Friday 11 March 2011

Més que una ciutat

Πάντα όταν γυρίζω από το εξωτερικό με πιάνει μια μελαγχολία. Αυτήν την φορά όμως το κακό παράγινε.
Παρασκευή πρωί με Καθαρά Δευτέρα μεσημέρι λοιπόν, στην Βαρκελώνη.
Οι περισσότεροι έχετε ακούσει και μερικοί έχετε δει από κοντά την ομορφιά της πόλης αυτής. Το χρώμα της, τον ρυθμό της, την χρηστικότητα και την φιλικότητα προς τον πολίτη, την artistic  πλευρά της που τράβηξε εκεί τον Πικάσο, τον Μιρό, τον Νταλί, τον Γκαουντί και τόσους άλλους σημαντικούς ή μη, καλλιτέχνες. Την μυστήρια φύση της που βγάζει προς τα έξω σαν πρωτεύουσα της Καταλονίας, και όχι σαν μια μεγαλούπολη της Ισπανίας. Μια πόλη που μεταμορφώθηκε ριζικά, εκμεταλλευόμενη τα έργα και τα κονδύλια των Ολυμπιακών Αγώνων του 1992.


Καιρός; 15-18 βαθμοί χωρίς ένα σύννεφο τα πρωινά, 10 βαθμούς το βράδυ.
Μεσημέρι, βόλτα στα κεντρικά αξιοθέατα, μιας και το ξενοδοχείο είναι στην Γοτθική συνοικία, δίπλα στην Placa de Catalunya, την πιο κεντρική πλατεία.
Las Ramblas. Κεντρικός πεζόδρομος, κάτι σαν την Ερμού, πολλοί street artists, άνθρωποι από όλες τις γωνιές του πλανήτη, τίποτα ιδιαίτερο όμως. Τέτοιους δρόμους βρίσκει κανείς στις περισσότερες Ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις.

Μερικοί street artists



Κατόπιν βόλτα στο λιμάνι, κάτω από το τεράστιο μνημείο για τον Κολόμβο, κάτι που μου κίνησε την περιέργεια, γιατί δεν καταλάβαινα τι δουλειά είχε με την Βαρκελώνη. Ρώτησα και έμαθα όμως, πως τίμησε την Βαρκελώνη με το να αποβιβαστεί και εκεί μετά το πρώτο του ταξίδι.



H παέγια να πω την αλήθεια δεν με τρέλανε, τουλάχιστον εκεί που την φάγαμε, σε ένα εστιατόριο στο λιμάνι. 
Task No1. Nα πάρουμε στα χέρια μας, τα ήδη κλεισμένα εισιτήρια της Barca. Σε ένα στενό, σε μια τρύπα μαγαζάκι, μια Ασιάτισσα μας δίνει το φάκελο, τα τσεκάρουμε, όλα ΟΚ. Το Σάββατο στις 8, Barca-Zarazoga.
Museu Picasso. Σε ένα εντυπωσιακό, δαιδαλώδες και καλαίσθητο κτήριο, φιλοξενεί μια από τις πλουσιότερες συλλογές του καλλιτέχνη. Με έργα του από την μαθητική του εμπειρία στην ζωγραφική μέχρι και την Μπλε Εποχή και τον Κυβισμό.


Το βράδυ, το πρόγραμμα περιείχε μπαρότσαρκα, με πρώτη στάση το -όπως το θέλει ο μύθος- μπαράκι που ανήκει στον Manu Chao. Από το εσωτερικό του και τους θαμώνες, πείστηκα πως ο μύθος είναι πραγματικότητα. Θα προτιμούσα να μην πουλάνε μπλουζάκια του Manu όμως, και να παιζόταν πιο δυνατά η μουσική.


Το επόμενο πρωί, η καταλυτική ιδέα να νοικιάσουμε ποδήλατο, βοήθησε στο να δούμε με άλλο μάτι την Βαρκελώνη, και να πιάσουμε το "vibe" της πόλης. Εξάλλου, στο μεγαλύτερο της μέρος, είναι επίπεδη, και οι συνθήκες για τους ποδηλάτες είναι ευνοϊκές. Οι κανόνες; Απλοί. Έχει ποδηλατόδρομο; Πας εκεί. Δεν έχει; Πας στο πεζοδρόμιο, αν αυτό ξεπερνά τα 5 μέτρα σε φάρδος. Αν όχι, κι εσύ στον δρόμο με τα αυτοκίνητα, πράγμα που είναι απόλυτα ασφαλές εκεί.
Next stop, Sagrada Familia. Εντάξει, είναι εντυπωσιακή Η Αγία Οικογένεια. Και δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα σκεφτείτε. Και δεν μιλάμε για έναν πανύψηλο κοινό ουρανοξύστη, αλλά για μια εκκλησία, γεμάτη λεμπτομέρειες στις κολώνες, στις γωνίες και τα παράθυρα. Σήμα κατατεθέν του διάσημου Gaudi, όπως και τα άλλα δύο κτήρια-σπίτια που είναι σε εκείνη την γειτονιά, η Casa Mila και η Casa Batlo.








