Το τριήμερο πέρασε και ευχόμαστε να περάσατε όσο καλά επιθυμούσατε. Εμείς πάντως, εν μέσω γιορτών και γεννεθλίων φίλων, με τελικό Champions League (για τον οποιό θα γράψουμε σύντομα), με θέατρο και άλλα πολλά, μια χαρά τα περάσαμε. Και βρήκαμε και χρόνο να ετοιμάσουμε το επόμενο αφιέρωμα για την ενότητα Μουντιάλ, την οποία εγκαινιάσαμε πριν λίγο καιρό. Σήμερα το ποστ είναι μακροσκελές, καθώς περιλαμβάνει τους 18 διαιτητές των περασμένων τελικών του Μουντιάλ.
1930 - John Langenus, Βέλγιο (1891-1952)
Ο Langenus υπήρξε -αποτυχημένος- ποδοσφαιριστής στα νιάτα του, μέχρι που αποφάσισε να μάθει τους (τότε) κανονισμούς ποδοσφαίρου και να δώσει εξετάσεις στην Αγγλία για να γίνει διαιτητής. Πέρασε με τη δεύτερη τα τεστ των αυστηρών εξεταστών-διαιτητών και σφύριξε το πρώτο του ματς το 1906. Κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι (μεσολάβησε και η συμμετοχή του ως διαιτητής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Άμστερνταμ το 1928) και το 1930 ήρθε η μεγάλη στιγμή. Έμεινε στην ιστορία σαν ο πρώτος διαιτητής στην ιστορία των τελικών των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Ιστορική και η σολομώντια λύση που έδωσε στο πρόβλημα που προέκυψε σχετικά με το ποια μπάλα θα χρησιμοποιούνταν στον αγώνα. Αυτή των οικοδεσποτών Ουρουγουανών ή των φιλοξενούμενων Αργεντίνων? Ο Langenus πρότεινε το ένα ημίχρονο να παιχτεί με τη μπάλα των Ουρουγουανών και το δεύτερο με αυτή των φιλοξενούμενων! Ο Langenus συμμετείχε επίσης και στα ΠΚ του 1934 και του 1938 (διαιτήτευσε τον μικρό τελικό).
1934 - Ivan Eklind, Σουηδία (1905-1981)
Eίχε την τύχη/ατυχία να είναι ο άρχοντας του πιο αμφιλεγόμενου -ίσως- τελικού όλων των εποχών. Μην ξεχνάμε ότι το φασιστικό καθεστώς του Μουσολίνι είχε ποιήσει τα πάντα εν σοφία, προκειμένου η Ιταλία να στεφθεί πρωταθλήτρια. Το ίδιο έκανε και ο Eklind, αρνούμενος 2 πέναλτι για τους Τσεχοσλοβάκους και κλείνοντας τα μάτια στο (κατά διαστήματα) αντιαθλητικό παιχνίδι των Ιταλών. Ο Σουηδός ρέφερι ήταν παρών και στο ΠΚ του 1938 αλλά και (εντυπωσιακό!) 12 χρόνια μετά σ'αυτό που έγινε στη Βραζιλία!
1938 - Georges Capdeville, Γαλλία (1899–1991)
Είναι ο μοναδικός μέχρι σήμερα διαιτητής που σφύριξε σε τελικό στην πατρίδα του. Αυτόν ανάμεσα στην -τελική νικήτρια- Ιταλία και την Ουγγαρία. Ένα χρόνο αργότερα (1939), διαιτήτευσε έναν από τους τελευταίους αγώνες της Εθνικής Αγγλίας πριν το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, κόντρα στην Γιουγκοσλαβία.
1950 - George Reader, Αγγλία (1896–1978)
Ο δάσκαλος από το Nuneaton της Αγγλίας, ξεκίνησε τη διαιτητική του καριέρα το 1930 και σύντομα έδειξε ότι θα γίνει απ΄τους κορυφαίους. Έφτιαξε ένα καλό όνομα, τόσο ώστε να τον καλούν να σφυρίξει διεθνείς φιλικούς αγώνες σε όλη την Ευρώπη, ιδιαίτερα μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αν και είχε ήδη συνταξιοδοτηθεί στα 53 του, το 1950 στα 56 του, αποφάσισε να δεχθεί την πρόσκληση της FIFA για να συμμετάσχει στο τουρνουά. Ήταν, μάλιστα, ο άρχοντας και του εναρκτήριου ματς, ανάμεσα στη Βραζιλία και το Μεξικό. Τα πήγε περίφημα και έτσι αποφασίστηκε -αργότερα- να διαιτητεύσει και τον τελικό (Το τελευταίο ματς του τουρνουά του 1950 δεν μπορεί να θεωρηθεί -τυπικά- τελικός, ουσιαστικά όμως ήταν). 'Εγινε, λοιπόν, ο γηραιότερος διαιτητής που έχει σφυρίξει σε τελικό ΠΚ, αλλά και γενικότερα σε ματς Μουντιάλ.
