Για πάντα στις καρδιές μας, του Νίκου Βαρλά

"Δεν τοποθετήθηκα γρήγορα για την ανακοίνωση των προέδρων, γιατί πολύ απλά δεν μπορούσα! Δεν το πίστεψα, δεν το πιστεύω ακόμα και δεν θα το πιστέψω μέχρι να το δω με τα μάτια μου να γίνεται πράξη...

Μέχρι να υπογράψει ο Μίλος στην ΤΣΣΚΑ (την άλλη Τρίτη), μέχρι να απογοητευτεί εντελώς ο σοκαρισμένος Σπανούλης που ήρθε με στόχο να ΜΕΙΝΕΙ για πάντα στον Ολυμπιακό. Μέχρι να διαλυθεί αυτή η ομάδα και να αποσυντεθεί η τεράστια προσπάθεια που οι ίδιοι οι Αγγελόπουλοι έχουν καταβάλλει και μαζί ολόκληρο το (σαθρό) οικοδόμημα του ελληνικού μπάσκετ, αρνούμαι να συμβιβαστώ! Όπως αυτοί αρνήθηκαν να συμβιβαστούν με τον «ελληνικό τρόπο» στη διοικητική τους φιλοσοφία, έτσι κι εγώ αρνούμαι να συμβιβαστώ με επόμενη μέρα χωρίς αυτούς. Δικαίωμά τους, δικαίωμά μας να ελπίζουμε!

Στο μυαλό μου είχα ένα μπλογκ αποτίμησης για την προσφορά των Αγγελόπουλων τα μεγάλα τους πλεονεκτήματα και τα αρκετά τους λάθη. Για τους λόγους που φτάσαμε ως εδώ και για την «μαύρη» επόμενη μέρα. Άλλαξα γνώμη και πάω με το ρεύμα... Θα ασχοληθώ μόνο με δύο πράγματα. Ποιοι στα αλήθεια είναι ο Γιώργος και ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος και γιατί ο κόσμος του Ολυμπιακού, αλλά και πολλά «υγιή» μυαλά φιλάθλων και οπαδών άλλων ομάδων τους αποθεώνουν τις 3 τελευταίες μέρες λες και έχουν πάρει 7 συνεχόμενα τριπλ κράουν!

Αυτοί είναι!

Οι Αγγελόπουλοι «μεγάλωσαν» ως Ολυμπιακοί στα «πέτρινα χρόνια» του ποδοσφαίρου, με την πενταετία του «ξανθού» και την χρυσή χρονιά του Ντούντα! Η ομάδα και το μπάσκετ μπήκε στην ψυχή και την καρδιά τους. Όταν πήγαν στις ΗΠΑ να σπουδάσουν εκμεταλλεύτηκαν την περίσταση και έγιναν θαμώνες στα γήπεδα του ΝΒΑ.

Για να φτάσουμε στο καλοκαίρι του 2004. Όταν συνειδητοποίησαν πως το «παιδικό τους όνειρο» μπορεί να επαναληφθεί! Αυτή την φορά δεν θα ήταν δίπλα στην ομάδα ως φίλαθλοι. Στο ΣΕΦ, στο Τελ - Αβίβ, στη Σαραγόσα, στο Μόναχο, στη Ρώμη. Θα ήταν οι πρωταγωνιστές!

Εννιά στους δέκα παράγοντες του επαγγελματικού αθλητισμού μπαίνουν στο κουρμπέτι πρώτα για να πάρουν και μετά για να δώσουν! Να εξασφαλίσουν λαϊκό έρεισμα, παράπλευρα επαγγελματικά και επιχειρηματικά οφέλη, να διαχειριστούν έσοδα, να βγάλουν λεφτά. Οι Αγγελόπουλοι είναι το μοναδικό παράδειγμα στην ιστορία μαζί με τον Γουλανδρή που όλα αυτά ούτε καν τους πέρασαν από το μυαλό!

Ήρθαν με αποκλειστικό στόχο να δώσουν αυτό που είχαν... μέσα τους. Αστείρευτη αγάπη και προσφορά για το μπάσκετ και τον Ολυμπιακό. Να ζήσουν ξανά το όνειρό τους και να αποκαταστήσουν... ιστορικά την τάξη.

Πήραν τον Ολυμπιακό... «Ολυμπιακάκι» σε όλα τα επίπεδα. Την περίοδο που το μπάσκετ είχε γίνει μπασκετάκι... Έβαλαν σε 7 χρόνια περίπου 150 εκατομμύρια Ευρώ. Έδωσαν νέο όραμα στον κόσμο, χάρισαν μακροημέρευση ακόμα και στους... Γιαννακόπουλους που λίγο πριν είχαν αφήσει τον Μποντιρόγκα για 1 εκατομμύριο δολάρια.

Παρείχαν οξυγόνο στο άθλημα, «σήκωσαν» τον Ολυμπιακό με επενδύσεις ακατανόητες με βάση τα οικονομικά δεδομένα που διέπουν το επαγγελματικό μπάσκετ. Έφεραν παικταράδες, δεν κοιμόταν τα  βράδια για να μιλάνε με ΗΠΑ και να κλείνουν παίκτες, έκαναν το χόμπι τους!

