Saturday 31 October 2009

Maradona by Kusturica



Την Πέμπτη το βράδυ βρέθηκα στο Ιντεάλ, μαζί με τον καλό φίλο Κώστα, για να παρακολουθήσουμε το ντοκυμαντέρ του Εμίρ Κουστουρίτσα "Μaradona", με θέμα τι άλλο? Τη ζωή -κυρίως τις ανθρώπινες πτυχές- του Ντιέγκο.
Ο ίδιος ο σκηνοθέτης προλόγισε το έργο του και μας έκανε σαφές το ότι η ταινία δημιουργήθηκε όχι τόσο για να εξάρει τις -αναμφισβήτητες- ποδοσφαιρικές αρετές του ειδώλου του, αλλά να αναδείξει την τεράστια προσωπικότητά του εκτός γηπέδων. Τις ταπεινές καταβολές του, την απότομη εκτίναξη στην κορυφή (που ζαλίζει τον οποιονδήποτε), τα πάθη και τις αδυναμίες του, τις ξεκάθαρες πολιτικές του θέσεις, την άρνησή του να συμβιβαστεί με ο,τιδήποτε τον αηδιάζει μόνο και μόνο για να παρουσιάσει μια "καλή εικόνα" προς τα έξω...
Ο ίδιος ο Μαραντόνα πριν ένα χρόνο, όταν και ολοκληρώθηκε η ταινία, είπε: "Αυτή είναι Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ταινία, όλες οι άλλες δε με ενδιαφέρουν..."
Αυτό κάτι λέει.

Στο έργο συναντούμε -με έναν βομβαρδισμό εικόνων και μουσικής- το πατρικό φτωχόσπιτο του Ντιέγκο, τις υποσχέσεις των παιδικών του χρόνων, τα γκολ του στον περίφημο προημιτελικό με την Αγγλία, την αποθέωση στη Νάπολι, τη φιλία με τον Φιντέλ Κάστρο και τον Ούγκο Τσάβες, την αποξένωση μέσα στην ίδια του την οικογένεια καθώς και την "επανασύνδεσή" του με αυτήν και φυσικά πολλές σπαρταριστές σκηνές από εκδηλώσεις της Iglesia Maradoniana, της περίφημης εκκλησίας του Μαραντόνα, που ιδρύθηκε το 1998. Βάφτιση, γάμος και διάφορα άλλα ενδιαφέροντα! (Ήταν αν μη τι άλλο ένα ερέθισμα για να ψάξουμε παραπάνω γι αυτό και σύντομα θα έχουμε αφιέρωμα στη "Θρησκεία Μαραντόνα")

Ο Κουστουρίτσα καταθέτει την ψυχή του κι είναι φανερό αυτό, γιατί τρέφει μεγάλη αγάπη για το "αντικείμενο" της ταινίας του. Τίποτα δεν είναι στημένο, τίποτα δεν είναι ψεύτικο. Κι ο Μαραντόνα δείχνει να το εκτιμά αυτό και το ανταποδίδει στο σκηνοθέτη με αυθεντικότητα και ειλικρίνεια. Δε θέλει να κάνει ούτε πολιτικό κήρυγμα λέγοντας για τις ΗΠΑ και τον Μπους, ούτε ηθική διαπαιδαγώγηση μιλώντας για την περιπέτειά του με την κοκαΐνη. Λέει απλά αυτά που αισθάνεται σε έναν εγκάρδιο φίλο.
Πολύ έξυπνα τα εμβόλιμα animation όπου ο Ντιέγκο ντριμπλάρει "μισητές" πολιτικές προσωπικότητες όπως η Θάτσερ, ο Κάρολος και ο Μπους... Πολύ έξυπνη και η παρομοίωση της διαδρομής της ζωής του με το 2ο γκολ απέναντι στους Άγγλους το 1986.
Ιδιαίτερα συγκινητικές 2 στιγμές που θα δείτε στα παρακάτω βίντεο. Στο πρώτο ο Ντιέγκο τραγουδάει με την οικογένειά του και φίλους το "Mano del Dios", ένα τραγούδι που γράφτηκε για τον ίδιο, ενώ στο 2ο -με αυτό τελειώνει η ταινία- παρακολουθεί το Manu Chao συγκινημένος να τραγουδάει άλλο ένα "Μαραντονικό" τραγούδι, το "La Vida Tombola".







Ο Ντιέγκο, ο Εμίρ, η ταραγμένη Λατινική Αμερική, τα βασανισμένα Βαλκάνια, η κοκαΐνη, ο Μπους, ο Μάνου Τσάο, η λόμπα με τον Ερυθρό Αστέρα, η Νάπολι, η Ντάλμα και η Τζιανίνα, η Iglesia Maradoniana, τα παγκόσμια κύπελλα, ο Χαβελάνζ και ο Μπλάτερ, το "χέρι του θεού", ο Ούγκο και ο Φιντέλ, ο απλός λαός της Αργεντινής...

Maradona by Kusturica

Thursday 29 October 2009

Ένα μικρό διαμάντι...

Γράφω αυτές τις γραμμές και, πραγματικά, δάκρυα συγκίνησης στάζουν στο πληκτρολόγιό μου... Την έκπληξη διαδέχτηκε ο θαυμασμός και εν συνεχεία η συγκίνηση... Πώς είχε ξεφύγει αυτή η ταινία από την προσοχή μου τόσα χρόνια? Γιατί τόση άγνοια? Γιατί τέτοιο σκοτάδι?
Το μεσημέρι, ο Skywalker μου στέλνει ένα link, όπως τόσα και τόσα που ανταλλάσουμε καθημερινά μέσω MSN.
Αφορούσε μια ταινία. Μια βιντεοταινία του 1990 για την ακρίβεια. Μια βιντεοταινία σεξ για την πολλή ακρίβεια. Cicciolina e Moana ai mondiali ο τίτλος και από αυτόν, καταλαβαίνετε ποια πρωταγωνιστεί. Ε και? θα πει κάποιος. Άλλη μια τσόντα με πρωταγωνίστρια την περίφημη Cicciolina. Αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι... Η υποθεση του έργου είναι κάτι παραπάνω από ενδιαφέρουσα.



Μουντιάλ του 1990, Ιταλία. Η οικοδέσποινα της διοργάνωσης squadra azzura δεν βρίσκεται και στην καλύτερη κατάσταση και μια ενδεχόμενη αποτυχία μέσα στο ίδιο της το "σπίτι" θα ήταν αν μη τι άλλο τραγική. Η ιταλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία, λοιπόν, πρέπει να κάνει κάτι. Και ως γνωστοί μηχνορράφοι οι Ιταλοί, προβαίνουν σε ένα σατανικό σχέδιο. Αναθέτουν σε δυο πανέμορφες και σέξι συμπατριώτισσές τους, την Cicciolina και τη Moana μια αποστολή που φαντάζει εύκολη αλλά δεν είναι: Να αποπλανήσουν και να εξουθενώσουν με αχαλίνωτο σεξ τα ατού των ανταγωνιστριών της Ιταλίας...
Τον Γιούργκεν Κλίνσμαν της Δυτικής Γερμανίας, τον Ρούουντ Γκούλιτ των Ολλανδών και φυσικά τον σούπερ σταρ της εποχής. Ποιον άλλον? Τον Ντιέγκο Μαραντόνα!!!




