Θα ήταν άδικο ρε παιδιά. Να περάσει η Γερμανία στον τελικό, πόσο μάλλον να το πάρει κιόλας. Εντάξει καλή ομάδα, έριξε και τις τεσσάρες της εμφατικά, έδειξε οργάνωση, σοβαρότητα και πλάνο στο παιχνίδι. Που είναι η καινοτομία όμως? Πουθενά. Αυτή ήταν πάντα η Γερμανία, καλή ή κακή ομάδα στην 4αδα θα φτάσει κάπως. Και απο εκεί και ύστερα, έδειχνε το μέταλλο της στον ημιτελικό. Εχθές όμως, όπως και το 2006, δεν τα κατάφερε. Και όχι μόνο δεν τα κατάφερε, αλλά σαν να μην προσπάθησε κιόλας. Οι "μεθοδικοί", οι "ανώτεροι" έχασαν εύκολα. Μια φορά έχει πέσει ο Κασίγιας σε 90'. Έυκολη πρόκριση λοιπόν για τους Ίβηρες.
Για να είμαστε και ακριβείς, η Γερμανία, με την Αγγλία αντιμετώπισε ένα ΠΤΩΜΑ (ψυχολογικά, αγωνιστικά, χωρίς διάθεση για διάκριση -όπως είδαμε στις χαλαρές αντιδράσεις των Άγγλων στο ξενοδοχείο μετά τον αποκλεισμό- που είναι και το πιο σημαντικό) βοηθήθηκε και από τον Λαριόντα, και με την Αργεντινή αντιμετώπισε μια ομάδα που είναι και άναρχη και ενθουσιώδης και είχε και τα αστέρια της σε τραγική ημέρα. Με την Αργεντινή κιόλας, προηγήθηκε νωρίς με τυχερό γκολ, και άντε μετά να τους βάλεις γκολ. Είπαμε είναι σοβαρή και ΚΑΛΗ ομάδα, μέχρι εκεί όμως, τίποτα παραπάνω. Και ήρθαμε στα χτεσινά. Πως δηλαδή θα αντιμετώπιζαν ομάδα με κανονικά ακραία μπακ(και όχι Γκουτιέρεζ), άψογα σέντερ μπακ(και όχι Ντεμικέλις και Άπσον), τρομερή κυκλοφορία μπάλας, ψυχολογία παρέας, Βίγια on fire, και τον καλύτερο Μέσο του πλανήτη-Xavi? Απλά δεν θα την αντιμετώπιζαν ρε παιδιά. Το είπε και ο Λεβ "Μας έφτασαν στα όριά μας, είναι οι Πρωταθλητές Κόσμου, είναι πολύ καλύτεροι".
Παρόλα αυτά οι Ισπανοί δεν έκαναν και το καλύτερό τους παιχνίδι για εμένα, έχουν και άλλο να δώσουν. Μην κοιτάτε που κράτησαν άνετα την κατοχή και την πρωτοβουλία, τον Κεντίρα είχαν απέναντι και τον Σβαινστάιγκερ χαμένο (μην ξέροντας ποιόν να πρωτομαρκάρει).
Έχει δωθεί μεγάλη προσοχή στην Ισπανία τα τελευταία χρόνια, στην στήριξη της κοινωνική συνοχής και της Εθνικής συνείδησης στην χώρα. Στο πως να νιώθουν οι Βάσκοι, Καταλανοί και Γαλιθιάνοι ΙΣΠΑΝΟΙ δηλαδή, και αυτό έχει και αντίκτυπο στο ποδόσφαιρο. Μέχρι και λόγια στον Εθνικό Ύμνο τους θέλουν να βάλουν, με μετάφραση στα βάσκικα, καστιγιάνικα, καταλανικά και γαλιθιάνικα.
Από το 2006 και μετά φαίνεται αυτή η ομάδα να έχει την συνοχή και την χημεία μιας παρέας. Ήρθε και το Euro του 2008 (ΠΑΛΙ με τους Γερμανούς απέναντι), πήραν το τρόπαιο, έφυγε το βάρος από τα πόδια τους και κατάλαβαν πως δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος ώστε να μην αποδεικνύουν και στις Διεθνείς Διοργανώσεις πως είναι οι καλύτεροι.
Ξαναλέμε εδώ, τους έκανε μεγάλο καλό η ήττα από την Ελβετία στην πρεμιέρα, "ξεκαβάλησαν". Λέγανε μερικοί "η Ελλάδα του 2010" για την Ελβετία εκείνη την ημέρα. Εγω θυμάμαι στο ματς με την Γαλλία το 2004, να μην μας κάνουνε φάση , ενώ οι Ελβετοί τα παραχρειάστηκαν. Ήταν ένα απόγευμα που κοιμήθηκε ο Θεός τελικά.
Κυριακή λοιπόν. Θα έχουμε και καινούριο Πρωταθλητή Κόσμου, σημαντική λεπτομέρεια.
Προβλέψεις? 60-40 υπέρ των Ισπανών, είναι ένα κλικ πιο ψηλά ως ομάδα. Και οι Οράνιε έχουν πολύ ταλέντο φυσικά, αλλά δεν έχουν την ίδια συνοχή, ούτε πολύ καλές μονάδες σε όλες τις θέσεις της 11άδας.
Θα τα ξαναπούμε σύντομα.
ΥΓ Κορυφαίοι ΠΟΥΓΙΟΛ (που είσαι Ποντόλσκι), Τσάβι, Ράμος, Πικέ, ΘΕΦΙΛΟΠΟΥΛΟΣ.
ΥΓ2 Όλα τα φόντα οι "μικροί" της Γερμανίας να πρωταγωνιστήσουν στο μέλλον.
No comments:
Post a Comment