Thursday 17 June 2010

Μουντιάλ 2010 - Συγκρατημένη απαισιοδοξία...

Θέλω να ξεκινήσω τούτο δω το post από την προχτεσινή τεράστια ισοπαλία που πήρανε οι ηρωϊκοί Νεοζηλανδοί από τους ταλαντούχους μπαλαδόρους (πλην όμως άπειρους) Σλοβάκους. Όχι ότι είναι έμπειροι οι "All Whites", αλλά τουλάχιστον είναι πιο εύκολο να προσηλωθείς στο στόχο όταν αυτός είναι με χαμηλό τον πήχυ. Οι Σλοβάκοι ήταν μονίμως οι "φτωχοί συγγενείς" της σπουδαίας Τσεχίας. Μετά τη διάσπαση της Τσεχοσλοβακίας, οι Τσέχοι και τελικό Euro πήγαν, και στην τετράδα πήγαν, και Μουντιάλ πήγαν και τροφοδότησαν τις μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες με παίκτες σταρ. Και ξαφνικά έρχονται τα πάνω κάτω και έχουμε 'ύφεση' των Τσέχων, ενώ η Σλοβακία κερδίζει πόντους στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα. Να σου Σκρτελ, να σου Βίτεκ, να σου Χάμσικ... Παίζουν ωραία μπάλα, στρωτή και οργανωμένη. Αλλά αυτή η απότομη 'άνοδος' τους ψιλοθόλωσε νομίζω και σε συνδυασμό με τη διαχρονική αφέλεια των ομάδων του πρώην ανατολικού μπλοκ ίσως αποτελέσει τροχοπέδη για να κάνουν κάτι αξιόλογο.
Σε πείσμα των περισσότερων που "κράζουν", βρήκα την Ιταλία αρκετά καλή, μαχητική και με -τηρουμένων των αναλογιών- επιθετικές βλέψεις. Ο μέσος όρος ηλικίας έπεσε κάπως και η Σκουάντρα Ατζούρα έχει μια κάποια φρεσκάδα και περισσότερα τρεξίματα. Μη σας παραπλανά το 1-1. Ήρθε απέναντι σε μια πολύ καλά δουλεμένη ομάδα, που παίζει "ιταλικά" και που ήταν προφανές ότι κατέβηκε για το μηδέν πίσω. Τεχνίτες ποδοσφαιριστές, χωρίς να στερούνται όμως σκληρότητας, όπως πχ στερούνται κάποιοι αντίστοιχοι κατά Ιβηρική χερσόνησο μεριά...
Πορτογάλοι και Ισπανοί δεν έκαναν καλό ξεκίνημα και η Ιβηρική χερσόνησος μετράει μόλις έναν βαθμό σε δύο ματς. Κι αν η Ακτή Ελεφαντοστού με Ντρογμπά (έστω και τραυματία), Έμπουες, Τουρέδες και Καλού αποδείχτηκε ανυπέρβλητο εμπόδιο για την Πορτογαλία επειδή είναι μια ομάδα με προσωπικότητες, τότε πώς μπορεί να εξηγηθεί το "στραπάτσο" των Ισπανών? Πόσο σπουδαία προσωπικότητα είναι ο Μπενάλιο, ο Φερναντέζ και ο Νκούφο? Πολύ απλά, είναι ΟΜΑΔΑ. Και μάλιστα ομάδα ενός τεράστιου προπονητή, κατόχου 2 Champions League, για όσους το αγνοούν. Ο Χίτζβελντ κατέβασε ένα συμπαγές σύνολο με γερά κορμιά απ'τη μέση και πίσω, που παρόλα αυτά, δεν έδειξαν να μασάνε από κάτι "σφαίρες 1 και 15" (που έλεγε και μια ψυχή...) και απ'τη μέση και μπροστά κάθε τους σχεδόν αντεπίθεση ήταν σωστά 'δομημένη'. Οι Ισπανοί θέλουν πολλά ψωμιά ακόμα για να διεκδικήσουν με αξιώσεις ένα παγκόσμιο κύπελλο. Άλλο Euro, άλλο Moυντιάλ.. Δεν είναι αγωνιστικό το θέμα, προφανώς. Έχει να κάνει με το DNA της ομάδας, με την ιδιοσυγκρασία της, με την ιστορία της.
Και μιας και μιλήσαμε για ιστορία, πολύ τη χάρηκα χτες την Ουρουγουάη, αν και δεν είδα όλο το ματς. Δύο Παγκόσμια κύπελλα είναι αυτά...... Όσα έχουν Αγγλία και Γαλλία μαζί. Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε.
Αφήνω τελευταία τη Βραζιλία. Ακούω και διαβάζω διάφορα. Άλλοι εκθειάζουν την οργανωμένη της άμυνα και εν γένει διάταξη, καθώς και το "μυαλωμένο" και "μετρημένο" παιχνίδι της. Κάποια άλλοι είναι πιο δύσπιστοι, κι απλά στέκονται στην αποτελεσματικότητά της και στην παρουσία -σπάνιο πράγμα για Βραζιλία- ικανού τερματοφύλακα και σέντερ φορ γκολτζή-θωρηκτού. Συγγνώμη, αλλά δε μιλάμε ούτε για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ούτε για την Εθνική Σουηδίας... Μιλάμε για την ομάδα με τους περισσότερους φιλάθλους σε όλο τον κόσμο. Εμάς που την αγαπήσαμε για χίλια δύο άλλα πράγματα απ'αυτά που φαίνεται να κάνει... Κάποτε τα "δεκάρια" στη σελεσάο παίζανε δεξιά μπακ. Τώρα, τα δεξιά μπακ γίνανε "δεκάρια"... Δεν είναι άσχημο. Παιχταράδες κι ο Μαικόν κι ο Ντάνι Άλβες κι ο Μπάστος απ'την άλλη πλευρά και ο Λούσιο και ο Ζούλιο Σέζαρ και όλη η άμυνα. Αλλά... εξακολουθώ να πιστεύω ότι αυτοί που έιδαμε με τα μπλε σορτσάκια και τις κίτρινες φανέλες δεν αποτελούσαν τη Βραζιλία.


ΥΓ: Δεν είναι απίθανο να δούμε καμιά κηδεία των σπουδαίων Βορειοκορεατών απέναντι στα γατάκια της Πορτογαλίας και τους παραλίες της Ακτής Ελεφαντοστού...

2 comments:

Simao17 said...

Εγώ πάντως βλέπω Ιταλία για μία ακόμη φορά. Γιατί το σύγχρονο ποδόσφαιρο χρειάζεται μυαλό και ικανότητα, όχι ικανότητα και μυαλό. Όσο η Βραζιλία προσπαθεί να παίξει σαν Εθνική Γερμανίας, το ποντάρισμα στην Ιταλία για τον τίτλο δεν σε πηγαίνει κουβά. Ιδού η sportingbet ιδού και το πήδημα βέβαια, παραφράζοντας την παροιμία... Διαφωνείς;

Fondeus said...

Η Βραζιλία μπορεί να παίξει σαν Γερμανία. Η Γερμανία μπορεί να παίξει σαν Βραζιλία...?
Δε βλέπω τους Ιταλούς να το σηκώνουνε 2η σερί φορά. Έχουν καλή ομάδα και στα νοκ αουτ θα πουλήσουνε το τομάρι τους δύσκολα. Αλλά πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο στον όμιλο να τους ξεβρακώσει καμιά Σλοβακία..

Αναζήτηση στο Μπακότερμα