Κατόπιν, μια βόλτα στις 'καλές' συνοικίες της πόλης (το λέω έτσι γιατί και στις 'υποβαθμισμένες' δύσκολα θα βρει κανείς ψεγάδι όσον αφορά την διαρρύθμιση, την καθαριότητα, την ύπαρξη χώρων πρασίνου και άπλας) και στάση στον Ζωολογικό Κήπο. 





Next stop, ο λόφος του Μονζουίκ, οδηγώντας τα ποδήλατα από την παραλία Barceloneta και το λιμάνι Olympic.





Ο λόφος Μονζουίκ (όπου βρίσκεται και το πρώην, ομώνυμο γήπεδο της Εσπανιόλ) είναι μια καταπράσινη έκταση, όπου βρίσκονται οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, το Palau Nacional, και το Ίδρυμα του Μιρό. Προσφέρει μια μοναδική εμπειρία θέασης της πόλης από ψηλά.

Ο χρόνος όμως περνούσε και σιγά σιγά έπρεπε να πορευτούμε προς το Camp Nou.
Kάθε γωνιά όμως, κάθε πλατεία, κάθε συνοικία σε καθηλώνει να κάτσεις και εκεί 5 λεπτά, μισή ώρα να χαζέψεις πως ζουν οι άνθρωποι εκεί.

Κρίκετ στην πλατεία




Κάτι σαν ποδόσφαιρο σε άλλη πλατεία


Η ώρα πέρασε όμως, πρέπει να παρκάρουμε τα ποδήλατα και να πάρουμε το μετρό για το Camp Nou. Πράσινη γραμμή, στάση Les Cortes. Όσο πλησιάζουμε στον προορισμό, τα βαγόνια γεμίζουν με blaugrana χρώματα. Καταλαβαίνεις από την ατμόσφαιρα της πόλης πως παίζει η Μπάρσα. To γήπεδο υποστηρίζεται από 2 στάσεις του μετρό, που απέχουν σχετικά μακριά από εκεί, ώστε να υπάρχει αποσυμφόρηση στην προσέλευση και την αποχώρηση 90.000 ανθρώπων από εκεί. Μια μικρή βόλτα γύρω από το γήπεδο, πρέπει να βρούμε και την θύρα μας. 
Η Μπάρσα είναι 7 βαθμούς μπροστά από την Μαδρίτη, την Τρίτη έρχεται το ματς με την Άρσεναλ, υπάρχουν τραυματισμοί και κούραση.


Η είσοδος των ομάδων και ο ύμνος



Παρουσίαση 11άδων


Η Μπάρσα ανοίγει το σκορ με τον Κειτά



Λίγο από το διάσημο τικι - τακα της Μπάρσα



Ευκαρία για το 2-0 από τον Πικέ


Επικίνδυνη αντεπίθεση και σκληρό φάουλ στον Μέσι



Και με το ρυθμικό χειροκρότημα για μια εκτέλεση φάουλ, πάμε σπίτια μας..









Θεατές 78.965
  • Η Barça είχε 80% κατοχή μπάλας!!! Και πιο συγκεκριμένα 81% στο 1ο ημίχρονο και 79% στο δεύτερο... 
  • Από τα 57 λεπτά στα οποία παιζόταν η μπάλα, τα 46 ήταν σε πόδια blaugrana και τα 11 σε πόδια παικτών της Θαραγόθα
  • 961 πάσες των γηπεδούχων έναντι 257 των φιλοξενουμένων. Ο Xavi και πάλι ο ηγέτης με 165!
  • Οι γηπεδούχοι σούταραν 22 φορές προς την εστία του Doblas και οι φιλοξενούμενοι 3 σε αυτή του Valdes
  • Οι Milito (14) και Mascherano (13) ήταν αυτοί που είχαν τα περισσότερα κλεψίματα
  • Είναι το 2ο γκολ του Κειτα στο πρωτάθλημα. Το πρώτο ήταν στο Σαν Μαμές την 5η αγ. 
  • Μετά από την ισοπαλία στο Μολινόν η Μπάρσα έχει 4 συνεχόμενες νίκες στο πρωτάθλημα απέναντι σε Athletic Club, Mallorca, Valencia και Zaragoza.
·         Οι συνθέσεις των ομάδων:

Μπαρσελόνα:
Βαλντές, Μιλίτο, Πικέ, Μάξουελ (75' Αμπιντάλ), Άλβες, Μασκεράνο, Κεϊτά, Τσάβι, Πέδρο (86' Ινιέστα), Κρκιτς (66' Βίγια), Μέσι.

Σαραγόσα: Ντόμπλας, Γιάροσικ, Ντα Σίλβα, Λανθάρο, Ομπράντοβιτς, Ντιόγκο, Πίντο (65' Εντμίλσον), Ντο, Ερέρα (70'Λόπες), Μπερτόλο (70' Ούτσε), Πονγκόλ.


Καθώς φεύγαμε από την θύρα, επιβεβαιώθηκε το ρητό "η Ελλάδα είναι παντού".

Παιδιά από τις ακαδημίες του Ολυμπιακού αποχωρούν από το γήπεδο.



Με το που κατεβήκαμε τις σκάλες ώστε να βγούμε από το γήπεδο, μας πλησιάζει πατριώτης (που είχε ακούσει ότι μιλάμε Ελληνικά) και μας ρωτάει "Παληκάρια ξέρετε πόσα ήρθε Άρης - Ηρακλής;"!!!!!!!

Η επόμενη ημέρα, είχε Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, πάρκο Guell και ατελείωτες βόλτες με το ποδήλατο σε πάρκα, πλατείες, γειτονιές.
Τι είδαμε;

Είδαμε πολύ skate.



Είδαμε μια Bossanova performance.



Είδαμε έναν αυθεντικό κύκλο Καποέιρα.



 Είδαμε μια φιλαρμονική να παίζει σε μια πλατεία, ώστε να χορέψουν οι Καταλανοί έναν τοπικό χορό.



Είδαμε τον Μαραθώνιο της Βαρκελώνης με μεγάλη συμμετοχή και απίστευτη συμπαράσταση από το κοινό.




Είδαμε Καταλανούς να παίζουν Petanque





Πως να περιγράψω τις τελικές μου εντυπώσεις με λίγα λόγια; 'Έπαθα πλάκα 'με την πόλη και σίγουρα θα την επισκεφθώ πάλι. Ενώ γύρισα ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της με το ποδήλατο, δεν είδα την Βαρκελώνη του Biutiful, ούτε την Βαρκελώνη του Vicky Christina Barcelona. Είδα μια μέση κατάσταση που είναι χρωματιστή, ζωντανή, όμορφη και φιλική. Κάθε γωνιά όπως ξαναείπαμε έχει κάτι.
Είδα μια πολυφυλετική πόλη από την μια, αλλά και μια πόλη που έχει έντονο το τοπικό στοιχείο, την διαφορετικότητα από την υπόλοιπη Ισπανία (ακόμα και στα μενού πρώτα είναι τα Καταλανικά και μετά τα Ισπανικά), μια πόλη που φωνάζει Catalonia is not Spain!!!











Όσοι δεν έχετε βρεθεί εκεί, να το κάνετε οπωσδήποτε!!! Και να νοικιάσετε ποδήλατα ;)
Visca Barca!!!Visca Catalunya!!!
Μπακότερμα

3 comments:

Χλόη said...

Πολύ ωραίο παιδιά!!! Μπράβο!!

Unknown said...

Forca Barcaaaaaaa!!!!!!ta spaei h polh kai osoi den exoun paei na pane-an kai kalutera apo maio kai meta-kai gia mas pou phgame as 3anapame kai 2 kai 3 kai 4 fores akoma mh sou pw..apla TELEIA!

Anonymous said...

τα ειπες ολα! ημουν Βαρκελωνη 1-9 Μαρτιου,πηγαμε κ στο ιδιο ματς! απλα απιστευτη κ πανεμορφη η πολη. δεν τν περιμενα τοσο... ΤΕΛΕΙΑ!

Αναζήτηση στο Μπακότερμα