Επιστρέφουμε μαζί με τα σχολεία και εμείς. Το παρακάναμε με τις διακοπές του Πάσχα, είναι η αλήθεια. Και άμα τη επιστροφή μας, είμαστε ένα βήμα πριν τα play-off (post season που λένε και στο ΝΒΑ) της Superleague, τον τελικό κυπέλλου "τσ ΧΟΛ", τους τελικούς του βόλλει ανδρών για το πρωτάθλημα και το final 4 του μπάσκετ στο Βερολίνο.
Για το βόλλει και το μπάσκετ δεν είναι ακόμα ώρα να τα πούμε. Ας μιλήσουμε όμως για το συναρπαστικοτερότερο και αμφιρροποτερότερο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα της Ευρώπης που μόλις τελείωσε. Εεε..χμ.. δεν τελείωσε ακριβώς. Οι θέσεις 2-3-4-5 θα παιχτούν στα πολυαναμενόμενα play-off. Αλλά ενυγουέι... Ας συνοψίσουμε τα της κανονικής διαρκείας.
Πρωταθλητής ο συνήθης ύποπτος
Ο Ολυμπιακός όχι μόνο κατάφερε να συνέλθει άμεσα από το στραπάτσο των προκριματικών του CL, αλλά το "τέλος της μέρας" τον βρήκε 1ο με διαφορά ΟΚΤΩ βαθμών από τον 2ο, ΔΕΚΑ απ'τον 3ο και ΔΕΚΑΕΞΙ απ'τον 4ο... Οι εχθροί του κάνουν λόγο -ως συνήθως- για τη διαιτησία και για το "ξελάσπωμα" από 3-4 συγκεκριμένους παίκτες. Οι φίλοι του μιλούν για την απίστευτη σταθερότητα στην άμυνα, για το 13 στα 15 στο Καραϊσκάκη και για το clean sheet αήττητο στα ντέρμπι. Ήταν καλύτεροι οι ερυθρόλευκοι απ' τους άλλους συνδιεκδικητές του τίτλου ή οι δεύτεροι ήταν πολύ χειρότεροι απ' αυτόν?? Όπως και να χει το πράγμα, μια τόσο μεγάλη διαφορά στο πρωτάθλημα και το ουσιαστικό 'καθάρισμά' του απ' το Φλεβάρη δεν γίνεται να είναι πλασματικά...
Οι συνδιεκδικητές
Παναθηναϊκός και ΑΕΚ ξεκίνησαν τη σαιζόν έχοντας τον ίδιο στόχο. Το πρωτάθλημα. Η προσέγγισή του όμως ήταν εντελώς διαφορετική. Το "πείραμα Δώνη" απέτυχε παταγωδώς για την Ένωση που πια θέλει να σώσει την παρτίδα με το κύπελλο, την ίδια ώρα που ο νέος πολυμετοχικός ΠΑΟ έσωσε τη δική του παρτίδα φωνάζοντας συνεχώς για τη διαιτησία και προκρινόμενος στους 16 του CL. Απ' τη μια ο Παναθηναϊκός των πολλών χαμένων βαθμών στο ΟΑΚΑ κι απ' την άλλη μια ΑΕΚ που -πριν έρθει στα μέσα της περιόδου ο Ντούσαν να συμμαζέψει την κατάσταση- έμοιαζε διαλυμένη. Με τέτοιες ομάδες που εμφάνισαν, οι 2 μεγάλοι της Αθήνας δεν έπρεπε να βγουν ούτε 2οι. Όπερ και εγένετο, γιατί υπήρξε μια ομάδα στο πρωτάθλημα που ήταν συνεπής από την 1η μέχρι την 30 αγωνιστική. Και δεν ήταν άλλη από τον ΠΑΟΚ. Έκπληξη-ξεέκπληξη, η αλήθεια είναι ότι ο ΠΑΟΚ έιχε ένα σχέδιο και δεν παρέκκλινε ούτε στιγμή απ'αυτό. Ό,τι κι αν κάνουν οι Θεσσαλονικείς στα play off έχουν κερδίσει το μεγαλύτερο μπράβο της χρονιάς, θέτοντας παράλληλα τις βάσεις για καλύτερες μέρες του χρόνου.