1954 - William Ling, Αγγλία (1908–1984)
Για 2η συνεχόμενη φορά τον τελικό του ΠΚ διαιτήτευσε Βρεττανός και δη Άγγλος. Έχοντας στο ενεργητικό του συμμετοχή στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου (1948) και έναν τελικό Κυπέλλου Αγγλίας (1951), ο Ling ταξίδεψε στο ΠΚ της Ελβετίας για να εκπροσωπήσει τη Γηραιά Αλβιόνα μαζί με τον Ουαλλό Benjamin Mervyn Griffiths, τον Σκωτσέζο Charles Edward Faultless και τον Άγγλο Arthur Ellis. Αφού σφύριξε το θρυλικό 8-3 της Ουγγαρίας επί της Γερμανίας στη φάση των ομίλων, κλήθηκε να σφυρίξει και στον τελικό. "Μελανό" σημείο, η απόφασή του να αποδεχτεί την υπόδειξη του επόπτη και να ακυρώσει ως οφσάιντ γκολ του Πούσκας στο 86ο λεπτό.
1958 - Maurice Guigue, Γαλλία (1912- )
Είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία από τους εν ζωή διαιτητές των τελικών. Μετά το ματς Βόρεια Ιρλανδία - Τσεχοσλόβακία 2-1, ο Γάλλος Guigue είχε την τύχη να διαιτητεύσει και τον τελικό. Και λέμε τύχη, γιατί ήταν ένας από τους απολαυστικότερους στην ιστορία του θεσμού με τη Βραζιλία του 17χρονου Πελέ να νικά την οικοδέσποινα Σουηδία με 5-2.
1962 - Nikolay Latyshev, Σοβιετική Ένωση (1913–1999)
O Nikolay Latyshev ξεκίνησε την καριέρα του στο χώρο του ποδοσφαίρου σαν παίκτης και μάλιστα έφτασε να αγωνιστεί και στη Δυναμό Μόσχας. Στα τέλη της δεκαετίας του '40 γίνεται διαιτητής και το 1952 γίνεται ο πρώτος διαιτητής της FIFA από τη Σοβιετική Ένωση. Σφύριξε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1956 (4 αγώνες), καθώς επίσης και στο ΠΚ του 1958 (1 αγώνα) προτού διαιτητεύσει σε 4 ματς του τουρνουά του 1962, συμπεριλαμβανομένου και του τελικού, όπου η Βραζιλία κόντρα στους Τσεχοσλοβάκους κατέκτησε για 2η συνεχόμενη φορά το τρόπαιο.
1966 - Gottfried Dienst, Ελβετία (1919–1998)
Ήταν ο άνθρωπος που "έβαλε την υπογραφή του" για να κατοχυρωθεί το πιο αμφισβητούμενο γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Στον τελικό του 1966 ανάμεσα στην Αγγλία και τη Δ.Γερμανία, ο Dienst χρειάστηκε τη συμβουλή του επόπτη Bakhramov για να μετρήσει το γκολ του Geoff Hurst που -ακόμα και σήμερα- συζητιέται. Παρόλα αυτά, ο Dienst ανήκει σε ένα πολύ κλειστό club διαιτητών, καθώς μόνο αυτός κι ο Ιταλός Sergio Gonella έχουνε σφυρίξει τελικό Μουντιάλ και τελικό Euro (ο Dienst ήταν ο διαιτητής του Ιταλία-Γιουγκοσλαβλια το 1968). Επίσης, είναι από τους ελάχιστους (4) που έχουν διαιτητεύσει δύο τελικους Κυπέλλου πρωταθλητριών Ευρώπης ('61 και '65).
