Μια νίκη και δυο ήττες, λοιπόν, για τις ελληνικές ομάδες στην πρεμιέρα του Champions League και του Europa League αντίστοιχα. Για την ακρίβεια, μια αγχωτική και δύσκολη νίκη και 2 συντριβές, η μία μεγαλύτερη απ'την άλλη.
Εδώ και 50 χρόνια, καμιά ελληνική ομάδα δεν έχει καταφέρει να κρατήσει με επιτυχία τα "καρπούζια" της Ευρώπης και του Ελληνικού πρωταθλήματος στην ίδια μασχάλη. Κάνοντας μια σύντομη ιστορική αναδρομή, θα δούμε ότι ο Παναθηναϊκός τη χρονιά που έφτασε στο Γουέμπλει έχασε το πρωτάθλημα από την ΑΕΚ, η οποία το 1977 -οπότε και έφτασε στα ημιτελικά του ΟΥΕΦΑ- τερμάτισε 4η στο πρωτάθλημα. Μια ανάσα από τα ημιτελικά του ΟΥΕΦΑ το 1983 έφτασε και ο ΠΑΟΚ, αλλά εντός συνόρων 4ος... Οι πράσινοι στο 2ο μισό της δεκαετίας του ΄80 έχτισαν όνομα στην Ευρώπη. Το 1985 έφτασαν στα ημιτελικά του Πρωταθλητριών και το 1988 στους 8 του ΟΥΕΦΑ. Και τις δυο χρονιές όμως, έχασαν τον τίτλο του πρωταθλητή από ΠΑΟΚ και Λάρισα αντίστοιχα. Το 1988, δε, τερμάτισαν 5οι! Το 1993 ο Ολυμπιακός περνάει για πρώτη φορά σε προημιτελική φάση Ευρωπαϊκού κυπέλλου (Κυπελλούχων), αλλά στο πρωτάθλημα τερματίζει 3ος, 10 βαθμούς πίσω από την 1η ΑΕΚ. Ο δικέφαλος της Αθήνας για 2 συνεχόμενες χρονιές (1997, 1998) βρέθηκε στους 8 του Κυπελλούχων, χωρίς όμως να συνδυάσει τις πορείες αυτές με έναν τίτλο πρωταθλήματος. Τέλος, ο Παναθηναϊκός το 2002 ήταν παρών στα προημιτελικά του CL, αλλά έμεινε πίσω από ΟΣΦΠ και ΑΕΚ στην Ελλάδα. Φωτεινές εξαιρέσεις που συνδύασαν καλή ευρωπαϊκή πορεία και πρωτάθλημα ήταν ο Παναθηναϊκός (1995-96) και ο Ολυμπιακός (1998-99)...
To ελληνικό ποδόσφαιρο σε επίπεδο συλλόγων έχει ταβάνι στην Ευρώπη, είτε το θέλουμε είτε όχι. Και τώρα πια, όπου -γενικά- οι μικρότερες σε δυναμικότητα ομάδες, βλέπουν τα μεγαθήρια να "ξεμακραίνουν" προς τα μπρος, είναι ακόμα πιο δύσκολο να δούμε ελληνική ομάδα να πηγαίνει τελικό, πόσο μάλλον να σηκώνει Ευρωπαϊκό τρόπαιο.
Την 5ετία 2000-2005, η Ελλάδα εκπροσωπείτο στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις από πολλές ομάδες. Μέχρι και το Αιγάλεω, η Ξάνθη και ο Πανιώνιος συμμετείχαν! Δεν κάναμε (σαν Ελλάδα) σωστή διαχείριση της υψηλής βαθμολογικής θέσης στην Ευρώπη. Οι περισσότερες ομάδες απλά "απήλαυσαν" το μάξιμουμ των παιχνιδιών που δικαιούνταν να παίξουν, δεν κυνήγησαν κάτι παραπάνω, τσέπωσαν και τα λεφτουδάκια και αυτό ήταν. Καμία θέληση, καμιά προοπτική. Ο μόνιμος πρωταθλητής ΟΣΦΠ βολεύτηκε με την -απ'ευθείας- είσοδο στους ομίλους, ο Παναθηναϊκός πάλεψε, αλλά θα μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο αν δεν είχε το 'άχτι' για το πρωτάθλημα (το οποίο τελικά και δεν έπαιρνε) και η ΑΕΚ κοίταζε να συμμαζέψει τα -ασυμμάζευτα- εσωτερικά της...