Οι εκπλήξεις
Η Λάρισα του 2ου γύρου ήταν ίσως η μοναδική ομάδα που χαιρόσουν να τη βλέπεις να παίζει καλό ποδόσφαιρο. Χωρίς μικροπρέπειες και ευκαιριακές συμμαχίες, χωρίς κόμπλεξ και ταμπούρια απέναντι στους μεγάλους. Με έναν πρόεδρο που είναι από τις ελπίδες για να μπει σε σωστό δρόμο επιτέλους το πρωτάθλημα. Με έναν νέο αλλά όχι "παρμένο" προπονητή. Με κράματα εμεπιρίας-νεανικής φρεσκάδας και ποιοτικών Ελλήνων-φιλότιμων ξένων πήρε την 5η θέση με το σπαθί της.
Η άλλη έπληξη ήταν ο Πανθρακικός. Χωρίς να το πάρει κανείς είδηση, η ομάδα της Κομοτηνής σώθηκε αρκετά νωρίς, ενώ υπήρχανε παιχνίδια που πρόσφερε όμορφο θέαμα. Τα σημάδια δείχνουν σωστή δουλειά και αγάπη για το ποδόσφαιρο. Μακάρι να μην είναι φωτοβολίδα.
Καλοί αλλά λίγοι
Ξάνθη - Άρης - Πανιώνιος-Εργοτέλης. Τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα... Ότι θα πέφτανε, δε θα πέφτανε, η αλήθεια να λέγεται. Αλλά κάτι καλύτερο μπορούσαν να κάνουν και να διεκδικήσουν με περισσότερες αξιώσεις την έξοδο στην Ευρώπη. Ο Πανιώνιος με τους Ρεκόμπα-Εστογιαννόφ (και Χούτο στην αρχή) έπαιξε κατά διαστήματα ωραίο και επιθετικό ποδόσφαιρο. Ο Άρης και -ειδικά- η Ξάνθη είχαν τέτοια επιθετική δυστοκία που ο μοναδικός λόγος για να τις παρακολουθήσεις ήταν από περιέργεια για το αν θα βάλουνε γκολ...
Ο Εργοτέλης είναι ειδική περίπτωση. Και μόνο η στήριξη στον Καραγεωργίου (από πέρυσι μάλιστα) δείχνει σοβαρότητα στο σωματείο.
Αυτοί που μένουν κι αυτοί που φέυγουν
...όπως λέει και το τραγουδάκι του Πουλόπουλου...
Πανσερραϊκός και Θρασύβουλος ήρθαν, είδαν και απήλθαν. Η ομάδα της Φυλής μπορεί να αισθάνεται λίγο άτυχη και λίγο αδικημένη, ναι. Αλλά το πολύ πολύ να είχε 5-6 βαθμούς παραπάνω, οπότε και πάλι θα έπεφτε. Ο Πανσερραϊκός είχε πολλούς νέους και άπειρους παίχτες, πλην όμως ταλαντούχους και αυτό σημαίνει ότι έχει τις βάσεις για να επιστρέψει στη Superleague. Στα θετικά και η παρουσία του Ούγκο Μπρος που η αλήθεια είναι ότι μας έκανε μεγάλη τιμή. Απ'τους υποβιβασθέντες αφήνω τελευταίο τον ΟΦΗ. Με μια επισήμανση. Η Γιουβέντους με τον υποβιβασμό στη Serie B και την επιστροφή με άλλο "πρόσωπο" έβγαλε από πάνω της όλη τη λάσπη και την κατακραυγή. Ίσως είναι η μεγάλη ευκαιρία του ΟΦΗ να κάνει το ίδιο...
Ο Λεβαδειακός έκανε τρομερή διαχείριση του πρωταθλήματος αλλά είχε και την τύχη να έχει στο ρόστερ έναν παίχτη που μπορεί να κάνει τη διαφορά και σε μεγάλη ομάδα. Τον Λεονάρντο. Ο Αστέρας Τρίπολης δε γνώρισε φέτος τις περσινές του πιέννες αλλά να ναι καλά ο Νίκος Κωστένογλου και ο Βαγγέλης Καούνος, αλλιώς μπορεί και να βρισκόταν στη θέση του Πανσερραϊκού ή του ΟΦΗ. Ο δε Ηρακλής (κατά την ταπεινή μου άποψη) πέρα απ' τον Επστάιν και τον Παπαστεριανό δεν πρόσφερε τίποτα παραπάνω στο -ούτως ή άλλως- φτωχό φετινό πρωτάθλημα.