1970 - Rudolf "Rudi" Glöckner, Ανατολική Γερμανία (1929–1999)
Οι Βραζιλιάνοι δεν ήθελαν Ευρωπαίο διαιτητή για τον τελικό του '70. οι Ιταλοί δεν ήθελαν Νοτιοαμερικάνο... Να σημειώσουμε ότι τότε δεν υπήρχαν πρωτοκλασσάτοι Ασιάτες ή Αφρικανοί διαιτητές στη FIFA. O -τότε- πρόεδρος της FIFA Sir Stanley Rous είχε δύσκολο πρόβλημα να λύσει και τελικά επέλεξε (ο ίδιος) τον Ανατολικογερμανό Rudi Glöckner για να διευθύνει τον αγώνα. Κι αυτός στάθηκε κάτι παραπάνω από αντάξιος των περιστάσεων, καθώς η απόδοσή του (όπως γράφτηκε μετά το ματς) ήταν ισότιμη του θεάματος που πρσέφεραν Ιταλοί και Βραζιλιάνοι. Ο Glöckner σφύριξε -επίσης- και στο ΠΚ του 1974, καθώς και στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης το 1974 αλλά και αυτόν του ΟΥΕΦΑ 2 χρόνια αργότερα. Παραμένει -μέχρι σήμερα- ο μοναδικός Γερμανός που έχει σφυρίξει τελικό Μουντιάλ.
1974 - John Taylor, Αγγλία (1930- )
Θεωρείται από πολλούς η κορυφαία σφυρίχτρα όλων των εποχών και σίγουρα ήταν η κορυφαία στην εποχή της. Οι περισσότεροι τον αναφέρουν με το παρατσοούκλι του, Τζακ. Μυθικό και το άλλο του παρατσούκλι, "Χασάπης", λόγω του επαγγέλματός του. Στην 33χρονη καριέρα του ως διαιτητής συμμετείχε στο ΠΚ του 1970 και σε αυτό του 1974, φυσικά, όπου και διήυθυνε τον τελικό ανάμεσα στην Ολλανδία και τη Δ.Γερμανία, σφυρίζοντας μάλιστα δύο πέναλτι (ορθότατα) στο πρώτο μισάωρο. Ήταν επίσης διαιτητής του τελικού του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης του 1971 όπου αναμετρήθηκαν ο Άγιαξ και ο Παναθηναϊκός.
1978 - Sergio Gonella, Ιταλία (1933- )
Άλλος ένας κορυφάιος ρέφερι. Ο Gonella (μαζί με τον Dienst όπως αναφέραμε πιο πάνω) είναι ο μοναδικός διαιτητής που έχει διευθύνει τελικό Euro και τελικό Μουντιάλ (είχε σφυρίξει στον τελικό του Euro 1976). O τελικός του 1978 μεταξύ της οικοδέσποινας Αργεντινής και της Ολλανδίας (νικήτρια η Αργεντινή) ήταν και το τελευταίο ματς της 13χρονης, σπουδαίας καριέρας του Gonella. Αίσθηση προκάλεσε η άρνησή του να μην επιτρέψει στον Ολλανδό René van de Kerkhof να αγωνιστεί με επίδεσμο στο χέρι... Οι Ολλανδοί απείλησαν με αποχώρηση και τελικά βρέθηκε μια λύση, καθώς το πρόβλημα ήταν έτσι κι αλλιώς ασήμαντο.
1982 - Arnaldo David Cézar Coelho, Βραζιλία (1943-)
Καθηγητής φυσικής αγωγής στο επάγγελμα, ξεκίνησε σαν διαιτητής beach soccer και το 1965 έγινε διαιτητής ποδοσφαίρου. Είναι ο ρέκορντμαν, καθώς στην σχεδόν 25χρονη καριέρα του (σταμάτησε το 1989) έχει διευθύνει τα περισσότερα διεθνή ματς ως διαιτητής της FIFA (294). Το 1982, στον τελικό του Σαντιάγο Μπερναμπέου (Ιταλία-Δ.Γερμανια), έγινε ο πρώτος μη Ευρωπαίος και συνάμα πρώτος Νοτιοαμερικανός άρχοντας ενός τελικού Μουντιάλ. Έχει εργαστεί και ως σχολιαστής αγώνων ποδοσφαίρου σε τηλεοπτικό σταθμό της χώρας του.
1986 - Romualdo Arppi Filho, Βραζιλία (1939-)
Για δεύτερη συνεχόμενη φορά, τον τελικό του θεσμού σφύριξε ένας Νοτιοαμερικάνος και μάλιστα Βραζιλιάνος. Πρόσφερε τις υπηρεσίες του στη FIFA ως διαιτητής από το 1963 μέχρι το 1990! Στο ΠΚ του 1986 διηύθυνε 2 αγώνες προτού διαιτητεύσει στο μεγάλο τελικό στην Πόλη του Μεξικού, εκεί όπου ο Ντιέγκο Μαραντόνα, αντιμετωπίζωντας τη Δ.Γερμανία, στέφθηκε πρωταθλητής κόσμου για πρώτη και τελευταία φορά.