Τέλος πάντων, ας έρθουμε στο σήμερα. Ο ΟΣΦΠ είναι φοβερή περίπτωση σωματείου. Όποτε υπάρχει αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση (και όποτε ο κόσμος είναι 'ανεβασμένος'), οι ερυθρόλευκοι τρώνε απίστευτες σφαλιάρες! Τρανό παράδειγμα η 3άρα απ'τη Μακάμπι μετά το 6-2 επί της Λεβερκούζεν. Αντιθέτως, όποτε οι απαιτήσεις είναι χαμηλές και η δυσπιστία και η γκρίνια κυριαρχούν, ο Ολυμπιακός συγκλονίζει στην Ευρώπη! Θυμηθείτε το "Μάλλον 4οι..." το 2004-2005 με ΛαΚορούνια, Μονακό, Λίβερπουλ στον όμιλο, όπου παραλίγο η ομάδα να περάσει στους 16! Θυμηθείτε το προπέρσινο "Πάμε για την 3η θέση" με Ρεάλ, Βέρντερ, Λάτσιο, όπου ο Θρύλος έκανε τα πρώτα διπλά στο CL!! Με τα όσα συνέβησαν τον τελευταίο καιρό, οι περισσότεροι οπαδοί του ΟΣΦΠ δεν ευελπιστούσαν σε κάτι καλύτερο από μια ισοπαλία με την Άλκμααρ. Κι όμως... Ήταν απ'τα ματς που κερδίζονται με την προσωπικότητα και την εμπειρία συγκεκριμένων παικτών. Κι ο Ολυμπιακός είχε τέτοιους, η Άλκμααρ όχι...
Πάμε στον Παναθηναϊκό. Το χτεσινό σκορ τον αδικεί, η ήττα του όμως ήταν πέρα για πέρα δίκαιη. Είναι φανερό ότι η φετινή ομάδα είναι "χτισμένη" στο να καθαρίζει όλους αυτούς τους 'μικρούς' που την υποχρέωναν σε ανέλπιστες γκέλες και της στερούσαν το πρωτάθλημα τα τελευταία χρόνια. Μοιραία, η άμυνα πέρασε σε 2η μοίρα. Αλλά η άμυνα είναι αυτή που δίνει τα αποτελέσματα στην Ευρώπη και ο ΠΑΟ το ξέρει καλύτερα από κάθε ελληνική ομάδα αυτό. Το μόνο που απομένει είναι να βγει ανοιχτά η διοίκηση και να ξεκαθαρίσει ότι φέτος ΔΕΝ μας ενδιαφέρει η Ευρώπη. Σίγουρα δε θα αρέσει στους πιο πολλούς φίλους του τριφυλλιού, αλλά αν τελικά το Μάιο στεφθούν πρωταθλητές, σίγουρα θα το έχουν ξεχάσει...
Τέλος, η ΑΕΚ εκ των προτέρων δεν είχε καμιά τύχη στην Αγγλία. Το ζήτημα είναι αν μπορούσε να κάνει μια πιο αξιοπρεπή εμφάνιση απ' τη χτεσινή. Και δυστυχώς η πικρή αλήθεια είναι ότι δεν μπορούσε. Οι κιτρινόμαυροι κάθε χρόνο πάνε για "μια νέα αρχή, όπου μεσομακροπρόθεσμα θα τους οδηγήσει στην κορυφή". Κάθε χρόνο τα ίδια, κάθε χρόνο υπομονή. Στο μεταξύ βέβαια, η Ευρώπη αντιμετωπίζεται σαν αναγκαίο κακό, παρά σαν ευκαιρία για διάκριση. Δεν είναι το ότι έφαγε 4 από την Έβερτον (κατά πάσα πιθανότητα ΟΣΦΠ και ΠΑΟ τόσα περίπου θα εισέπρατταν εκεί). Είναι το ότι το θέμα "Ευρωπαϊκή πορεία" έχει διαγραφέι απ' την ατζέντα της καιρό τώρα...