Στο ρόλο του Ντιεγκίτο ένας άλλος σούπερ σταρ της εποχής. Ο περίφημος Ron Jeremy, ο οποίος είναι ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΟΤΑΤΟΣ στο ρόλο του!




Δείτε και αποσπάσματα της ταινίας (όχι σκηνές σεξ)



Αναζητήστε (σε DVD ή σε torrent) την ταινία, δείτε τη και δεν θα χάσετε!! Γιατί ναι μεν είμαστε ποδοσφαιρόφιλοι αλλά καλό το ποδόσφαιρο, καλό όμως και το... πορνόσφαιρο!! Καλή διασκέδαση!!!



Wednesday 28 October 2009

ΝΒΑ μέρος 2ο

Συνεχίζουμε το χτεσινό μας αφιέρωμα με αφορμή την έναρξη του πρωταθλήματος ΝΒΑ, με την παρουσίαση των ομάδων της Ανατολικής περιφέρειας.


ΑΝΑΤΟΛΗ


Orlando Magic

Οι περσινοί φιναλίστ του πρωταθλήματος έχουν από το φετινό καλοκαίρι ένα νέο σημαντικό όπλο στο οπλοστάσιό τους. Ακούει στο όνομα Vince Carter... Στα 32 του μεν, αλλά πείτε μου ποια ομάδα δεν θα τον ήθελε. Οι Magic έχασαν δύναμη στην περιφέρεια (έφυγαν Alston και Turkoglou), αλλά οι Nelson, Linton Johnson και ο Γάλλος Pietrus έχουν τη δυνατότητα να "δέσουν" ακόμα πιο πολύ φέτος. Πλάι στον Vince. Και φυσικά, πλάι σε μια ισχυρή front line με Dwight Howard, Rashard Lewis και Marcin Gordat. Το Orlando του Stan Van Gundy έχει τις δυνατότητεσ να φτάσει ψηλά και φέτος. Μέχρι τους τελικούς της Ανατολής και μετά έχει ο Θεός...


Cleveland Cavaliers

Οι περισσότεροι -αναμενόμενο- θα κάνουν λόγο για την έλευση του Shaquille. Πρωτάθλημα με τους Lakers με συμπαραστάτη τον Kobe. Πρωτάθλημα με τους Heat με συμπαραστάτη τον Wade. Και τώρα? Ήρθε η ώρα να πάρει κι άλλο ένα στη δύση της -μεγαλειώδους- καριέρας του με συμπαραστάτη τον "βασιλιά" Lebron? Ίδωμεν. Αν το κάνει κι αυτό ο μεγάλος, τότε θα μιλάμε για ένα ιδανικό κλείσιμο καριέρας. Ο Lebron είναι ο πιο ταλαντούχος, από κάθε άποψη, παίκτης στο ΝΒΑ και ο μόνος (κατά την προσωπική μου άποψη) που μπορεί να επαναλάβει κάποτε το μοναδικό ρεκόρ του Oscar Robertson (average triple double in a season -που λέμε και στο Κιβέρι). Από κοντά και ο "δολοφόνος" απ'την περιφέρεια Mo Williams. Αλλά θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στον προπονητή Mike Brown, που είναι μόλις 39 χρονών και έχει καταφέρει σε 4 χρόνια να οδηγήσει τους "ιππότες" σε έναν τελικό ΝΒΑ, έναν τελικό περιφέρειας και 2 ημιτελικούς περιφέρειας. Δεν του ανήκει απλώς το μέλλον, αλλά και το παρόν.


Boston Celtics

Είναι απ'τις ελάχιστες ομάδες που ήταν το ΑΠΟΛΥΤΟ φαβορί για το πρωτάθλημα πριν αυτό ξεκινήσει και τελικά το κατέκτησαν! Και μάλιστα κόντρα στους μισητούς Lakers. Αλλά όλα αυτά πρόπερσι... Oι Celtics φέτος θυμίζουν λίγο... τη Μίλαν στο ποδόσφαιρο! Ναι, μη γελάτε. Δίπλα στον 33ρη Garnett, στον 32ρη Pierce, στον 34ρη Allen, στον 31ρη House, προστέθηκε ο... 35ρης Rasheed Wallace απ'το Detroit! Ο Rajon Rondo είναι πια ένας ολοκληρωμένος point guard, αλλά η "γερουσία" που προαναφέραμε θα πρέπει να τα δώσει όλα για να ξαναφέρει τη Βοστώνη στις επιτυχίες. Αν οι Κέλτες είχαν μόνο στόχο ένα πρωτάθλημα -επιτέλους- μετά απο σχεδόν 20 χρόνια, τότε ok, το κατάφεραν. Αν θέλουν όμως να πρωταγωνιστούν συνεχώς, θέλουν ανανέωση...


Atlanta Hawks

Χωρίς τον σούπερ σταρ (εντάξει, μπορείς να πεις ότι το ρόλο αυτό μπορεί να τον επωμιστεί και ο τρελο-Mike Bibby), η Atlanta φιλοδοξεί να φτάσει ψηλότερα φέτος. Η ομάδα του Mike Woodson κάνει σταθερά βήματα ανόδου προς την κορυφή. O -νεοφερμένος απ'το Golden State- Jamal Crawford και ο Jo Johnson ωρίμασαν και μαζί με τους νεαρούς Josh Smith και Al Horfod, καθώς και μερικούς καλούς παγκίτες (βλέπε Maurice Evans), μπορούν να συνθέσουν ένα σύνολο ταλαντούχο και συμπαγές που μπορεί να πλασαριστεί καλά στα playoff και να διεκδικήσει κάτι καλύτερο απ΄τους ημιτελικούς της Ανατολικής περιφέρειας.


Miami Heat

Οι πρωταθλητές του 2006, έκαναν σημαντικές προσθήκες. Quentin Richardson, Carlos Arroyo και (απ΄το 2ο μισό της περσινής χρονιάς) Jermaine O'Neal. Αυτοί θα είναι οι περί τον Dwyane Wade. Τον άνθρωπο που με 30.2 πόντους μέσο όρο αναδείχτηκε 1ος σκόρερ για τη σαιζόν 2008/09 στο ΝΒΑ. Και στα 27 μοιάζει πιο "καυτός" από ποτέ! Ακόμα και τώρα που προστέθηκε ένας point guard σκόρερ στην ομάδα. Η είσοδος στα playoff πρέπει να θεωρείται δεδομένη, αλλά, για μια ομάδα που κατέκτησε -σχετικά- πρόσφατα τον τίτλο, αυτό είναι το ζητούμενο?


New Jersey Nets

Η πρόοδος του Devin Harris (ειδικά στο σκοράρισμα) είναι αλματώδης. Ο ταλαντούχος combo guard, όμως, δε θα χει δίπλα του στην περιφέρεια δυο πολύ σημαντικά στελέχη της περσινής ομάδας. Τον Vince Carter και τον Richard Jefferson. Σημαντικές απώλειες, οι οποίες μπορούν να καλυφθούν με τη μεταγραφή του Raffer Alston από το Orlando. Εν μέρει όμως... Οι "φρέσκοι" Lopez και Yi άφησαν υποσχέσεις με τις εμφανίσεις τους πέρυσι, ενώ οι "συμπληρωματικοί" Lee και Simmons μπορούν να δώσουν σημαντικές λύσεις. Όλα αυτα όμως, δε δείχνουν αρκετά για να οδηγήσουν τους Nets σε μια καλή θέση για τα playoff.


