Τι τέλετε?

Ποτέ δεν ήταν λαλίστατος...
Ποτέ δεν ήταν ιδιαίτερα επικοινωνιακός...
Ποτέ δεν είχε και ΤΑ κολλητηλίκια με τους δημοσιογράφους...
Ποτέ δεν κατάφερε να μιλήσει καλά ελληνικά...

Αλλά...

Σαν να μας τα παραμασάει από τότε που (ξανά)ανέλαβε την ΑΕΚ ο Ντούσαν. Σαν να μιλάει πιο σιγά, πιο σπαστά, πιο ακαταλαβίστικα... Τον λυπάμαι. Κάθε συνέντευξη τύπου μοιάζει με αγγαρεία. Και τι ειρωνεία... Για πρώτη φορά (ίσως) στην καριέρα του κατόρθωσε να γίνει 'μάγος'. Διότι περί μαγικού πρόκειται. Δε γίνεται να παραλαμβάνεις μια ΑΕΚ-Κιτρινόμαυρο Χάλι από τον Δώνη και μέσα σε ΤΟΣΟ μικρό χρονικό διάστημα να την μεταμορφώνεις κυριολεκτικά και να χτυπάς στα ίσα 2η θέση. Θα περίμενε κανείς ότι -ανεξάρτητα με το διοικητικό χάος- χωρίς την πίεση της εξέδρας και του πρωταθλητισμού, ο Μπάγεβιτς θα ήταν πιο χαλαρός, πιο ευδιάθετος, με περισσότερη όρεξη για κουβέντα και αστεία. Αντ'αυτού, συμπεριφέρεται με το στυλ "αφήστε με ήσυχο, τι θέλετε από εμένα?"
Ή μάλλον "ασε με σηχο, τι τέλετε πό μένα?"

Αλλά δεν του κρατάμε κακία...