Καλύτερη 11δα
Τερματοφύλακας: Αντώνης Νικοπολίδης (ΟΣΦΠ)
Δεξί Μπακ: Βασίλης Τοροσσίδης (ΟΣΦΠ)
Αριστερός μπακ: Στέλιος Βενετίδης (Λάρισα)
Κεντρικός μπακ: Αβραάμ Παπαδόπουλος (ΟΣΦΠ)
Κεντρικός μπακ: Φρανσίσκο Ζουέλα
Δεξί χαφ: Λουτσιάνο Γκαλέτι (ΟΣΦΠ)
Αριστερός χαφ: Λεονάρντο (Λεβαδειακός)
Κεντρικός χαφ: Ντουντού (ΟΣΦΠ)
Κεντρικός χαφ: Ματίας Βερόν (ΠΑΟΚ)
Επιθετικός: Ισμαέλ Μπλάνκο (ΑΕΚ)
Επιθετικός: Δημήτρης Σαλπιγγίδης (ΠΑΟ)
Αναπληρωματικοί
- Μίκαελ Γκσπούρνινγκ (Skoda Ξάνθη)
- Πάμπλο Κοντρέρας (ΠΑΟΚ)
- Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς (ΑΕΚ)
- Φαμπιάν Εστογιαννόφ (Πανιώνιος)
- Βίκτορ Βιτόλο (Άρης)
- Ζλάταν Μουσλίμοβιτς (ΠΑΟΚ)
- Ντιόγο (ΟΣΦΠ)
Προπονητής: Φερνάντο Σάντος
Μια τελευταία σημείωση (κλείνοντας). Μπορεί να μην προλάβαμε το Σιδέρη, τον Αντωνιάδη και να θυμόμαστε λίγο Αναστόπουλο και Μαύρο, αλλά -διάολε!- προλάβαμε τος χρονιές με πάνω από 20 γκολ του Βαζέχα, του Αλεξανδρή κλπ. Και δεν είναι ΤΟΣΟ μακρινές... 14 γκολ οι πρώτοι σκόρερ??? 14 γκολ σε μια χρονιά έχει βάλει και ο Τσαλουχίδης! Πού είναι οι καλοί strikers επιτέλους??
Για το βόλλει και το μπάσκετ δεν είναι ακόμα ώρα να τα πούμε. Ας μιλήσουμε όμως για το συναρπαστικοτερότερο και αμφιρροποτερότερο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα της Ευρώπης που μόλις τελείωσε. Εεε..χμ.. δεν τελείωσε ακριβώς. Οι θέσεις 2-3-4-5 θα παιχτούν στα πολυαναμενόμενα play-off. Αλλά ενυγουέι... Ας συνοψίσουμε τα της κανονικής διαρκείας.
Πρωταθλητής ο συνήθης ύποπτος
Ο Ολυμπιακός όχι μόνο κατάφερε να συνέλθει άμεσα από το στραπάτσο των προκριματικών του CL, αλλά το "τέλος της μέρας" τον βρήκε 1ο με διαφορά ΟΚΤΩ βαθμών από τον 2ο, ΔΕΚΑ απ'τον 3ο και ΔΕΚΑΕΞΙ απ'τον 4ο... Οι εχθροί του κάνουν λόγο -ως συνήθως- για τη διαιτησία και για το "ξελάσπωμα" από 3-4 συγκεκριμένους παίκτες. Οι φίλοι του μιλούν για την απίστευτη σταθερότητα στην άμυνα, για το 13 στα 15 στο Καραϊσκάκη και για το clean sheet αήττητο στα ντέρμπι. Ήταν καλύτεροι οι ερυθρόλευκοι απ' τους άλλους συνδιεκδικητές του τίτλου ή οι δεύτεροι ήταν πολύ χειρότεροι απ' αυτόν?? Όπως και να χει το πράγμα, μια τόσο μεγάλη διαφορά στο πρωτάθλημα και το ουσιαστικό 'καθάρισμά' του απ' το Φλεβάρη δεν γίνεται να είναι πλασματικά...