Detroit Pistons

Ένας γέρος σκόρερ έφυγε, ένας πιο νέος ήρθε. Ben Gordon στη θέση του Alen Iverson. Ένας γέρος ψηλός έφυγε, ένας πιο νέος ήρθε. Charlie Villanueva αντί του Rasheed Wallace. Καθόλου κακές αντικαταστάσεις. Τις είχε ανάγκη η ομάδα του Detroit, για να επανέλθει δυναμικά στο προσκήνιο. Κι επειδή χωρίς Wallace δεν μπορούν, πήραν τον Ben από το Cleveland! Prince και Hamilton παραμένουν "πυλώνες" για την ομάδα του -πρωτάρη ως πρώτου προπονητή σε ομάδα ΝΒΑ- John Kuester. Η είσοδος στις 8 καλύτερες ομάδες της Ανατολής είναι σίγουρα μεγάλος στόχος και μεγάλο στοίχημα για τον προπονητή. πέφτει -όπως και να το κάνουμε- κατ ευθείαν στα βαθιά ενός "ηλεκτρικού" πάγκου...


Chicago Bulls

Δύσκολα τα πράγματα φέτος για τους "ταύρους"... Η απώλεια του Ben Gordon δεν καλύφθηκε επαρκώς κι έτσι όλο το βάρος πέφτει αναπόφευκτα στον Luol Deng και τον Derrick Rose. Ο οποίος Rose, ως καλύτερος rookie για το 2009, καλείται άμεσα να "γίνει άντρας" και να πάρει στις πλάτες του την ομάδα του Chicago... Από ψηλούς άστα να πάνε... Πώς να τα βάλουν με τα "θηρία" ο Miller και ο Noah? Μόνο ο Tyrus Thomas δίνει ελπίδες στη front line των Bulls, αλλά μάλλον θα σκέφτεται σύντομα να πάει κάπου καλύτερα για να συνεχίσει την καριέρα του. Ερωτηματικό λοιπόν, οι Bulls, και όχι τίποτα άλλο, αλλά ο Vinny Del Negro στον πάγκο αποτελεί "κόκκινο πανί", για την πλειοψηφία των φιλάθλων. Όχι άδικα είναι η αλήθεια...


Indiana Pacers

Δυο πολύ καλοί λευκοί, ο Troy Murphy και ο Mike Dunleavy (γιος του προπονητή των Clippers Mike Dunleavy) θα είναι και φέτος οι βασικοί συμπαραστάτες του σούπερ σταρ Danny Granger. Μέχρι εκεί όμως, γιατί μετά... το χάος! 3 χρονιές είναι προπονητής στην Indiana o Mike O'Brien και τις 3 χρονιές απέτυχε να βάλει την ομάδα στα playoff της Ανατολικής περιφέρειας. Σύμπτωση? Όχι. Είναι ένας συνδυασμός πολλών πραγμάτων με πρώτο και καλύτερο την έλλειψη παικτών. Οι Pacers από καλή και αξιόμαχη ομάδα πριν περίπου 10 χρόνια, έχουν γίνει "μεσαίοι" και οδεύουν ολοταχώς προς το να γίνουν "μικροί". Για να δούμε αν θα μπει φρένο στη κατρακύλα φέτος. Δύσκολο...


Toronto Raptors

Στους... πολυεθνικούς Raptors (Bargnani, Calderon, Nesterovic) ήρθαν να προστεθούν φέτος ο Ιταλός Belinelli και ο Τούρκος Turkoglou. Βαβέλ κανονική! Ο αμερικάνος Chris Bosh όμως, παραμένει το... boss! Είναι σίγουρα μέσα στους 3-4 power forward του πρωταθλήματος και χωρίς αυτόν οι Raptors είναι σίγουρα "μισή" ομάδα. Η πρόκληση για τον καναδό προπονητή (κι άλλος... διεθνής) Jay Triano δεν είναι απλώς να επανέλθει στην post-season, αλλά να εδραιώσει ένα πιο "ευρωπαϊκό" τρόπο παιχνιδιού. Έχει το υλικό να το κάνει, αλλά το μοντέλο "Gregg Popovic" δεν πιάνει πάντα...


Milwaukee Bucks

Άλλη... Βαβέλ εδώ! Ολλανδοί, Αυστραλοί, Τούρκοι, Κροάτες, Αργεντίνοι... Απ'ολα έχει το ρόστερ. Ειδικά οι πρωτάρηδες Roko Leni Ukic και Ersan Ilyasova καλούνται να ξεδιπλώσουν με επιτυχία το ταλέντο τους και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Σίγουρα μπορούν, αλλά αν ο bomber Michael Redd δεν είναι υγιής, οι Bucks δε θα πάνε πουθενά! Ο Redd είναι το πιο "γερό χαρτί" για τον Scott Skiles, που μετά από μια σχετικά επιτυχημένη καριέρα στους Bulls, θέλει μέσα απ΄τη φιλοσοφία του να μετατρέψει την ομάδα του Milwaukee σε ένα ανταγωνιστικό σύνολο που -τουλάχιστον στην έδρα του- θα χτυπάει κάθε αντίπαλο.


Washington Wizards

Βασανισμένη ομάδα οι "μάγοι" της πρωτεύουσας. Πέρυσι το υπερόπλο που ακούει στο όνομα Gilbert Arenas έπαιξε σε μόλις 2 ματς, αλλά αυτό δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για τις μόλις 19 νίκες την περασμένη σαιζόν. Με τον Arenas υγιή φέτος και με άξιο συμπαραστάτη τον all-around Caron Butler, οι Wizards μπορούν να ελπίζουν σε κάτι καλύτερο. Ο σταθερός -και πιστός όπως δήλωσε στους Wizards- Antawn Jamison θα βοηθήσει σίγουρα όταν επιστρέψει από τον τραυματισμό του και ο Oberto (που αποκτήθηκε το καλοκαίρι) θα δώσει μια κάποια ποιότητα στη ρακέτα. Ο Flip Saunders μετά από ανάπαυλα ενός χρόνου επιστρέφει στους πάγκους και το έργο του παρελθόντος του προμηνύει αν μη τι άλλο μεθοδική δουλειά. τα αποτελέσματα όμως δεν είναι βέβαια...


Charlotte Bobcats

Με τον Larry Brown στον πάγκο (από πέρυσι), μπήκανε καλές βάσεις για τη -μόλις 5 ετών- ομάδα των Bobcats. Η είσοδος στα playoff του 2010 δεν μπορεί να θεωρηθεί "άπιαστο όνειρο", καθώς ο Raja Bell, o Gerald Wallace, o Vladimir Radmanovic και ο Boris Diaw συνθέτουν μια πολύ αξιόμαχη και ποιοτική τετράδα. Η προσθήκη του Chandler στους ψηλούς (αντί του Okafor) είναι σημαντική. Οι Charlotte Bobcats έχουν την προοπτική (το τονίζουμε: ειδικά με αυτόν τον προπονητή) να γίνουν η έκπληξη της σαιζόν 2009/10.


