Μόλις τελείωσε το κλασικό ντέρμπι της Νότιας Αμερικής ανάμεσα στους δυο αιώνιους αντιπάλους, την Αργεντινή και τη Βραζιλία. Ξενύχτησα σκόπιμα και περιπλανήθηκα αρκετά στο "χάος" του livestreaming στο ίντερνετ (καθότι δε διαθέτουμε ConnX) για να δώ τον αγώνα. Κάτι μέσα μου μου έλεγε ότι άξιζε τον κόπο. Και όντως άξιζε.
Περίμενα να δω ποιοτικό ποδόσφαιρο, αρκετά γκολ, ωραία γκολ, σκληρά μαρκαρίσματα και κάρτες και -φυσικά- νίκη της Βραζιλίας. Αν έβλεπα το 70% των παραπάνω θα ήμουν πολύ ευχαριστημένος. Τελικά είδα ΟΛΑ τα παραπάνω και μετά τη λήξη του αγώνα έμεινα με την απορία. Οι Βραζιλιάνοι μέσα στο Ροζάριο έκαναν επίδειξη δύναμης ή πλάκα στους Αργεντινούς...?
Δυο στημένες φάσεις ήταν αρκετές στο 1ο ημίχρονο για να καθαρίσει η σελεσάο το ματς. Η άμυνα της ομάδας του Μαραντόνα ήταν για γέλια. Kαι παραλίγο πριν κλείσει το ημίχρονο -πάλι απο στημένη φάση!!- να δεχτεί και τρίτο γκολ...
Το ματς είχε πια διαδικαστικό χαρακτήρα. Ακόμα κι όταν ο Ντιέγκο ανακάτεψε την τράπουλα, ακόμα κι όταν οι Αργεντίνοι πίεσαν λίγο παραπάνω στις αρχές του Β' (με το Μέσσι να παλέυει μάταια με τα κύματα), ακόμα κι όταν ο Ντατόλο πέτυχε ένα φοβερό γκολ και μείωσε σε 1-2 στο 64'. Ντέρμπι-ξεντέρμπι, η Βραζιλία πάταγε τόσο γερά στο γήπεδο που σου δινε την εντύπωση πως όχι μόνο δε θα δεχτεί την ισοφάριση, αλλά θα βάλει και 3ο γκολ.
Και τρία λεπτά αργότερα το έκανε. Υποδειγματική αντεπίθεση, μαγική μπαλιά του Κακά στον Λουίς Φαμπιάνο και ασύλληπτο πλασέ του τελευταίου για να λάβει τέλος οριστικά η σεμνή τελετή... Ένα γκολ-μήνυμα για την ομάδα του Μαραντόνα. Σαν να τους έλεγε ο Φαμπιάνο: "Βάλτε όσα θέλετε, θα απαντήσουμε άμεσα".
Από κει και πέρα, κάθε φορά που η σελεσάο έβγινε στην κόντρα, η κατάσταση μύριζε γκολ αλλά η επιπολαιότητα και η σιγουριά του 1-3 ήταν αρκετές για να μην διευρυνθεί το σκορ.
Η Βραζιλία του Ντούνγκα είναι σίγουρα λιγότερο θεαματική και ελκυστική από Βραζιλίες άλλων ετών. Δεν περισσεύουν οι ντρίμπλες, οι περίτεχνες ενέργειες και γενικά δεν "κρύβεται" και πάρα πολύ το τόπι. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι αυτή η Βραζιλία δεν είναι ικανή να πετάξει 3-4 γκολάκια για πλάκα στον οποιοδήποτε αντίπαλο. Ακόμα κι αν αυτός λέγεται Αργεντινή κι ακόμα κι αν παίζει στην έδρα του...
Όσο για την Αργεντινή, είναι σε δύσκολη βαθμολογική θέση και η Κολομβία με τον Ισημερινό καραδοκούν. Η Αλμπισελέστε έχει πολλούς παικταράδες (συν το Μέσσι που είναι ΑΛΛΗ ΚΛΑΣΗ), αλλά θέλει πολλά ψωμιά για να αποκτήσει την -ισχυρή- προσωπικότητα του προπονητή της. Και αμφιβάλλω αν μπορεί να το κάνει με τον ίδιο στον πάγκο...