Οι συνδιεκδικητές
Παναθηναϊκός και ΑΕΚ ξεκίνησαν τη σαιζόν έχοντας τον ίδιο στόχο. Το πρωτάθλημα. Η προσέγγισή του όμως ήταν εντελώς διαφορετική. Το "πείραμα Δώνη" απέτυχε παταγωδώς για την Ένωση που πια θέλει να σώσει την παρτίδα με το κύπελλο, την ίδια ώρα που ο νέος πολυμετοχικός ΠΑΟ έσωσε τη δική του παρτίδα φωνάζοντας συνεχώς για τη διαιτησία και προκρινόμενος στους 16 του CL. Απ' τη μια ο Παναθηναϊκός των πολλών χαμένων βαθμών στο ΟΑΚΑ κι απ' την άλλη μια ΑΕΚ που -πριν έρθει στα μέσα της περιόδου ο Ντούσαν να συμμαζέψει την κατάσταση- έμοιαζε διαλυμένη. Με τέτοιες ομάδες που εμφάνισαν, οι 2 μεγάλοι της Αθήνας δεν έπρεπε να βγουν ούτε 2οι. Όπερ και εγένετο, γιατί υπήρξε μια ομάδα στο πρωτάθλημα που ήταν συνεπής από την 1η μέχρι την 30 αγωνιστική. Και δεν ήταν άλλη από τον ΠΑΟΚ. Έκπληξη-ξεέκπληξη, η αλήθεια είναι ότι ο ΠΑΟΚ έιχε ένα σχέδιο και δεν παρέκκλινε ούτε στιγμή απ'αυτό. Ό,τι κι αν κάνουν οι Θεσσαλονικείς στα play off έχουν κερδίσει το μεγαλύτερο μπράβο της χρονιάς, θέτοντας παράλληλα τις βάσεις για καλύτερες μέρες του χρόνου.
Οι εκπλήξεις
Η Λάρισα του 2ου γύρου ήταν ίσως η μοναδική ομάδα που χαιρόσουν να τη βλέπεις να παίζει καλό ποδόσφαιρο. Χωρίς μικροπρέπειες και ευκαιριακές συμμαχίες, χωρίς κόμπλεξ και ταμπούρια απέναντι στους μεγάλους. Με έναν πρόεδρο που είναι από τις ελπίδες για να μπει σε σωστό δρόμο επιτέλους το πρωτάθλημα. Με έναν νέο αλλά όχι "παρμένο" προπονητή. Με κράματα εμεπιρίας-νεανικής φρεσκάδας και ποιοτικών Ελλήνων-φιλότιμων ξένων πήρε την 5η θέση με το σπαθί της.
Η άλλη έπληξη ήταν ο Πανθρακικός. Χωρίς να το πάρει κανείς είδηση, η ομάδα της Κομοτηνής σώθηκε αρκετά νωρίς, ενώ υπήρχανε παιχνίδια που πρόσφερε όμορφο θέαμα. Τα σημάδια δείχνουν σωστή δουλειά και αγάπη για το ποδόσφαιρο. Μακάρι να μην είναι φωτοβολίδα.
Καλοί αλλά λίγοι
Ξάνθη - Άρης - Πανιώνιος-Εργοτέλης. Τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα... Ότι θα πέφτανε, δε θα πέφτανε, η αλήθεια να λέγεται. Αλλά κάτι καλύτερο μπορούσαν να κάνουν και να διεκδικήσουν με περισσότερες αξιώσεις την έξοδο στην Ευρώπη. Ο Πανιώνιος με τους Ρεκόμπα-Εστογιαννόφ (και Χούτο στην αρχή) έπαιξε κατά διαστήματα ωραίο και επιθετικό ποδόσφαιρο. Ο Άρης και -ειδικά- η Ξάνθη είχαν τέτοια επιθετική δυστοκία που ο μοναδικός λόγος για να τις παρακολουθήσεις ήταν από περιέργεια για το αν θα βάλουνε γκολ...
Ο Εργοτέλης είναι ειδική περίπτωση. Και μόνο η στήριξη στον Καραγεωργίου (από πέρυσι μάλιστα) δείχνει σοβαρότητα στο σωματείο.
Αυτοί που μένουν κι αυτοί που φέυγουν
...όπως λέει και το τραγουδάκι του Πουλόπουλου...