New York Knicks

O Mike D'Antoni έδωσε καλά δείγματα γραφής πέρυσι, στην 1η χρονιά του στους Knicks. Με την παραμονή του "Cryptonite" Nate Robinson, o άσσος είναι καπαρωμένος, και από πίσω ο πολύ αξιόπιστος Chris Duhon. Στους ψηλούς, η απόδοση του -τραυματία πέρυσι- Curry θα δείξει αν η ομάδα μέσα στη ρακέτα θα "αντέξει" φέτος. Ο Danillo Gallinari είναι χωρίς αμφιβολία από τους καλύτερους μη αμερικανούς στο ΝΒΑ, όσον αφορά την μπασκετική του πάστα. Η βελτίωσή του (αναμενόμενη για φέτος μιας και πέρυσι έπαιξε μόλις 28 αγώνες) είναι απ'τα ζητούμενα του D'Antoni και των Knicks γενικότερα για φέτος. Το φίλαθλο κοινό πάντως θέλει τους Knicks δυνατούς. To αν μπορούν είναι άλλη υπόθεση...

Tuesday 27 October 2009

Σσσσ... αρχίζει!!!

Απόψε, λοιπόν, αρχίζει με 4 αγώνες η αγωνιστικη σεζόν 2009-2010 για το ΝΒΑ. Γι αυτό κι εμείς σας ετοιμάσαμε σε δυο μέρη ένα πλήρες αφιέρωμα για το επερχόμενο πρωτάθλημα (εξ'ου και η πολυήμερη απουσία...)


ΔΥΣΗ


Los Angeles Lakers

Δε θα μπορούσαμε να μην ξεκινήσουμε από τους πρωταθλητές του πολυνίκη -και ποτέ αγχωμένου- Phil Jackson. Οι οποίοι είναι φυσικά και φέτος από τα φαβορί για τον τίτλο. Φιναλίστ πρόπερσι, πρωταθλητές πέρυσι, διατηρούν την παράδοση που τους θέλει να πρωταγωνιστούν όταν στην ομάδα υπάρχει καλός ψηλός. Chamberlain, Jabbar, Shaq και τώρα Gasol. O Bynum και ο Odom αναμένεται να "σιγοντάρουν" τον Ισπανό, ενώ παράλληλα, η προσθήκη του Ron Artest είναι καλή αλλά εμπεριέχει ρίσκο. Ο Fisher στον άσο σταθερά, ε και στο "2" ένας είναι (που λέει κι ο Μπλάκμαν)!! O Cobe άσχετα με τα ποσοστά του -και τα εξωγηπεδικά του- είναι πάντα παρών στα κρίσιμα. Κι αυτό αναμένεται να κάνει και φέτος.


Denver Nuggets

Δεν θα έχουν φέτος τον Iverson, αλλά ο Carmelo τη δουλίτσα του μια χαρά θα την κάνει. Το ταλέντο και το μυαλό του Billups έδωσαν στην ομάδα κάτι που της έλειπε χρόνια, ενώ ο JR Smith αναμένεται να συνεχίσει κι αυτή τη χρονιά τα 3ποντα κρεσέντα του. Υπάρχει κι ένα δίδυμο ψηλών που δεν προέρχεται απ'τις ΗΠΑ (Nene/Βραζιλία, Petro/Γαλλία) αλλά αποκτά εμπειρίες και μπορεί να τα βάλει άνετα με τα "θηρία" των άλλων ομάδων. Ειδικά ο Βραζιλιάνος. Το βάρος στη ρακέτα όμως, θα πέσει -αναπόφευκτα- στον Allen και τον Carter. O George Carl είναι πολύπειρος προπονητής και με λίγη προσοχή και τύχη μπορεί να ξαναοδηγήσει την ομάδα στους τελικούς της Δύσης.


Dallas Mavericks

Τα "πολυβόλα" (Nowitzki, Terry) και ο -γερασμένος- "μαέστρος" (Kidd) θα πλαισιωθούν τη φετινή σεζόν από δυο σημαντικές μεταγραφές. Τον Sahwn Marion και τον Drew Gooden. Ο 2ος ειδικά, θα δώσει ισχύ στους ψηλούς του Dallas και αν συνυπολογίσουμε ότι ο Josh Howard ενδέχεται να είναι υγιής φέτος, τότε η ομάδα θα έχει όλα τα φόντα να πρωταγωνιστήσει στο πρωτάθλημα. Προσέξτε. Να πρωταγωνιστήσε... Γιατί το να φτάνεις γύρω γύρω απ'την πηγή εδώ και χρόνια και να μην έχεις αποτέλεσμα βαραίνει τους παίχτες. Κι ας μην ξεχνάμε πως πολλοί απ'αυτούς περάσανε τα 30...


Houston Rockets

Και μετά τον Yao τι?? περίπου το χάος. Ο Κινέζος γίγαντας σύμφωνα με εκτιμήσεις των γιατρών θα χάσει ολόκληρη τη σαιζόν 2009/10. Με τα λεφτά που θα τον πλήρωναν οι Rockets, αποφάσισαν να πάρουν τον Trevor Ariza. Διόλου άσχημα. Διόλου άσχημοι κι ο Andersen (πρώην CSKA) και Mensah-Bonsuh αλλά κακά τα ψέματα, Yao δεν είναι. Ο McGrady δε θα ξεκινήσει τη χρονιά, αλλά στο Houston ελπίζουν να μη χάσει όσα ματς έχασε πέρυσι. Εδώ που τα λέμε, το ελπιζει και το φίλαθλο κοινό γιατί είναι παιχταράς. Αν ο Ariza, o Battier και ο Scola τραβήξουν το κουπί με επιτυχία μέχρι τα playoff καλώς. Αλλιώς...


San Antonio Spurs

Αγίας τριάδας παρούσης (και υγιούς!) τα "σπιρούνια" είναι πάντα φαβορί για τον τίτλο. Κι όπoυ Αγία τριάδα, βλέπε Duncan, Parker, Ginobili. Πάνω που οι Spurs τα 2 τελευταία χρόνια έδειχνα να φθίνουν ως ομάδα, ήρθε η διοίκηση με πολύ καλές κινήσεις να αναζωογονήσει το ρόστερ. O Jefferson και ενέργεια θα δώσει και σκόρερ είναι. Απ'την άλλη, ο Hill αναμένεται να είναι κάτι παραπάνω από ένα καλό backup του Parker, ενώ ο Blair και ο γερο-MacDyess θα βοηθήσουν στους ψηλούς σαφώς ποιοτικότερα απ'οτι ο Oberto και ο Bonner. Στα θετικά της ομάδας φυσικά συγκαταλέγεται και ο προπονητής Greg Popovic που θα βρίσκεται για 14η συνεχη χρονιά στον πάγκο του San Antonio...


Portland Blazers

Είναι έτοιμοι για μεγάλα πράγματα φέτος οι Blazers? Can they make it? (που λέμε και στο χωριό μου...) To μεγάλο αστέρι, ο Brandon Roy (που στο ξεκίνημά του στο ΝΒΑ φερόταν από κάποιους ακόμα και σαν αντίπαλο δέος στον Lebron!), θα έχει φέτος παρέα τον Andre Miller, έναν αναμφισβήτητα αξιόπιστο point guard. Ο Αldridge και ο Oden θα συνθέσουν ένα δυνατό δίδυμο ψηλών, ενώ o Rudy Fernandez με τον Steve Blake είναι ΄γερά χαρτιά' στην περιφέρεια. Διεισδυτικός κι εκρηκτικός ο 1ος, "χεράς" απ'τα 7.25 ο 2ος. Άξιοι κι αυτοί που ακολουθούν, δηλαδή Outlaw, Przybilla και ο Γάλλος Batum. Το κλειδί για τον προπονητή Nate MacMillan θα είναι να αξιοποιήσει πλήρως τα πλούσια αθλητικά προσόντα των παικτών του.