Εδώ και 50 χρόνια, καμιά ελληνική ομάδα δεν έχει καταφέρει να κρατήσει με επιτυχία τα "καρπούζια" της Ευρώπης και του Ελληνικού πρωταθλήματος στην ίδια μασχάλη. Κάνοντας μια σύντομη ιστορική αναδρομή, θα δούμε ότι ο Παναθηναϊκός τη χρονιά που έφτασε στο Γουέμπλει έχασε το πρωτάθλημα από την ΑΕΚ, η οποία το 1977 -οπότε και έφτασε στα ημιτελικά του ΟΥΕΦΑ- τερμάτισε 4η στο πρωτάθλημα. Μια ανάσα από τα ημιτελικά του ΟΥΕΦΑ το 1983 έφτασε και ο ΠΑΟΚ, αλλά εντός συνόρων 4ος... Οι πράσινοι στο 2ο μισό της δεκαετίας του ΄80 έχτισαν όνομα στην Ευρώπη. Το 1985 έφτασαν στα ημιτελικά του Πρωταθλητριών και το 1988 στους 8 του ΟΥΕΦΑ. Και τις δυο χρονιές όμως, έχασαν τον τίτλο του πρωταθλητή από ΠΑΟΚ και Λάρισα αντίστοιχα. Το 1988, δε, τερμάτισαν 5οι! Το 1993 ο Ολυμπιακός περνάει για πρώτη φορά σε προημιτελική φάση Ευρωπαϊκού κυπέλλου (Κυπελλούχων), αλλά στο πρωτάθλημα τερματίζει 3ος, 10 βαθμούς πίσω από την 1η ΑΕΚ. Ο δικέφαλος της Αθήνας για 2 συνεχόμενες χρονιές (1997, 1998) βρέθηκε στους 8 του Κυπελλούχων, χωρίς όμως να συνδυάσει τις πορείες αυτές με έναν τίτλο πρωταθλήματος. Τέλος, ο Παναθηναϊκός το 2002 ήταν παρών στα προημιτελικά του CL, αλλά έμεινε πίσω από ΟΣΦΠ και ΑΕΚ στην Ελλάδα. Φωτεινές εξαιρέσεις που συνδύασαν καλή ευρωπαϊκή πορεία και πρωτάθλημα ήταν ο Παναθηναϊκός (1995-96) και ο Ολυμπιακός (1998-99)...
To ελληνικό ποδόσφαιρο σε επίπεδο συλλόγων έχει ταβάνι στην Ευρώπη, είτε το θέλουμε είτε όχι. Και τώρα πια, όπου -γενικά- οι μικρότερες σε δυναμικότητα ομάδες, βλέπουν τα μεγαθήρια να "ξεμακραίνουν" προς τα μπρος, είναι ακόμα πιο δύσκολο να δούμε ελληνική ομάδα να πηγαίνει τελικό, πόσο μάλλον να σηκώνει Ευρωπαϊκό τρόπαιο.
Την 5ετία 2000-2005, η Ελλάδα εκπροσωπείτο στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις από πολλές ομάδες. Μέχρι και το Αιγάλεω, η Ξάνθη και ο Πανιώνιος συμμετείχαν! Δεν κάναμε (σαν Ελλάδα) σωστή διαχείριση της υψηλής βαθμολογικής θέσης στην Ευρώπη. Οι περισσότερες ομάδες απλά "απήλαυσαν" το μάξιμουμ των παιχνιδιών που δικαιούνταν να παίξουν, δεν κυνήγησαν κάτι παραπάνω, τσέπωσαν και τα λεφτουδάκια και αυτό ήταν. Καμία θέληση, καμιά προοπτική. Ο μόνιμος πρωταθλητής ΟΣΦΠ βολεύτηκε με την -απ'ευθείας- είσοδο στους ομίλους, ο Παναθηναϊκός πάλεψε, αλλά θα μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο αν δεν είχε το 'άχτι' για το πρωτάθλημα (το οποίο τελικά και δεν έπαιρνε) και η ΑΕΚ κοίταζε να συμμαζέψει τα -ασυμμάζευτα- εσωτερικά της...
