Wednesday 30 January 2013

Ο Όσιος Λουκάς

Η κυρά Γιούλα ήταν παντρεμένη με το Βαγγέλη πάνω από τριάντα χρόνια. Από έρωτα παντρεύτηκαν, όχι από συνοικέσιο. Νοστιμούλα ήτανε, μαζεμένη, σεμνή, ε σου λέει ο Βαγγέλης καλό κορίτσι, απ'αυτά που είναι ό,τι πρέπει για να ανοίξεις σπίτι.
Ο Βαγγέλης ήτανε βενζινάς, επιχειρηματίας. Σκοτούρες, άγχη, τρεχάματα, ήθελε μια σύντροφο για να έχει το κεφάλι του ήσυχο πίσω στο σπίτι. Η Γιούλα ήτανε καλή νοικουρά, τίμια. Εντάξει, δεν εξέπεμπε την αρχοντιά μιας "οικοδέσποινας" αλλά τις δουλειές της τις έκανε μια χαρά. Και ντολμαδάκια του κανε του Βαγγέλη (εντάξει, όχι και τέλεια αυγοκομμένα) και μουσακά του κανε του Βαγγέλη (αν και έβαζε πολλή κανέλα) και τα σώβρακα του πλενε του Βαγγέλη και παιδιά του κανε του Βαγγέλη (3 ζωή να χουνε).
Τα χρόνια περάσανε και το νοικοκυριό τους -όπως κάθε νοικοκυριό που σέβεται τον εαυτό του- απέκτησε προβλήματα. Οικονομικής -τι άλλο?- φύσεως. Η Γιούλα κυρία, ψύχραιμη. Ο Βαγγέλης ήτανε πιο ευάλωτος. Μάλλον. Χαρτιά, ποτό... Ήτανε κι αυτός ο γείτονας ο αχώνευτος που είχε κερδίσει το λαχείο και επιδείκνυε τα πλούτη του κι ο Βαγγέλης έτρωγε μεγάλο κανάλι. Χαρτιά, ποτό... Θυμός. Χαρτιά, ποτό... Δεν ήθελε και πολύ να ξεσπάσει εκεί που φαντάζεστε. Ω ναι.
Έχανε στο κουμ-καν ο Βαγγέλης? Ξύλο η Γιούλα.
Κόκκαλο απ'τα ξύδια ο Βαγγέλης? Ξύλο η Γιούλα.
Χρέη στο βενζινάδικο? Ξύλο η Γιούλα.
Κυρία όμως, είπαμε. Τα ντολμαδάκια ντολμαδάκια, ο μουσακάς μουσακάς, τα σώβρακα σώβρακα και το σεξ σεξ. Και το ξύλο ξύλο.
Άρχισαν να του φταίνε τώρα όλα του Βαγγέλη. Λίγο παραπάνω αλάτι στη σούπα, ένα σπασμένο πιάτο, ένα πουλόβερ που μπήκε στο πλύσιμο, παναγίες, χριστούς, χαστούκια..
Δυστυχώς, τέτοια σκηνικά υπάρχουν σε πολλά πολλά σπίτια.
Ο κάθε Βαγγέλης που τα χει κάνει πουτάνα στη ζωή του (και κυρίως στη δουλειά του) έχει μια Γιούλα για να ξεσπάει.
Κάπως έτσι -κατά καιρούς- ο Λουκάς Βύντρα ήταν η Γιούλα των Παναθηναϊκών Βαγγέληδων.
Και απλά, έκανε το αυτονόητο. Παντρεύτηκε τον πλούσιο γείτονα.



Εντάξει, ποτέ δεν ήταν ο τρομερός δεξιός μπακ. Και εννοείται ότι ο Τοροσίδης είναι -πολύ- καλύτερος. Δεν παύει όμως να είναι τίμιος. Και αυτός ο χαρακτηρισμός (τουλάχιστον για τον Βύντρα) δεν πρέπει να αποδίδεται συνοδεία συμπόνοιας. Ούτε για να μασκαρέψει την -όποια- αμπαλοσύνη του.

Ναι. Κατά περιόδους οι σέντρες του απασχολούν τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας.
Ναι. Όταν κάνει τσαφ κάποιοι κάνουν το σταυρό τους.
Ναι. Αν βρεθεί αντίπαλος με εξτρέμ στα ντουζένια του θα γελάσουν και τα ball boys.

Δεν παύει όμως να είναι τίμιος και μαχητής. Τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο.

Και -το κυριότερο- δε φταίει ΜΟΝΟ αυτός για την αγωνιστική κατάντια του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια. Όχι τόσο όσο θα θελαν οι χιλιάδες που τον γιούχαραν με την πρώτη ευκαιρία από τις εξέδρες του ΟΑΚΑ και της Λεωφόρου.

Οι Ολυμπιακοί που αντιμετωπίζουν διστακτικά τη μεταγραφή, ας αναλογιστούν τι καλύτερο θα μπορούσε να αναπληρώσει το κενό του Τοροσίδη, δεδομένου του ότι ο Μανιάτης δεν ξαναγυρνάει δεξί μπακ.

Οι δε Ολυμπιακοί που κοκκορεύονται λέγοντας "εμείς τον Τάσο τον Πάντο που ήταν σκάλες κατώτερος απ'τον Βύντρα τον εμψυχώναμε, δεν ψάχνουμε για εξιλαστήρια θύματα" ας θυμηθούν τι είχε ακούσει ο Αλεξανδρής τα πρώτα χρόνια στο λιμάνι, ο Αμπντούν πέρυσι και διάφοροι άλλοι.

Αυτά, για να τα λέμε και όλα.


ΥΓ: Αυτή τη φορά επιστρέψαμε. Για τα καλά. Το νου σας.



Αναζήτηση στο Μπακότερμα