Utah Jazz

Πάνω-κάτω σαν χαρακτήρας ομάδας, θυμίζουν λίγο Dallas. Κάθε χρόνο τόσο κοντά και τόσο μακριά απ'την κορυφή. Η ομάδα του -δικού μας- Κώστα Κουφού, διαθέτει ταλαντούχους αλλά και έμπειρους πάιχτες, καθώς και το μακροβιότερο προπονητή στο ΝΒΑ, τον Jerry Sloan (απ΄το 1988!). Τα βαρόμετρα και φέτος θα είναι ο σπουδαίος Deron Williams και ο Carlos Boozer. Oι Ευρωπαίοι (Kirilenko, Okur) δείχνουν κάπως στάσιμοι, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είναι αμελητέες ποσότητες. Σταθεροί και οι περιφερειακοί Corver και Brewer (ο πρώτος είναι εκπληκτικός σουτέρ). Προσέξτε τον ψηλό Paul Millsup. Όλο και βελτιώνεται και μαζί με τις δεδομένες αξίες του Boozer και του Okur, θα κάνουν μάλλον δύσκολη τη ζωή του Κουφού...


New Orleans Hornets

Eδώ δεν έχουμε έναν, αλλά δύο δικούς μας. Προπονητής Byron Scott, παίκτης Peja Stojakovic. Ο ένας ελπιδοφόρος κόουτς, ο άλλος πνέει τα -μπασκετικά του- λοίσθια. Ένα μεγάλο respect στον Peja, αλλά η πορεία του από δω και πέρα στο ΝΒΑ, μόνο φθίνουσα μπορεί να χαρακτηριστεί και ο Scott θα βασιστεί πού αλλού? Στον Chris Paul (πρωτίστως) και τον David West. Πάνω τους θα δομηθούν οι φετινοί Hornets, που από φέτος θα έχουν τη χαρά να έχουν στις τάξεις τους έναν πολύ καλό ψηλό. Τον Emeka Okafor. Για να δούμε αν αρκεί ένας Chris Paul να φέρει την άνοιξη...


Phoenix Suns

Oι "ήλιοι" του Phoenix όπως αναμένεται να παρουσιαστούν φέτος, δεν δείχνουν να θυμίζουν τη 'διαβολικά επιθετική' ομάδα που είδαμε πριν μερικά χρόνια. Ποιότητα φυσικά υπάρχει. Μπορεί να γέρασε o Nash, αλλά είναι Nash!! Το ίδιο κι ο Grant Hill. Ο Βarbosa δεν περίμενα ποτέ ότι θα εξελιχθεί σε έναν τόσο εντυπωσιακό παίχτη. Ο Amare κι ο Richardson είναι παιχταράδες. Aλλά... κάτι λείπει... κάτι λείπει... Μια οι "αυτοκτονίες", μια η διαιτησία, δεν τα κατάφεραν οι Suns στο παρελθόν. Για να φτάσουμε στην περυσινή χρονιά όπου ούτε στα playoff δεν κατάφεραν να μπουν... Ένας καλύτερος προπονητής απ'τον Alvin Gentry θα ήταν μια καλή λύση. Για να ξαναβρεθούν στην post season γιατί για τα άλλα... Αφήστε. Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις...


Golden State Warriors

Monta Ellis, Stephen Jackson, Correy Maggette. Αυτοί είναι οι βασικοί πυλώνες της φετινής ομάδας για τον πολύπειρο προπονητή Don Nelson. Καλοί οι Ευρωπαίοι Biedrins και Turiaff, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είναι αυτοί που θα κάνουν τη διαφορά για τους "πολεμιστές" του Oakland, που θα χρειαστεί να ματώσουν για μια θέση στα playoff. Πιθανότατα την 7η ή την 8η...


Memphis Grizzlies

Η αλήθεια είναι ότι η συγκεκριμένη ομάδα μου ήταν πάντα άχρωμη, άγευστη και άοσμη. Ακόμα κι όταν αγωνιζόταν ο Pau Gasol εκεί. Τώρα παίζει ο Marc, ο αδερφός. Και μάλιστα, μέχρι την έλευση το καλοκαίρι του Alen Iverson, ήταν απ'τα αστέρια των Grizzlies! Από κει να καταλάβεις. Συμπαθητικοί παίχτες κι ο Randolph κι ο Hunter κι ο Marcus Williams, αλλά η φανέλα των Memphis Grizzlies θέλει πολύ ακόμα για να "βαρύνει" στο ΝΒΑ. Μένει να δούμε πόσο μακριά μπορεί να τους φτάσει φέτος ο θαυματουργός (κάποτε) Alen Iverson...


Sacramento Kings

Αυτοί κι αν είναι... βασιλιάδες χωρίς στέμμα, κανονικά και με το νόμο! Εντάξει, έχουν ένα (ως Rochester Royals, το μακρινό 1951). Φέτος πέρα από την "εγγύηση" στο σκοράρισμα που λέγεται Kevin Martin, συναντάμε 3-4 καλούς μη αμερικανούς, ήτοι Noccioni, Udrih και -ο "νέος"- Casspi από τη Maccabi. Οι οποίοι βέβαια σε μια καλή ομάδα του ΝΒΑ θα έπαιζαν όσο και ο Σπανούλης στους Rockets, και δε θα χαν "αυξημένες" αρμοδιότητες όπως φαίνεται να έχουν στο Sacramento. Μεγάλο ερωτηματικό θα είναι η παρουσία του Desmond Mason, o οποίος τα τελευταία χρόνια έχει φθίνουσα πορεία στο πρωτάθλημα αλλά παραμένει αξιόλογος παίκτης. Γενικά πάντως μην περιμένετε πολλά απ'τους Kings φέτος...


Minnesota Timberwolves

Με Al Jefferson και Correy Brewer υγιείς (χάσανε μεγάλο μέρος της σαιζόν πέρυσι), αυτή η ομάδα μεταμορφώνεται . Όχι από ασχημόπαπο σε κύκνο, αλλά ok. Έχει potential για καλή παρουσία και καλό πλασάρισμα στην περιφέρειά της. Για να μπει όμως στα playoff θέλει δουλειά πολλή. Και είναι αμφίβολο αν αυτοί που πλαισιώνουν φέτος τους 2 προαναφερθέντες μπορούν να τα καταφέρουν. Με μεταγραφές τύπου Sessions και Pavlovic δεν μπορείς να χεις βλέψεις για πολλά πολλά...


Oklahoma City Thunder

Είναι οι πρώην Seattle Supersonics, για όσους δεν το ξέρετε. Νέοι, ωραίοι και το κυριότερο: Χωρίς άγχος! Kevin Durant - Jeff Green. 22 ο ένας, 23 ο άλλος. Forward υψηλών προδιαγραφών και αδιαμφισβήτητοι σταρ της ομάδας. Βασικός σέντερ θα είναι ο σέρβος Nenad Krstic κι από κοντά ο Mullens και ο Collison, ενώ από internationals o...μπαξές περιλαμβάνει και Κονγκό και Ελβετία! Αυτά είναι!! Στη φάση πάντως που βρίσκονται οι Thunder, μόνο εμπειρίες και συμπάθειες μπορούν να κερδίσουν. Για θέση στα playoff έχουμε καιρό...