1990 - Edgardo Codesal, Μεξικό (1951-)
Ο τελικός του ΠΚ του 1990 δεν είχε πολλές αμφισβητούμενες φάσεις. Απεναντίας, είχε πολλές ξεκάθαρες. Ο μόνος που -φαίνεται- δεν τις πήρε χαμπάρι ήταν ο Μεξικανός ρέφερι (γεννημένος στην Ουρουγουάη) Edgardo Codesal. Δεν έδωσε καθαρό πέναλτυ στους Αργεντινούς, δεν έδωσε καθαρό πέναλτυ και στους Γερμανούς. Μόνο που για τους δεύτερους... 'ρέφαρε' με ένα ανύπαρκτο πέναλτυ (το οποίο είδε από καμιά 40ριά μέτρα) που έκρινε και τον αγώνα. Επίσης, άφησε την (ούτως η άλλως λειψή και μέτρια) τότε Αργεντινή με 9 παίκτες και τον Ντιέγκο Μαραντόνα να κλαίει. H εικόνα του Codesal να τον κυνηγάνε όλοι οι Αργεντίνοι είναι αλήστου μνήμης...
1994 - Sándor Puhl, Ουγγαρία (1955-)
Από τους πιο διάσημους και πετυχημένους ρέφερι της πρόσφατης ποδοσφαιρικής ιστορίας. Ο Ούγγρος, παρά το ότι έκανε ένα μεγάλο λάθος στον προημιτελικό του Μουντιάλ του 1994 ανάμεσα στην Ιταλία και την Ισπανία (δεν είδε τον Τασότι να ρίχνει αγκωνιά στον Λουίς Ενρίκε), επιλέχτηκε να σφυρίξει το μεγάλο τελικό μεταξύ Βραζιλίας και Ιταλίας και η αλήθεια είναι ότι τα πήγε αρκετά καλά. Ήταν επίσης διαιτητής στον τελικό του Champions League Γιουβέντους - Ντόρτμουντ το 1997.
1998 - Said Belqola, Μαρόκο (1956–2002)
Έγινε διεθνής διαιτητής το 1993, και το πρώτο ματς που διηύθυνε ήταν ένας φιλικός αγώνας ανάμεσα στην Αγγλία και τη Γαλλία. Το 1998 (κι έχοντας ήδη σφυρίξει 2 τελικούς Κόπα Άφρικα το '96 και το '98) γίνεται ο πρώτο διαιτητής απ'την Αφρικανική ήπειρο που σφυρίζει σε τελικό ΠΚ. Σε έναν πολύ εύκολο τελικό, όπου η Γαλλία συνέτριψε με 3-0 τη Βραζιλία. Ο Said Belqola έφυγε το καλοκαίρι του 2002 (στα μέσα του Μουντιάλ της Ιαπωνίας.Ν.Κορέας) νικημένος απ'τον καρκίνο.
2002 - Pierluigi Collina, Ιταλία (1960-)
Τι να πρωτογράψει κανείς για αυτόν τον διαιτητή θρύλο, για τον πρώτο (και ίσως τελευταίο) διαιτητή-σταρ του οποίου η λάμψη ουκ ολίγες φορές ξεπερνούσε αυτή των αθλητών. Δεν υπήρξε ποτέ έστω και ίχνος κακής πρόθεσης ή δόλου προς το πρόσωπό του και τα όποια λάθη του... δεν ήταν γι αυτόν λάθη, καθώς ποτέ δεν παραδέχτηκε ότι "δεν είδε". Πάντα μα πάντα "έτσι έκρινε". Διαιτητής του τελικού του ΠΚ του 2002 (Βραζιλία-Γερμανία), του Champions League του 1999 (Μάντσεστερ Γ.-Μπάγερν Μονάχου) και του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ του 2004 (Βαλένθια-Σέλτικ).
2006 - Horacio Elizondo, Αργεντινή (1963-)
Ο Αργεντινός διαιτητής θα μείνει στην ιστορία ως ο άνθρωπος που απέβαλλε τον Ζινεντίν Ζιντάν από τον τελικό του Μουντιάλ του 2006. Όχι άδικα είναι η αλήθεια. Παρόλο που οι Γάλλοι φώναζαν ότι ο (4ος εκείνη τη βραδιά) Κανταλέχο είδε σε ριπλέι τη φάση σε βίντεο (κάτι που απαγορευόταν) την ώρα που έβγαινε η απόφαση, οι διαιτητές (κι ο Elizondo μαζί, φυσικά) ενήργησαν σωστά. Ο τελικός ήταν το 5ο ματς που σφύριξε ο Elizondo στα γήπεδα της Γερμανίας.
