Υπάρχουν πολλών ειδών "καμπανάκια"...Υπάρχουν τα προειδοποιητικά, όπως αυτά που ενημερώνουν στο στίβο τους δρομείς μεσαίας και μεγάλης αντοχής ότι απομένει ένας γύρος (1 lap to go, you know). Προειδοποιητικά καμπανάκια είχαν και τα παλιά τραμ, κάτι που εμείς οι νέοι μάθαμε απ'το πασίγνωστο αρχοντορεμπέτικο "Το τραμ το τελευταίο".Επίσης, συναντούμε καμπανάκι και στην πυγμαχία, το οποίο σημαίνει το τέλος του γύρου και είναι άκρως ανακουφιστικό, κυρίως γι αυτόν που τις τρώει...(saved by the bell,you know).Από κει και πέρα περνάμε σε ανώτερο level. Παλιά στα χωριά της επαρχίας, οι καμπάνες χτυπούσαν έντονα και συνεχόμενα για να ενημερώσουν τους χωριανούς ότι έπιασε φωτιά ή -σε ειδικές περιπτώσεις- ότι κυρήχτηκε πόλεμος. (Οι χαρμόσυνες καμπάνες δε θα μας απασχολήσουν στο παρόν άρθρο).
Για τον Παναθηναϊκό, το πρώτο προειδοποιητικό "κουδούνισμα" ήρθε από την ΑΕΚ την πρώτη αγωνιστική της SuperLeague. Το επόμενο σημαντικό "χτύπημα" ήρθε από τον Πανθρακικό στο ΟΑΚΑ. Οι πράσινοι "were saved by the bell" της λήξης, αφενός γιατί είχαν κερδίσει με 3-0 και αφετέρου γιατί είχαν γλυτώσει από το να δεχτούν κι αυτοί 2 γκολ τουλάχιστον. Την ήττα από την Ίντερ δεν τη λες και προειδοποίηση, στο πρόγραμμα ήταν -μεταξύ μας. Άσε που συνοδεύτηκε από σχετικά καλή εμφάνιση από τους "πράσινους" οπότε...
Και φτάνουμε στο ματς με την Ανόρθωση στο ΓΣΠ, όπου ήρθε η ώρα να σημάνουν οι καμπάνες. Ξέρετε, αυτές στα χωριά παλιά κλπ κλπ...Μετά το "χωριό" του ΟΣΦΠ, ήρθε η ώρα να πιάσει φωτιά και αυτό του ΠΑΟ. Αλλά, για να λέμε και την αλήθεια, σε σύγκριση με την καλοστημένη και οργανωμένη Ανόρθωση, μάλλον σκορποχώρια (επιεικώς) μπορούν να χαρακτηριστούν και οι 2!
Όταν τα καμπανάκια μετατρέπονται σιγά σιγά σε καμπάνες και ο ήχος τους αυξάνει και γίνεται όλο και πιο εκκωφαντικός, έχεις 2 επιλογές : Ή θα αφυπνιστείς ή θα κλείσεις τα αυτιά σου γιατί δεν αντέχεις το θόρυβο. Οι ερυθρόλευκοι "κάηκαν" σχετικά νωρίς και δείχνουν να ακολουθούν τον πρώτο δρόμο. Στον ΠΑΟ -προς το παρόν- φαίνεται ότι πορεύονται με τη 2η επιλογή...Το θέμα είναι ως πότε?
Για τον Παναθηναϊκό, το πρώτο προειδοποιητικό "κουδούνισμα" ήρθε από την ΑΕΚ την πρώτη αγωνιστική της SuperLeague. Το επόμενο σημαντικό "χτύπημα" ήρθε από τον Πανθρακικό στο ΟΑΚΑ. Οι πράσινοι "were saved by the bell" της λήξης, αφενός γιατί είχαν κερδίσει με 3-0 και αφετέρου γιατί είχαν γλυτώσει από το να δεχτούν κι αυτοί 2 γκολ τουλάχιστον. Την ήττα από την Ίντερ δεν τη λες και προειδοποίηση, στο πρόγραμμα ήταν -μεταξύ μας. Άσε που συνοδεύτηκε από σχετικά καλή εμφάνιση από τους "πράσινους" οπότε...
Και φτάνουμε στο ματς με την Ανόρθωση στο ΓΣΠ, όπου ήρθε η ώρα να σημάνουν οι καμπάνες. Ξέρετε, αυτές στα χωριά παλιά κλπ κλπ...Μετά το "χωριό" του ΟΣΦΠ, ήρθε η ώρα να πιάσει φωτιά και αυτό του ΠΑΟ. Αλλά, για να λέμε και την αλήθεια, σε σύγκριση με την καλοστημένη και οργανωμένη Ανόρθωση, μάλλον σκορποχώρια (επιεικώς) μπορούν να χαρακτηριστούν και οι 2!
Όταν τα καμπανάκια μετατρέπονται σιγά σιγά σε καμπάνες και ο ήχος τους αυξάνει και γίνεται όλο και πιο εκκωφαντικός, έχεις 2 επιλογές : Ή θα αφυπνιστείς ή θα κλείσεις τα αυτιά σου γιατί δεν αντέχεις το θόρυβο. Οι ερυθρόλευκοι "κάηκαν" σχετικά νωρίς και δείχνουν να ακολουθούν τον πρώτο δρόμο. Στον ΠΑΟ -προς το παρόν- φαίνεται ότι πορεύονται με τη 2η επιλογή...Το θέμα είναι ως πότε?
No comments:
Post a Comment