Los Angeles Clippers

Aπ'τα μικρά μου χρόνια τους θυμάμαι σαν μικρή ομάδα στο ΝΒΑ, κι απ'ότι φαίνεται αυτό δεν έχει αλλάξει ούτε με την έλευση του (κατά την άποψή μου καλύτερου playmaker στο ΝΒΑ) Baron Davis. Τι να πρωτομαζέψει κι αυτός... Kaman και Jordan δεν μπορουν να δώσουν το κάτι παραπάνω στους ψηλούς, αλλά αν η εμπειρία του Camby και του Davis συνδυαστεί με επιτυχία με τη "φλόγα" των νέων Griffin και Gordon., οι Clippers είναι σε θέση να χτυπήσουν μια θέση στα playoff της κόλασης της Δύσης...




Αυτά λοιπόν για τη Δύση. Αύριο βράδυ το αφιέρωμα ολοκληρώνεται με τις ομάδες της Ανατολής!

Thursday 22 October 2009

Τα πάντα όλα...

Καιρό είχαμε να γράψουμε, γι αυτό και απόψε (μετά και το πέρας των αγώνων του Europa League) θα τα πούμε όλα. Ή μάλλον καλύτερα να τα πει ο Νίκος Αλέφαντος...



"Βγήκα στο ΜΠΑΚΟΤΕΡΜΑ, θα μ'ακούσεις! Από πού ν'αρχίσω και πού να τελειώσω? Να σου αρχίσω απ'τα τελευταία τελευταία, από τον Παναθηναϊκό. Άμα δε μπορείς να πετάξεις 5 γκολ σ'αυτούς τους μυρωδιάδες που τη βρίσκουνε με τη 10η τη μπάλα, πέρασε έξω κύριε δεν κάνεις. Έλα δω κύριε Σισέ. Σε πλήρωσα 40 εκατομμύρια πόσα σε πλήρωσα και χάνεις τέτοιες ευκαιρίες? Επιτρέπεται να βγαίνεις οφσάιντ παραπάνω φορές απ'οτι έβγαινε ο Αλεξανδρής? Σε παρακαλώ τώρα... Έλα δω κύριε Λέτο. Τριπλαδόρος μπουκαδόρος καλός χρυσός και άγιος αλλά από ουσία μηδέν. Μισή σέντρα της προκοπής. Ρε Τεκάτε, πέτα το Νίνη απ'την αρχή ρε δεξιά και βάλε δύο στην επίθεση Σισέ Σαλπιγγίδη ψηλό κοντό να γίνει το έλα να δεις! Άκου 1-0 με μπέναλντυ τη Στουρμ. Τι Στουρμ και Παστούρμ ρε μισοπλέμονοι?!? Και σου κάνανε και 2 φάσεις και δοκάρι αυτοί? Δεν τους έβλεπες ότι ήτανε μονοκόμματοι και μπαστουνάτοι? Ούτε δια του αρραβώνος δε στρίβαν αυτοί ρε. H Καβάλα θα τους είχε πετάξει 3 τεμμάχια μέσα έξω. Ν'ακούς τον Αλέφαντο τι σου λέει. Με 10 βαθμούς διαφορά θα σας το πάρει ο Κόκκαλης το πρωτάθλημα και θα ψαχνόσαστε πάλι...
Πάμε και στην ΑΕΚ. Ρε Μπάγιεβιτς, βλέπεις δε μπορείς να σταυρώσεις γκολ ούτε με λιτανεία, είναι το γήπεδο σαν το χωράφι του παππού μου, σου κάθεται το μπέναλντυ προηγείσαι 1-0. Και δε μπορείς να το κρατήσεις? Με 10? Με 10. Με 9? Με 9. Φωνάζεις μετά στο διαιτητή. Φωνάζεις, φωνάζεις, τι φωνάζεις και μουτζώνεις? Μπάτε Μπόρισοφ και μπάτε σκύλοι αλέστε... Αλλά άκου να σου πω 2 πράματα για να ξέρεις. Η ΑΕΚ πάσχει από παίχτες. Πάρε άμυνα. Άστο Μαϊστόροβιτς. Οι άλλοι ποιοι είναι? Αυτά τα ακραία μπακ που έχει η ΑΕΚ δε θα παίζανε ούτε στο τοπικό. Άσε το κέντρο. Ποιος να βγάλει μπαλιές ρε στο Μπλάνκο και στο Σκόκο? Ο Καφές που ψάχνει κρυψώνες ή ο Μάκος που το σκατό του φτάνει στην κάλτσα? Κι εσύ ρε Μπάγιεβιτς μάθε μπαλίτσα. Ασπρίσανε τα μαλλιά σου -τα βάφεις δεν έχει σημασία- κι εσύ εκεί 4-4-2. Βρυκολάκιασε ρε Μπαγιεβιτς το 4-4-2, σε βαρέθηκε κι αυτό!Η ΑΕΚ να μου το θυμηθείς ούτε 5η. Ούτε 5η.
Για το Θρύλο τι να σου πω? Μιλάει η μπάλα μόνη της. Βλέπεις αποτέλεσμα ήρθε ο Ζίκο παιχταράς μεγάλος φυσιογνωμία μεγιστοτεράστια. Άλλαξε τα πάντα όλα στην ομάδα παίζει μπάλα φοβερή αυτοματισμοί ανέβασε ψυχολογία στους πεθαμένους στο Ραούλ Μπράβο στον Όσκαρ... Άμπαλος ξεάμπαλος τον έβαλε στο παιχνίδι ο Ζίκο. Είχες τον Κετσπάγια κι έβλεπες η ομάδα περίμενε στο μισό γήπεδο τη Λάρισα και την Καβάλα. Τα χω πει χίλιες φορές, ο Ολυμπιακός πρεπει να παίζει επίθεση φουλ δεν είναι τώρα να πάει να κρατήσει το μηδέν με τη Σερίφ. Προχτές με τη Σταντάρ έχασε διακόσιες ευκαιρίες η ομάδα με Τοροσίδη άρρωστο Ντιόγκο τραυματία με Ντέρμπισαϊρ έξω χωρίς τίποτα κι έπαιξε μπαλάρα, Μαρέσκα άρχοντας στο κέντρο ήτανε παρόντας παντού μπαλιές ξυράφι επεμβάσεις ωραίος μυαλωμένος και Στολτίδης ψυχάρα, είναι η κατασκευή του για τέτοια ματς. Γκαλέτι γύρισε ορεξάτος σουτάρες επελάσεις πλεμόνια, να γυρίσεις από τραυματισμό έτσι είσαι παιχτόυρα ατελείωτη. Έχεις και πίσω Νικοπολίδη ΒΡΑΧΟ μαζί με Βαντεσάρ και Μπουφόν κορυφαίο τέρμα στην Ευρώπη, μπροστά Μέλμπεργκ ποιότητα εμεπειρία έχει δέσει με Αβράμ δεν περνάει τίποτα. Και το πρωτάθλημα και πάλι ο τιτάνιος ο Κόκκαλης θα το πάρει και θα το δεις."


Πάρτε κι ένα βίντεο δώρο με... τα πάντα όλα!




ΥΓ:Αύριο βράδυ έχει Ερίκ Καστέλ. Το νου σας!

Wednesday 14 October 2009

Βασανιστήρια...


- Has he given us any information about when they plan to strike?

- Not yet, but he will when our men get through working him over.

- We keep playing to him the entire score of Naughty Marietta*.

- lt will make him talk.

- Oh, please. No more.l can't stand operetta. Please.

- Talk and we'll stop the phonograph.

- l'll talk! l'll talk! But please turn it off. Please.