Πηγές: Wikipedia
worldreferee.com
row51.blogspot.com
Περιμένουμε τα σχόλιά σας, τις παρατηρήσεις σας και τις απόψεις σας. Φυσικά, αν θυμάστε (οι παλιότεροι κυρίως) κάποια πολύ καλή ή πολύ κακή διαιτησία, μη διστάσετε να κάνετε comments!
1930 - John Langenus, Βέλγιο (1891-1952)
Ο Langenus υπήρξε -αποτυχημένος- ποδοσφαιριστής στα νιάτα του, μέχρι που αποφάσισε να μάθει τους (τότε) κανονισμούς ποδοσφαίρου και να δώσει εξετάσεις στην Αγγλία για να γίνει διαιτητής. Πέρασε με τη δεύτερη τα τεστ των αυστηρών εξεταστών-διαιτητών και σφύριξε το πρώτο του ματς το 1906. Κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι (μεσολάβησε και η συμμετοχή του ως διαιτητής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Άμστερνταμ το 1928) και το 1930 ήρθε η μεγάλη στιγμή. Έμεινε στην ιστορία σαν ο πρώτος διαιτητής στην ιστορία των τελικών των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Ιστορική και η σολομώντια λύση που έδωσε στο πρόβλημα που προέκυψε σχετικά με το ποια μπάλα θα χρησιμοποιούνταν στον αγώνα. Αυτή των οικοδεσποτών Ουρουγουανών ή των φιλοξενούμενων Αργεντίνων? Ο Langenus πρότεινε το ένα ημίχρονο να παιχτεί με τη μπάλα των Ουρουγουανών και το δεύτερο με αυτή των φιλοξενούμενων! Ο Langenus συμμετείχε επίσης και στα ΠΚ του 1934 και του 1938 (διαιτήτευσε τον μικρό τελικό).1934 - Ivan Eklind, Σουηδία (1905-1981)
Eίχε την τύχη/ατυχία να είναι ο άρχοντας του πιο αμφιλεγόμενου -ίσως- τελικού όλων των εποχών. Μην ξεχνάμε ότι το φασιστικό καθεστώς του Μουσολίνι είχε ποιήσει τα πάντα εν σοφία, προκειμένου η Ιταλία να στεφθεί πρωταθλήτρια. Το ίδιο έκανε και ο Eklind, αρνούμενος 2 πέναλτι για τους Τσεχοσλοβάκους και κλείνοντας τα μάτια στο (κατά διαστήματα) αντιαθλητικό παιχνίδι των Ιταλών. Ο Σουηδός ρέφερι ήταν παρών και στο ΠΚ του 1938 αλλά και (εντυπωσιακό!) 12 χρόνια μετά σ'αυτό που έγινε στη Βραζιλία!1938 - Georges Capdeville, Γαλλία (1899–1991)
Είναι ο μοναδικός μέχρι σήμερα διαιτητής που σφύριξε σε τελικό στην πατρίδα του. Αυτόν ανάμεσα στην -τελική νικήτρια- Ιταλία και την Ουγγαρία. Ένα χρόνο αργότερα (1939), διαιτήτευσε έναν από τους τελευταίους αγώνες της Εθνικής Αγγλίας πριν το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, κόντρα στην Γιουγκοσλαβία.1950 - George Reader, Αγγλία (1896–1978)
Ο δάσκαλος από το Nuneaton της Αγγλίας, ξεκίνησε τη διαιτητική του καριέρα το 1930 και σύντομα έδειξε ότι θα γίνει απ΄τους κορυφαίους. Έφτιαξε ένα καλό όνομα, τόσο ώστε να τον καλούν να σφυρίξει διεθνείς φιλικούς αγώνες σε όλη την Ευρώπη, ιδιαίτερα μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αν και είχε ήδη συνταξιοδοτηθεί στα 53 του, το 1950 στα 56 του, αποφάσισε να δεχθεί την πρόσκληση της FIFA για να συμμετάσχει στο τουρνουά. Ήταν, μάλιστα, ο άρχοντας και του εναρκτήριου ματς, ανάμεσα στη Βραζιλία και το Μεξικό. Τα πήγε περίφημα και έτσι αποφασίστηκε -αργότερα- να διαιτητεύσει και τον τελικό (Το τελευταίο ματς του τουρνουά του 1950 δεν μπορεί να θεωρηθεί -τυπικά- τελικός, ουσιαστικά όμως ήταν). 'Εγινε, λοιπόν, ο γηραιότερος διαιτητής που έχει σφυρίξει σε τελικό ΠΚ, αλλά και γενικότερα σε ματς Μουντιάλ.1954 - William Ling, Αγγλία (1908–1984)