Πανσερραϊκός και Θρασύβουλος ήρθαν, είδαν και απήλθαν. Η ομάδα της Φυλής μπορεί να αισθάνεται λίγο άτυχη και λίγο αδικημένη, ναι. Αλλά το πολύ πολύ να είχε 5-6 βαθμούς παραπάνω, οπότε και πάλι θα έπεφτε. Ο Πανσερραϊκός είχε πολλούς νέους και άπειρους παίχτες, πλην όμως ταλαντούχους και αυτό σημαίνει ότι έχει τις βάσεις για να επιστρέψει στη Superleague. Στα θετικά και η παρουσία του Ούγκο Μπρος που η αλήθεια είναι ότι μας έκανε μεγάλη τιμή. Απ'τους υποβιβασθέντες αφήνω τελευταίο τον ΟΦΗ. Με μια επισήμανση. Η Γιουβέντους με τον υποβιβασμό στη Serie B και την επιστροφή με άλλο "πρόσωπο" έβγαλε από πάνω της όλη τη λάσπη και την κατακραυγή. Ίσως είναι η μεγάλη ευκαιρία του ΟΦΗ να κάνει το ίδιο...
Ο Λεβαδειακός έκανε τρομερή διαχείριση του πρωταθλήματος αλλά είχε και την τύχη να έχει στο ρόστερ έναν παίχτη που μπορεί να κάνει τη διαφορά και σε μεγάλη ομάδα. Τον Λεονάρντο. Ο Αστέρας Τρίπολης δε γνώρισε φέτος τις περσινές του πιέννες αλλά να ναι καλά ο Νίκος Κωστένογλου και ο Βαγγέλης Καούνος, αλλιώς μπορεί και να βρισκόταν στη θέση του Πανσερραϊκού ή του ΟΦΗ. Ο δε Ηρακλής (κατά την ταπεινή μου άποψη) πέρα απ' τον Επστάιν και τον Παπαστεριανό δεν πρόσφερε τίποτα παραπάνω στο -ούτως ή άλλως- φτωχό φετινό πρωτάθλημα.
Καλύτερη 11δα
Τερματοφύλακας: Αντώνης Νικοπολίδης (ΟΣΦΠ)
Δεξί Μπακ: Βασίλης Τοροσσίδης (ΟΣΦΠ)
Αριστερός μπακ: Στέλιος Βενετίδης (Λάρισα)
Κεντρικός μπακ: Αβραάμ Παπαδόπουλος (ΟΣΦΠ)
Κεντρικός μπακ: Φρανσίσκο Ζουέλα
Δεξί χαφ: Λουτσιάνο Γκαλέτι (ΟΣΦΠ)
Αριστερός χαφ: Λεονάρντο (Λεβαδειακός)
Κεντρικός χαφ: Ντουντού (ΟΣΦΠ)
Κεντρικός χαφ: Ματίας Βερόν (ΠΑΟΚ)
Επιθετικός: Ισμαέλ Μπλάνκο (ΑΕΚ)
Επιθετικός: Δημήτρης Σαλπιγγίδης (ΠΑΟ)
Αναπληρωματικοί
- Μίκαελ Γκσπούρνινγκ (Skoda Ξάνθη)
- Πάμπλο Κοντρέρας (ΠΑΟΚ)
- Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς (ΑΕΚ)
- Φαμπιάν Εστογιαννόφ (Πανιώνιος)
- Βίκτορ Βιτόλο (Άρης)
- Ζλάταν Μουσλίμοβιτς (ΠΑΟΚ)
- Ντιόγο (ΟΣΦΠ)
Προπονητής: Φερνάντο Σάντος
Μια τελευταία σημείωση (κλείνοντας). Μπορεί να μην προλάβαμε το Σιδέρη, τον Αντωνιάδη και να θυμόμαστε λίγο Αναστόπουλο και Μαύρο, αλλά -διάολε!- προλάβαμε τος χρονιές με πάνω από 20 γκολ του Βαζέχα, του Αλεξανδρή κλπ. Και δεν είναι ΤΟΣΟ μακρινές... 14 γκολ οι πρώτοι σκόρερ??? 14 γκολ σε μια χρονιά έχει βάλει και ο Τσαλουχίδης! Πού είναι οι καλοί strikers επιτέλους??
No comments:
Post a Comment