Η παραπάνω σκηνή -όπου ένας κρατούμενος βασανίζεται
υποχρεούμενος να ακούει οπερέτα- είναι από την ταινία
Bananas του Woody Allen. Βάλτε στη θέση του "phonograph"
τη λέξη DVD και αντί της οπερέτας το Ελλάδα-Λουξεμβούργο.
Ο νοών νοείτο...


*Naughty Marietta: Οπερέτα (1910) του Victor Herbert

Saturday 10 October 2009

Χλατς... χλατς... χλατς...

Άφησε καλές εντυπώσεις ο Roger Mason από το πέρασμά του στην Ελλάδα και στον Ολυμπιακό. Καλός σουτέρ με σωστό και ωραίο στυλ. Είχε την ατυχία να έρθει στο λιμάνι σε μια άσχημη για τους ερυθρόλευκους περίοδο, αλλά τα κατάφερε μια χαρά. Και μπράβο του που το πάλεψε και τώρα αγωνίζεται -αρκετές φορές μάλιστα σαν βασικός- σε μια απ'τις καλύτερες ομάδες στο ΝΒΑ, όντας πολύ αξιόπιστη λύση στο σουτ. Στο βίντεο που ακολουθεί λέει κάποια πράγματα για το πέρασμά του από τη χώρα μας και τον Ολυμπιακό, για την καριέρα του κλπ.
Η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο βίντεο δεν το βάλαμε τόσο για ακούσουμε τι λέει ο συμπαθής Mason, αλλά για να δώσετε προσοχή στο τι γίνεται πίσω του στο βάθος, αριστερά και δεξιά. Όπου 2 μπασκετμπολίστες των Spurs κάνουν προπόνηση στο σουτ (ο αριστερά πιθανολογώ -απ'το στυλ- ότι είναι ο Ginobili). Το "χλάτσωμα" πάει σύννεφο... Τόσο απλά...


Friday 9 October 2009

Ο κωλοτούμπαααας..


Καλοκαίρι 2009

..."Πριν από περίπου δύο εβδομάδες με ενημέρωσαν οι εκπρόσωποί μου ότι επικοινώνησε μαζί τους ο Παναθηναϊκός για μένα. Μου μετέφεραν ότι με θέλουν στην ομάδα τους και πως προσφέρουν πολλά χρήματα. Χωρίς να το πολυσκεφτώ, τους είπα ότι δεν θέλω να πάω στον Παναθηναϊκό".

"Δεν γίνεται αυτό. Αγαπάω τον Ολυμπιακό και αν συνεχίσω στην Ελλάδα θα γίνει μόνο για χάρη του. Δεν υπάρχει άλλη ομάδα για μένα πλην του Ολυμπιακού. Πέρασα μια εξαιρετική χρονιά, κέρδισα τα πάντα και δέθηκα με το σύλλογο και τους οπαδούς μας. Δεν θα μπορούσα να το κάνω ποτέ αυτό. Είναι σαν να φεύγεις από την Μπόκα και να πηγαίνεις στη Ρίβερ".

"Το έχω πει δεκάδες φορές και το επαναλαμβάνω. Θέλω να μείνω στον Ολυμπιακό. Αυτό έχω πει στους μάνατζέρ μου. Αν δεν επιστρέψω στη Λίβερπουλ, κάτι που φαντάζει πολύ δύσκολο, θέλω να κάνω μεταγραφή στον Ολυμπιακό. Περιμένω να με ενημερώσουν για την εξέλιξη του θέματός μου. Μακάρι να πάνε όλα καλά και να τα βρει ο Ολυμπιακός με τη Λίβερπουλ για να συνεχίσω στην Ελλάδα".


Φθινόπωρο 2009

«Ναι, αλλά δεν είναι το ίδιο. Καθόλου μάλιστα. Στη Λανούς έμεινα πολλά χρόνια και δέθηκα με την ομάδα, την αγάπησα. Στον Ολυμπιακό έμεινα για 10 μήνες και δεν έγινα ποτέ οπαδός του, δεν δέθηκα μαζί του».

Στον Παναθηναϊκό πως νιώθεις;

«Υπέροχα. Είμαι πολύ χαρούμενος, ευτυχισμένος θα έλεγα. Όλοι μου φέρονται με τον καλύτερο τρόπο και νιώθω μέλος μιας οικογένειας».


Είσαι άρχοντας ρε Σεμπάστιαν. Πως το λένε? Μάγκας, άντρας. "Σ'ωραίος". Worth trusting. Μπεσαλής. Τίμιος. Ωραίος τύπος. Ο λόγος σου σπαθί.

Thursday 8 October 2009

Aντί Νόμπελ

(Από τον τύπο..)

Εκατοντάδες επιστήμονες παρέστησαν και φέτος στην τρελή τελετή που οργανώνει κάθε χρόνο το φοιτητικό χιουμοριστικό περιοδικό Τα Χρονικά της Απίθανης Έρευνας, λίγες ημέρες πριν την ανακοίνωση των «κανονικών» Νόμπελ στη Στοκχόλμη την επόμενη εβδομάδα.

Στην επίδειξη του αντιασφυξιογόνου σουτιέν βοήθησαν επί σκηνής ο βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας Ορχάν Παμούκ και ο νομπελίστας Γερμανός φυσικός Βόλφγκανγκ Κέτερλε.

Τα βραβεία αναλυτικά:

Δημόσιας Υγείας: Έλενα Μπόντναρ και συνεργάτες, Ιλινόι, ΗΠΑ: Σχεδίασαν και πατεντάρισαν ένα σουτιέν το οποίο μετατρέπεται σε δύο αντιασφυξιογόνες μάσκες -μία για την κάτοχο του σουτιέν και μια δεύτερη για το συνοδό της.

Λογοτεχνίας: Αστυνομία της Ιρλανδίας: Οι τροχονόμοι της έκοψαν περισσότερες από 50 κλήσεις σε έναν απείθαρχο Πολωνό, τον «Πράβο Γιάζντι», που δεν εννοούσε να τηρήσει τα όρια ταχύτητας. «Πράβο Γιάζντι» στα πολωνικά σημαίνει «δίπλωμα οδήγησης».

Ειρήνης: Στον παθολόγος Στέφαν Μπόλιγκερ και τους συναδέλφους του στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης στην Ελβετία. Η μελέτη τους διερεύνησε το κατά πόσο ένα άδειο μπουκάλι μπίρας κάνει χειρότερη ή λιγότερη ζημιά στο κρανίο σε σχέση με το γεμάτο μπουκάλι. «Και τα δύο μπορούν να σπάσουν ένα κεφάλι. Ωστόσο, τα άδεια μπουκάλια είναι πιο ισχυρά γιατί τα γεμάτα, λόγω του διοξειδίου που περιέχουν, σπάνε πιο γρήγορα» ανέφερε ο Μπόλιγκερ στο μήνυμα που έστειλε στους οργανωτές της τελετής.

Μαθηματικών: Γκίντεον Γκόνο, διευθυντής της Κεντρικής Τράπεζας της Ζιμπάμπουε. Η χώρα που αγωνίζεται να μειώσει τον αστρονομικό πληθωρισμό κέρδισε το βραβείο ««επειδή έδωσε στους ανθρώπους έναν απλό τρόπο να ασχολούνται με τους αριθμούς, από πολύ μικρούς μέχρι πολύ μεγάλους». Η τράπεζα εξέδωσε χαρτονομίσματα που κυμαίνονται από ένα σεντ μέχρι 100 τρισεκατομμύρια δολάρια Ζιμπάμπουε.