Για 2η συνεχόμενη φορά τον τελικό του ΠΚ διαιτήτευσε Βρεττανός και δη Άγγλος. Έχοντας στο ενεργητικό του συμμετοχή στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου (1948) και έναν τελικό Κυπέλλου Αγγλίας (1951), ο Ling ταξίδεψε στο ΠΚ της Ελβετίας για να εκπροσωπήσει τη Γηραιά Αλβιόνα μαζί με τον Ουαλλό Benjamin Mervyn Griffiths, τον Σκωτσέζο Charles Edward Faultless και τον Άγγλο Arthur Ellis. Αφού σφύριξε το θρυλικό 8-3 της Ουγγαρίας επί της Γερμανίας στη φάση των ομίλων, κλήθηκε να σφυρίξει και στον τελικό. "Μελανό" σημείο, η απόφασή του να αποδεχτεί την υπόδειξη του επόπτη και να ακυρώσει ως οφσάιντ γκολ του Πούσκας στο 86ο λεπτό.1958 - Maurice Guigue, Γαλλία (1912- )
Είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία από τους εν ζωή διαιτητές των τελικών. Μετά το ματς Βόρεια Ιρλανδία - Τσεχοσλόβακία 2-1, ο Γάλλος Guigue είχε την τύχη να διαιτητεύσει και τον τελικό. Και λέμε τύχη, γιατί ήταν ένας από τους απολαυστικότερους στην ιστορία του θεσμού με τη Βραζιλία του 17χρονου Πελέ να νικά την οικοδέσποινα Σουηδία με 5-2.1962 - Nikolay Latyshev, Σοβιετική Ένωση (1913–1999)
O Nikolay Latyshev ξεκίνησε την καριέρα του στο χώρο του ποδοσφαίρου σαν παίκτης και μάλιστα έφτασε να αγωνιστεί και στη Δυναμό Μόσχας. Στα τέλη της δεκαετίας του '40 γίνεται διαιτητής και το 1952 γίνεται ο πρώτος διαιτητής της FIFA από τη Σοβιετική Ένωση. Σφύριξε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1956 (4 αγώνες), καθώς επίσης και στο ΠΚ του 1958 (1 αγώνα) προτού διαιτητεύσει σε 4 ματς του τουρνουά του 1962, συμπεριλαμβανομένου και του τελικού, όπου η Βραζιλία κόντρα στους Τσεχοσλοβάκους κατέκτησε για 2η συνεχόμενη φορά το τρόπαιο.1966 - Gottfried Dienst, Ελβετία (1919–1998)
Ήταν ο άνθρωπος που "έβαλε την υπογραφή του" για να κατοχυρωθεί το πιο αμφισβητούμενο γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Στον τελικό του 1966 ανάμεσα στην Αγγλία και τη Δ.Γερμανία, ο Dienst χρειάστηκε τη συμβουλή του επόπτη Bakhramov για να μετρήσει το γκολ του Geoff Hurst που -ακόμα και σήμερα- συζητιέται. Παρόλα αυτά, ο Dienst ανήκει σε ένα πολύ κλειστό club διαιτητών, καθώς μόνο αυτός κι ο Ιταλός Sergio Gonella έχουνε σφυρίξει τελικό Μουντιάλ και τελικό Euro (ο Dienst ήταν ο διαιτητής του Ιταλία-Γιουγκοσλαβλια το 1968). Επίσης, είναι από τους ελάχιστους (4) που έχουν διαιτητεύσει δύο τελικους Κυπέλλου πρωταθλητριών Ευρώπης ('61 και '65).1970 - Rudolf "Rudi" Glöckner, Ανατολική Γερμανία (1929–1999)