Περίμενα να δω ποιοτικό ποδόσφαιρο, αρκετά γκολ, ωραία γκολ, σκληρά μαρκαρίσματα και κάρτες και -φυσικά- νίκη της Βραζιλίας. Αν έβλεπα το 70% των παραπάνω θα ήμουν πολύ ευχαριστημένος. Τελικά είδα ΟΛΑ τα παραπάνω και μετά τη λήξη του αγώνα έμεινα με την απορία. Οι Βραζιλιάνοι μέσα στο Ροζάριο έκαναν επίδειξη δύναμης ή πλάκα στους Αργεντινούς...?
Δυο στημένες φάσεις ήταν αρκετές στο 1ο ημίχρονο για να καθαρίσει η σελεσάο το ματς. Η άμυνα της ομάδας του Μαραντόνα ήταν για γέλια. Kαι παραλίγο πριν κλείσει το ημίχρονο -πάλι απο στημένη φάση!!- να δεχτεί και τρίτο γκολ...
Το ματς είχε πια διαδικαστικό χαρακτήρα. Ακόμα κι όταν ο Ντιέγκο ανακάτεψε την τράπουλα, ακόμα κι όταν οι Αργεντίνοι πίεσαν λίγο παραπάνω στις αρχές του Β' (με το Μέσσι να παλέυει μάταια με τα κύματα), ακόμα κι όταν ο Ντατόλο πέτυχε ένα φοβερό γκολ και μείωσε σε 1-2 στο 64'. Ντέρμπι-ξεντέρμπι, η Βραζιλία πάταγε τόσο γερά στο γήπεδο που σου δινε την εντύπωση πως όχι μόνο δε θα δεχτεί την ισοφάριση, αλλά θα βάλει και 3ο γκολ.
Και τρία λεπτά αργότερα το έκανε. Υποδειγματική αντεπίθεση, μαγική μπαλιά του Κακά στον Λουίς Φαμπιάνο και ασύλληπτο πλασέ του τελευταίου για να λάβει τέλος οριστικά η σεμνή τελετή... Ένα γκολ-μήνυμα για την ομάδα του Μαραντόνα. Σαν να τους έλεγε ο Φαμπιάνο: "Βάλτε όσα θέλετε, θα απαντήσουμε άμεσα".
Από κει και πέρα, κάθε φορά που η σελεσάο έβγινε στην κόντρα, η κατάσταση μύριζε γκολ αλλά η επιπολαιότητα και η σιγουριά του 1-3 ήταν αρκετές για να μην διευρυνθεί το σκορ.
Η Βραζιλία του Ντούνγκα είναι σίγουρα λιγότερο θεαματική και ελκυστική από Βραζιλίες άλλων ετών. Δεν περισσεύουν οι ντρίμπλες, οι περίτεχνες ενέργειες και γενικά δεν "κρύβεται" και πάρα πολύ το τόπι. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι αυτή η Βραζιλία δεν είναι ικανή να πετάξει 3-4 γκολάκια για πλάκα στον οποιοδήποτε αντίπαλο. Ακόμα κι αν αυτός λέγεται Αργεντινή κι ακόμα κι αν παίζει στην έδρα του...
Όσο για την Αργεντινή, είναι σε δύσκολη βαθμολογική θέση και η Κολομβία με τον Ισημερινό καραδοκούν. Η Αλμπισελέστε έχει πολλούς παικταράδες (συν το Μέσσι που είναι ΑΛΛΗ ΚΛΑΣΗ), αλλά θέλει πολλά ψωμιά για να αποκτήσει την -ισχυρή- προσωπικότητα του προπονητή της. Και αμφιβάλλω αν μπορεί να το κάνει με τον ίδιο στον πάγκο...
Τα γκολ του αγώνα
YΓ: Για το Ελβετία-Ελλάδα θα γράψουμε αργότερα το απόγευμα...
1 comment:
Κρίμα για τους Αργεντινους,έχουν κολησει με τον Θεο και δεν θα εχουν καλα ξεμπερδεματα...
Αλλα δεν γινεται και μουντιαλ χωρις Μεσι...
Post a Comment