VISCA BARCA

Ρετρομανείς, παρελθοντολάγνοι και λοιποί «παλιοί» αλλάξανε τα κόζια -που λέει και ο Νικολακόπουλος-… Βραζιλίες του 70, Ολλανδίες του 74, Άγιαξ, Μίλαν, Λίβερπουλ κτλ μετακινήθηκαν μια θέση πιο πίσω στην λίστα με την «καλύτερη ομάδα» όλων των εποχών…

Η Μπαρτσελόνα του Γκουαρντιόλα είναι στην κορυφή και θα είναι για πολύ καιρό ακόμα. Τα επιχειρήματα? Πολλά και αδιάψευστα. Και ξεκινάν από πέρυσι όταν άρχισε αυτήν την τρελή πορεία προς τα 6 τρόπαια. Κατόρθωμα που στο σημερινό ποδόσφαιρο μοιάζει ακατόρθωτο. Και δεν είναι ρε παιδιά μόνο θέμα Μέσσι. Είναι αυτό το αυτόματο που είναι 100% αυτόματο (και όχι αυτοματισμοί και γεωμετρία επί χόρτου και τέτοια που ακούγαμε κατά καιρούς για Άρσεναλ κτλ).

Πόσες φορές σας έχει τύχει να βλέπετε ποδόσφαιρο και μερικές ενέργειες ποδοσφαιριστών να σας φαίνονται λάθος και εσείς με το καθαρό μυαλό σας και από τον καναπέ σας, να βρίσκετε την –όντως- καλύτερη επιλογή? Ε οι παίκτες της Μπαρτσελόνα πέρα από το ότι βρίσκουν την καλύτερη επιλογή πάντα –σύμφωνα με εσάς- , πολλές φορές, στα ελάχιστα δευτερόλεπτα που έχουν να αναλύσουν καταστάσεις, βρίσκουν (η εφευρίσκουν) μια ακόμη καλύτερη επιλογή. Κάποια στιγμή ο Λαπόρτα θα φώναξε τον Πέπε στο γραφείο του , θα άνοιξε το XBOX με το Pro Evolution Soccer και θα του είπε «Αυτό θέλω να κάνουμε», είναι η μόνη λογική εξήγηση. Και δεν το λέω τόσο για χτες, αλλά για το ματς στο Emirates.

Η φετινή Μπαρτσελόνα όμως δεν είναι σίγουρο ότι θα επαναλάβει τα περσινά και θα διατηρήσει τα κεκτημένα. Είναι γάτα ο Μουρίνιο και δεν ξεγιελιέται εύκολα. Ούτε εσείς μην ξεγιελιέστε. Μην νομίζετε δηλαδή ότι θα πάει τα ματς σε μικρά σκορ, δεν είναι χαζός. Δεν θα κοιτάξει δηλαδή το 1 μπροστά και το 0 πίσω όπως συνηθίζει. Γιατί το 1 μπροστά είναι πιθανό, αλλά το 0 πίσω απίθανο. Ροντέο δηλαδή, μόνο έτσι έχει ελπίδες. Η περσινή Τσέλσι που το πήγε στο ξύλο και στα «σφιχτά» και αποκλείστηκε στο 92’ (μην ακούω βλακείες για διαιτησίες τώρα με τον μεγαλύτερο θεατρίνο τον μεγάλων ομάδων στην Ευρώπη, τον Ντρογκμπά), είχε την τύχη με το μέρος της στην Βαρκελώνη.

Εκτός από τα κλασσικά –ναι παιχταράς ο Μέσσι λες και δεν το ξέραμε-, χτες χάρηκα και για τους φιλάθλους στο Καμπ Νου. Ξέρετε τι είναι κάθε ΣαββατοΚύριακο να είσαι 99% σίγουρος ότι η ομάδα σου θα νικήσει εύκολα και μάλιστα με σκορ? Κάπου βαριέσαι κιόλας. Χτες όμως στο γκολ του Μπέντνερ, ο κόσμος φοβήθηκε. Άναψαν τα αίματα. Λίγο το σκορ, λίγο η απουσίες των 2 στόπερ, του Ίμπρα και του Ινιέστα δεν ήθελαν και πολύ. Και έτσι πανηγύρισαν με την καρδιά τους τα 4 γκολ της ομάδας και μου άρεσε αυτό.

Κάτι άλλο τώρα. Αναμφισβήτητα ο Βενγκέρ είναι πολύ καλός προπονητής. Αλλά όχι μεγάλος. Είχε τόσες ευκαιρίες να αποδείξει το αντίθετο αλλά δεν το έκανε ποτέ. Ακούμε τόσα χρόνια για αυτοματισμούς, τρίγωνα, εναλλαγές πλευρών και νέα ταλέντα από τις ακαδημίες. Δηλαδή ο Γκουαρντιόλα τι να πει? Και μην μου πείτε ότι είναι οι μεταγραφές οι διαφορά, γιατί δεν είναι. Η διαφορά είναι ότι έχει ενσωματώσει πολύ καλύτερα και κυρίως πολύ πιο γρήγορα και τους έμπειρους και τους νέους. Είδαμε την Άρσεναλ λοιπόν να δέχεται 6 γκολ σε 2 ματς (από τύχη δεν ήταν 8-9) από μια ομάδα που κάνει ότι κι αυτή. Απλά το κάνει πολύ καλύτερα.

Την Κυριακή είναι δύσκολα στην Μαδρίτη. Η απουσία του Αμπιντάλ δυσκολεύει περισσότερο τα πράγματα από την πλευρά του Ρονάλντο. Δεν ξέρουμε αν θα παίξει και ο Ίμπρα ακόμα και η Μαδρίτη είναι σε φόρμα κι αυτή. Δεν λέω είναι γρήγορη και δυνατή ομάδα, αλλά αν και οι δύο ομάδες πιάσουν καλή απόδοση το ματς είναι λίγα με πολλά…

VISCA BARCA