Τέλος πάντων, ας έρθουμε στο σήμερα. Ο ΟΣΦΠ είναι φοβερή περίπτωση σωματείου. Όποτε υπάρχει αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση (και όποτε ο κόσμος είναι 'ανεβασμένος'), οι ερυθρόλευκοι τρώνε απίστευτες σφαλιάρες! Τρανό παράδειγμα η 3άρα απ'τη Μακάμπι μετά το 6-2 επί της Λεβερκούζεν. Αντιθέτως, όποτε οι απαιτήσεις είναι χαμηλές και η δυσπιστία και η γκρίνια κυριαρχούν, ο Ολυμπιακός συγκλονίζει στην Ευρώπη! Θυμηθείτε το "Μάλλον 4οι..." το 2004-2005 με ΛαΚορούνια, Μονακό, Λίβερπουλ στον όμιλο, όπου παραλίγο η ομάδα να περάσει στους 16! Θυμηθείτε το προπέρσινο "Πάμε για την 3η θέση" με Ρεάλ, Βέρντερ, Λάτσιο, όπου ο Θρύλος έκανε τα πρώτα διπλά στο CL!! Με τα όσα συνέβησαν τον τελευταίο καιρό, οι περισσότεροι οπαδοί του ΟΣΦΠ δεν ευελπιστούσαν σε κάτι καλύτερο από μια ισοπαλία με την Άλκμααρ. Κι όμως... Ήταν απ'τα ματς που κερδίζονται με την προσωπικότητα και την εμπειρία συγκεκριμένων παικτών. Κι ο Ολυμπιακός είχε τέτοιους, η Άλκμααρ όχι...
Πάμε στον Παναθηναϊκό. Το χτεσινό σκορ τον αδικεί, η ήττα του όμως ήταν πέρα για πέρα δίκαιη. Είναι φανερό ότι η φετινή ομάδα είναι "χτισμένη" στο να καθαρίζει όλους αυτούς τους 'μικρούς' που την υποχρέωναν σε ανέλπιστες γκέλες και της στερούσαν το πρωτάθλημα τα τελευταία χρόνια. Μοιραία, η άμυνα πέρασε σε 2η μοίρα. Αλλά η άμυνα είναι αυτή που δίνει τα αποτελέσματα στην Ευρώπη και ο ΠΑΟ το ξέρει καλύτερα από κάθε ελληνική ομάδα αυτό. Το μόνο που απομένει είναι να βγει ανοιχτά η διοίκηση και να ξεκαθαρίσει ότι φέτος ΔΕΝ μας ενδιαφέρει η Ευρώπη. Σίγουρα δε θα αρέσει στους πιο πολλούς φίλους του τριφυλλιού, αλλά αν τελικά το Μάιο στεφθούν πρωταθλητές, σίγουρα θα το έχουν ξεχάσει...
Τέλος, η ΑΕΚ εκ των προτέρων δεν είχε καμιά τύχη στην Αγγλία. Το ζήτημα είναι αν μπορούσε να κάνει μια πιο αξιοπρεπή εμφάνιση απ' τη χτεσινή. Και δυστυχώς η πικρή αλήθεια είναι ότι δεν μπορούσε. Οι κιτρινόμαυροι κάθε χρόνο πάνε για "μια νέα αρχή, όπου μεσομακροπρόθεσμα θα τους οδηγήσει στην κορυφή". Κάθε χρόνο τα ίδια, κάθε χρόνο υπομονή. Στο μεταξύ βέβαια, η Ευρώπη αντιμετωπίζεται σαν αναγκαίο κακό, παρά σαν ευκαιρία για διάκριση. Δεν είναι το ότι έφαγε 4 από την Έβερτον (κατά πάσα πιθανότητα ΟΣΦΠ και ΠΑΟ τόσα περίπου θα εισέπρατταν εκεί). Είναι το ότι το θέμα "Ευρωπαϊκή πορεία" έχει διαγραφέι απ' την ατζέντα της καιρό τώρα...
No comments:
Post a Comment