Οι Βραζιλιάνοι δεν ήθελαν Ευρωπαίο διαιτητή για τον τελικό του '70. οι Ιταλοί δεν ήθελαν Νοτιοαμερικάνο... Να σημειώσουμε ότι τότε δεν υπήρχαν πρωτοκλασσάτοι Ασιάτες ή Αφρικανοί διαιτητές στη FIFA. O -τότε- πρόεδρος της FIFA Sir Stanley Rous είχε δύσκολο πρόβλημα να λύσει και τελικά επέλεξε (ο ίδιος) τον Ανατολικογερμανό Rudi Glöckner για να διευθύνει τον αγώνα. Κι αυτός στάθηκε κάτι παραπάνω από αντάξιος των περιστάσεων, καθώς η απόδοσή του (όπως γράφτηκε μετά το ματς) ήταν ισότιμη του θεάματος που πρσέφεραν Ιταλοί και Βραζιλιάνοι. Ο Glöckner σφύριξε -επίσης- και στο ΠΚ του 1974, καθώς και στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης το 1974 αλλά και αυτόν του ΟΥΕΦΑ 2 χρόνια αργότερα. Παραμένει -μέχρι σήμερα- ο μοναδικός Γερμανός που έχει σφυρίξει τελικό Μουντιάλ.1974 - John Taylor, Αγγλία (1930- )
Θεωρείται από πολλούς η κορυφαία σφυρίχτρα όλων των εποχών και σίγουρα ήταν η κορυφαία στην εποχή της. Οι περισσότεροι τον αναφέρουν με το παρατσοούκλι του, Τζακ. Μυθικό και το άλλο του παρατσούκλι, "Χασάπης", λόγω του επαγγέλματός του. Στην 33χρονη καριέρα του ως διαιτητής συμμετείχε στο ΠΚ του 1970 και σε αυτό του 1974, φυσικά, όπου και διήυθυνε τον τελικό ανάμεσα στην Ολλανδία και τη Δ.Γερμανία, σφυρίζοντας μάλιστα δύο πέναλτι (ορθότατα) στο πρώτο μισάωρο. Ήταν επίσης διαιτητής του τελικού του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης του 1971 όπου αναμετρήθηκαν ο Άγιαξ και ο Παναθηναϊκός.1978 - Sergio Gonella, Ιταλία (1933- )
Άλλος ένας κορυφάιος ρέφερι. Ο Gonella (μαζί με τον Dienst όπως αναφέραμε πιο πάνω) είναι ο μοναδικός διαιτητής που έχει διευθύνει τελικό Euro και τελικό Μουντιάλ (είχε σφυρίξει στον τελικό του Euro 1976). O τελικός του 1978 μεταξύ της οικοδέσποινας Αργεντινής και της Ολλανδίας (νικήτρια η Αργεντινή) ήταν και το τελευταίο ματς της 13χρονης, σπουδαίας καριέρας του Gonella. Αίσθηση προκάλεσε η άρνησή του να μην επιτρέψει στον Ολλανδό René van de Kerkhof να αγωνιστεί με επίδεσμο στο χέρι... Οι Ολλανδοί απείλησαν με αποχώρηση και τελικά βρέθηκε μια λύση, καθώς το πρόβλημα ήταν έτσι κι αλλιώς ασήμαντο.1982 - Arnaldo David Cézar Coelho, Βραζιλία (1943-)
Καθηγητής φυσικής αγωγής στο επάγγελμα, ξεκίνησε σαν διαιτητής beach soccer και το 1965 έγινε διαιτητής ποδοσφαίρου. Είναι ο ρέκορντμαν, καθώς στην σχεδόν 25χρονη καριέρα του (σταμάτησε το 1989) έχει διευθύνει τα περισσότερα διεθνή ματς ως διαιτητής της FIFA (294). Το 1982, στον τελικό του Σαντιάγο Μπερναμπέου (Ιταλία-Δ.Γερμανια), έγινε ο πρώτος μη Ευρωπαίος και συνάμα πρώτος Νοτιοαμερικανός άρχοντας ενός τελικού Μουντιάλ. Έχει εργαστεί και ως σχολιαστής αγώνων ποδοσφαίρου σε τηλεοπτικό σταθμό της χώρας του.1986 - Romualdo Arppi Filho, Βραζιλία (1939-)
Για δεύτερη συνεχόμενη φορά, τον τελικό του θεσμού σφύριξε ένας Νοτιοαμερικάνος και μάλιστα Βραζιλιάνος. Πρόσφερε τις υπηρεσίες του στη FIFA ως διαιτητής από το 1963 μέχρι το 1990! Στο ΠΚ του 1986 διηύθυνε 2 αγώνες προτού διαιτητεύσει στο μεγάλο τελικό στην Πόλη του Μεξικού, εκεί όπου ο Ντιέγκο Μαραντόνα, αντιμετωπίζωντας τη Δ.Γερμανία, στέφθηκε πρωταθλητής κόσμου για πρώτη και τελευταία φορά.1990 - Edgardo Codesal, Μεξικό (1951-)