Οικονομικών: Στους διευθυντές των τραπεζών Kaupthing Bank, Landsbanki, Glitnir Bank και Central Bank που κατέρρευσαν στην Ισλανδία. Πέτυχαν «να δείξουν ότι οι μικρές τράπεζες μπορούν πολύ γρήγορα να μεταμορφωθούν σε μεγάλες και το αντίστροφο».

Χημείας: Χαβιέ Μοράλες και συνεργάτες στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού. Δημιούργησαν συνθετικά διαμάντια με πρώτη ύλη την τεκίλα.

Ιατρικής: Ντόναλντ Ούνγκερ από το Θάουζαντ Όουκς της Καλιφόρνια. Καθημερινά για 60 χρόνια «τέντωνε» τις αρθρώσεις τις αριστερής παλάμης, αλλά όχι της δεξιάς, για να αποδείξει ότι δεν προκαλεί αρθρίτιδα στα δάχτυλα.

Φυσικής: Κάθριν Ουίτκομ του Πανεπιστημίου του Σινσινάτι και συνεργάτες. Εξήγησαν με μαθηματικά εργαλεία γιατί οι έγκυες γυναίκες δεν χάνουν την ισορροπία τους.

Κτηνιατρικής: Κάθριν Ντάγκλας και Πίτερ Ρόουλινσον του Πανεπιστημίου του Νιουκάσλ στη Βρετανία. Έδειξαν ότι οι αγελάδες με ονόματα είναι πιο παραγωγικές από τις αβάπτιστες.

Βιολογίας: Φουμιάκι Ταγκούτσι και συνεργάτες στο Πανεπιστήμιο Κιτασάτο στην Ιαπωνία. Επέδειξαν ότι τα απορρίμματα από την κουζίνα μπορούν να μειωθούν κατά 90% κατά μάζα αν υποβληθούν σε επεξεργασία με βακτήρια από τα κόπρανα του γιγάντιου πάντα.


Επίσημο site

Monday 5 October 2009

Σαββατοκύριακο στο χωριό...

Παρασκευή βραδάκι. Πρακτορείο ΚΤΕΛ στον Κηφισό. Έντονη κινητικότητα. Κι εγώ να περιμένω μαζί με την αδερφή μου το λεωφορείο για Άργος. Αναθεματίζοντας την τύχη μου, όντας επιλαχών για 2ο τακτικό μέλος της εφορευτικής επιτροπής στο εκλογικό κέντρο του χωριού μου. Από κει που θα κατέβαινα, θα ψήφιζα και θα γύρναγα στην Αθήνα την Κυριακή, θα πρεπε να φάω στη μάπα μια διαδικασία (ολόκληρη) που, όπως και να το κάνουμε, είναι κομματάκι βαρετή και κουραστική. Το καλό ήταν ότι το Σάββατο είχα όλο το χρόνο να απολαύσω τη θάλασσα, τον ήλιο, λίγους φίλους και... την ομάδα του χωριού μου! Τον πασίγνωστο γαλανόλευκο τιτανοτεράστιο Ερμή Κιβερίου.
Μόλις την τελευταία στιγμή έμαθα ότι ο κοσμαγάπητος Ερμής θα αντιμετώπιζε στο Κιβέρι το Δυοβουνιώτη, ομάδα του Ναυπλίου, στις 4.00 το μεσημέρι. Λαμπρά!! Μετά το φαγητό γήπεδο. Και τι γήπεδο! Με νέο -πλαστικό- χλοοτάπητα, καινούργιες κερκίδες και αποδυτήρια και μεγαλεία και τα λοιπά και τα ρέστα... Με όση μαγεία κι αν είναι φορτωμένος ο πρωτογονισμός ενός "ξερού" αγωνιστικού χώρου, όποιος συναισθηματισμός κι αν υπάρχει, είναι όμορφο να βλέπεις χορτάρι κάτω.



Το νέο γήπεδο όμως δεν ήταν ο μόνος πόλος έλξης. Υπήρχε κι άλλος ένας και άκουγε στο όνομα Fabio Andre Marques Leite. Ναι ναι, καλά διαβάσατε. Από τη φετινή σεζόν, το αστέρι της ομάδας είναι ένας 29χρονος Βραζιλιάνος! Καλοκαιρινό απόκτημα του Ερμή. "O tempora o mores" σκέφτηκα. Παλιότερα ξένοι θεωρούνταν όσοι δεν ήταν απ'το Κιβέρι...
Ο αγώνας ξεκινούσε. Ο Δυοβουνιώτης κατέβηκε με ποδοσφαιριστές που η ηλικία τους κυμαινόταν από 15 έως 17 χρονών. Μόνο ο τερματοφύλακας ήταν (πολύ) άνω των 30. Και τη δουλειά του την έκανε καλά.
Το ξεκίνημα ιδανικό στα πρώτα λεπτά. 1-0 με γκολ του αρχηγού Στέλιου. Η συνέχεια ακόμα καλύτερη. Ο Fabio πέρασε από αριστερά 2-3 πιτσιρικάδες του Δυοβουνιώτη, πλάσαρε υποδειγματικά με το δεξί και έκανε το 2-0, καθαρίζοντας ουσιαστικά το ματς. Περιττό να σας γράψω τι έγινε στις εξέδρες...



Η ομάδα "έκατσε" στη συνέχεια και ο Δυοβουνιώτης μείωσε σε 2-1. Και τέλος ημιχρόνου. Στο 2ο ημίχρονο, ο εφησυχασμός του αποτελέσματος και η επιπολαιότητα του Ερμή, ιδιαίτερα στην τελική προσπάθεια, δεν άφησαν να αλλάξει το σκορ. Αν και θα μπορούσε. Όχι για να γίνει 3-1 ή 4-1, αλλά 2-2!! O αγώνας τελείωσε με νικητή τον Ερμή, λοιπόν, 2-1 κι όλοι αγαπημένοι και ευχαριστημένοι για τη νίκη, αλλά προβληματισμένοι με την εμφάνιση. Η νίκη και το σκορ για μένα λίγη σημασία είχαν. Καθ'όλη τη διάρκεια του αγώνα τα μόνα πράγματα στα οποία έδινα προσοχή ήταν οι φωνές παικτών και προπονητών, οι "κινήσεις" του Βραζιλιάνου μάγου στο τερέν και τα σχόλια της εξέδρας.


Δείτε τα βίντεο που ακολουθούν. Αξίζει τον κόπο. Γιατί το ΑΛΗΘΙΝΟ ποδόσφαιρο παίζεται (και κυρίως παρακολουθείται!!!) στην επαρχία.


Ένταση μετά από κόρνερ και απειλές απ'την κερκίδα



Ολίγον από μπάσκετ...



Οι "κινήσεις" του Fabio και τα νεύρα στην εξέδρα



Ποιος είναι ο "πέντες" πίσω...?



Η συζήτηση για "μπακότερμα" διακόπτεται από ένα απρόσμενο γεγονός


Tετ-α-τετ για τον Ερμή και φωνές


ΥΓ: ότι θα συζητούσα για αθλητικά με το Μαμουζέλο και 2-3 εκλογικούς αντιπροσώπους μέσα σε εκλογικό κέντρο στις 7 το πρωί δεν το είχα φανταστεί ποτέ μου...

Αναζήτηση στο Μπακότερμα