Ο τελικός του ΠΚ του 1990 δεν είχε πολλές αμφισβητούμενες φάσεις. Απεναντίας, είχε πολλές ξεκάθαρες. Ο μόνος που -φαίνεται- δεν τις πήρε χαμπάρι ήταν ο Μεξικανός ρέφερι (γεννημένος στην Ουρουγουάη) Edgardo Codesal. Δεν έδωσε καθαρό πέναλτυ στους Αργεντινούς, δεν έδωσε καθαρό πέναλτυ και στους Γερμανούς. Μόνο που για τους δεύτερους... 'ρέφαρε' με ένα ανύπαρκτο πέναλτυ (το οποίο είδε από καμιά 40ριά μέτρα) που έκρινε και τον αγώνα. Επίσης, άφησε την (ούτως η άλλως λειψή και μέτρια) τότε Αργεντινή με 9 παίκτες και τον Ντιέγκο Μαραντόνα να κλαίει. H εικόνα του Codesal να τον κυνηγάνε όλοι οι Αργεντίνοι είναι αλήστου μνήμης...1994 - Sándor Puhl, Ουγγαρία (1955-)
Από τους πιο διάσημους και πετυχημένους ρέφερι της πρόσφατης ποδοσφαιρικής ιστορίας. Ο Ούγγρος, παρά το ότι έκανε ένα μεγάλο λάθος στον προημιτελικό του Μουντιάλ του 1994 ανάμεσα στην Ιταλία και την Ισπανία (δεν είδε τον Τασότι να ρίχνει αγκωνιά στον Λουίς Ενρίκε), επιλέχτηκε να σφυρίξει το μεγάλο τελικό μεταξύ Βραζιλίας και Ιταλίας και η αλήθεια είναι ότι τα πήγε αρκετά καλά. Ήταν επίσης διαιτητής στον τελικό του Champions League Γιουβέντους - Ντόρτμουντ το 1997.1998 - Said Belqola, Μαρόκο (1956–2002)
Έγινε διεθνής διαιτητής το 1993, και το πρώτο ματς που διηύθυνε ήταν ένας φιλικός αγώνας ανάμεσα στην Αγγλία και τη Γαλλία. Το 1998 (κι έχοντας ήδη σφυρίξει 2 τελικούς Κόπα Άφρικα το '96 και το '98) γίνεται ο πρώτο διαιτητής απ'την Αφρικανική ήπειρο που σφυρίζει σε τελικό ΠΚ. Σε έναν πολύ εύκολο τελικό, όπου η Γαλλία συνέτριψε με 3-0 τη Βραζιλία. Ο Said Belqola έφυγε το καλοκαίρι του 2002 (στα μέσα του Μουντιάλ της Ιαπωνίας.Ν.Κορέας) νικημένος απ'τον καρκίνο.2002 - Pierluigi Collina, Ιταλία (1960-)
Τι να πρωτογράψει κανείς για αυτόν τον διαιτητή θρύλο, για τον πρώτο (και ίσως τελευταίο) διαιτητή-σταρ του οποίου η λάμψη ουκ ολίγες φορές ξεπερνούσε αυτή των αθλητών. Δεν υπήρξε ποτέ έστω και ίχνος κακής πρόθεσης ή δόλου προς το πρόσωπό του και τα όποια λάθη του... δεν ήταν γι αυτόν λάθη, καθώς ποτέ δεν παραδέχτηκε ότι "δεν είδε". Πάντα μα πάντα "έτσι έκρινε". Διαιτητής του τελικού του ΠΚ του 2002 (Βραζιλία-Γερμανία), του Champions League του 1999 (Μάντσεστερ Γ.-Μπάγερν Μονάχου) και του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ του 2004 (Βαλένθια-Σέλτικ).2006 - Horacio Elizondo, Αργεντινή (1963-)
Ο Αργεντινός διαιτητής θα μείνει στην ιστορία ως ο άνθρωπος που απέβαλλε τον Ζινεντίν Ζιντάν από τον τελικό του Μουντιάλ του 2006. Όχι άδικα είναι η αλήθεια. Παρόλο που οι Γάλλοι φώναζαν ότι ο (4ος εκείνη τη βραδιά) Κανταλέχο είδε σε ριπλέι τη φάση σε βίντεο (κάτι που απαγορευόταν) την ώρα που έβγαινε η απόφαση, οι διαιτητές (κι ο Elizondo μαζί, φυσικά) ενήργησαν σωστά. Ο τελικός ήταν το 5ο ματς που σφύριξε ο Elizondo στα γήπεδα της Γερμανίας.Πηγές: Wikipedia
worldreferee.com
row51.blogspot.com
Περιμένουμε τα σχόλιά σας, τις παρατηρήσεις σας και τις απόψεις σας. Φυσικά, αν θυμάστε (οι παλιότεροι κυρίως) κάποια πολύ καλή ή πολύ κακή διαιτησία, μη διστάσετε να κάνετε comments!
No comments:
Post a Comment