Τι πήραν; Δύο κύπελλα και αχαριστία από όλους, εκτός από τους 3-4 χιλιάδες Ολυμπιακούς που ήταν πάντα εκεί, θιασώτες και συνοδοιπόροι στην πορεία τους προς την κορυφή! Ποτέ δεν διεκδίκησαν την οπαδική υστεροφημία που τους αξίζει. Γιατί, ποτέ δεν «έπαιξαν» το παιχνίδι της κοινής γνώμης. Η απάντηση είναι απλή. Όταν δεν νιώθεις πως πρέπει να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας, δεν συμμετέχεις στον «ζωολογικό κήπο»!

Στις διαπραγματεύσεις ήταν «εύκολος στόχος» για ατζέντηδες και παίκτες μέχρι το καλοκαίρι του 2009. Γιατί, λειτουργούσαν αυθόρμητα και παρορμητικά! Μιλούσαν για λεφτά, αλλά γνώμονας δεν ήταν η λογική. Μόνο η αγάπη και το πάθος για την ομάδα.

Όταν έχεις μεράκι για κάτι και δεν υπολογίζεις τα χρήματα, έτσι λειτουργείς. Ποτέ δεν ήταν εταιρία για τους Αγγελόπουλους η ΚΑΕ. Ήταν ένα... ακριβό play station και το παιχνίδι δεν είχε ομάδα του ΝΒΑ, αλλά τον Ολυμπιακό τους.

Το καλοκαίρι του 2009 βγήκε μπροστά ένας από τους πιο έμπειρους και σκληρούς διαπραγματευτές στην ελληνική οικονομία. Ένας άνθρωπος που έχει κλείσει κάθε λογής συμφωνίες δισεκατομμυρίων. Ο Γιώργος Σκινδήλιας. Αυτόματα διαφοροποιήθηκε το οικονομικό και διαπραγματευτικό προφίλ του συλλόγου.

Μέχρι τότε τα αδέλφια πήγαιναν με... 1000 στον καρόδρομο του μπάσκετ! Από τότε και μετά η μηχανή όχι απλά πάτησε το φρένο, σχεδόν σήκωσε χειρόφρενο... Γιατί, όταν σου «σκοτώνουν» το συναίσθημα και δεν σέβονται τις θυσίες σου (οι εντός, εκτός και επί... τα αυτά), υποχωρεί η θέληση, το πάθος, η λογική του «έρωτα» και βγαίνει στον αφρό η ρεαλιστική προσέγγιση της κατάστασης!

Τα τελευταία δύο χρόνια και μέχρι να φτάσουμε στο αβέβαιο σήμερα ο Ολυμπιακός άλλαξε και με εξαίρεση την αρπαγή του Βασίλη, έβαλε ένα STOP! Αυτό το παιχνίδι ο Γιώργος Σκινδήλιας το ξέρει πολύ καλά...

Όλοι ήθελαν να πάρουν από τον Ολυμπιακό... Οι παίκτες, οι ατζέντηδες, ο... Παναθηναϊκός, η ΕΟΚ, ο ΕΣΑΚΕ, η ΚΕΔ, ο κόσμος της ομάδας. Κανείς δεν ήθελε ή δεν κατάφερε να τους δώσει πίσω αυτά που αξίζουν. Όχι βέβαια σε λεφτά. Σε προθέσεις και αποτελέσματα...

Η απάντηση!

Μα, καλά δεν μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να «κάνουν καλά» το κουκλοθέατρο του ελληνικού μπάσκετ; Τόσα λεφτά βάζουν, δεν μπορούν να προστατεύσουν τις επενδύσεις τους; Πόσες φορές έχετε κάνει αυτή την ερώτηση στον εαυτό σας ή στους φίλους σας;

Σας έχω την απάντηση! Ξέρετε για ποιους μιλάμε; Υπάρχουν ιστορίες που δεν δημοσιεύονται και μπορούν να καταδείξουν την τεράστια δύναμη της οικογένειας στην Ελλάδα και όχι μόνο. Υπάρχει, όμως, μια ειδοποιός διαφορά. Για αυτή την οικογένεια οι εταιρίες είναι μπίζνες και έχουν αποδείξει ότι δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη. Ένα τεράστιο κομμάτι βιωσιμότητας της ελληνικής οικονομίας, τους ανήκει.

Μόνο που ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ στο μυαλό τους ποτέ δεν ήταν ΔΟΥΛΕΙΑ, ΜΠΙΖΝΕΣ, ΚΟΝΟΜΑ! Ήταν το λατρεμένο χόμπι, ήταν η «εκτόνωση», ήταν το αγνό παιδικό όνειρο που έπαιρνε σάρκα και οστά.

Στο δικό τους μυαλό έφτανε να γίνουν τεράστιες επενδύσεις και να πληρωθούν αδρά παίκτες και προπονητές με παράλληλη οργανωτική αναδόμηση του συλλόγου σε όλα τα επίπεδα. Πίστευαν ότι όλα θα γίνουν αυτόματα. Έκαναν λάθος! Τα τελευταία δύο χρόνια συνειδητοποίησαν πως πρέπει να κινηθούν διαφορετικά... Το έκαναν! Με τον δικό τους τρόπο! Νόμιμα, με προτάσεις, με παρεμβάσεις, με ξεκάθαρες συζητήσεις.

Το... «σύστημα» ήθελε να τους αφαιμάξει. Αλλά ακόμα δεν μπορούσε! Οι σύνδεσμοι και οι σχέσεις με την «άλλη πλευρά» ήταν το τεράστιο εμπόδιο. Χρόνια τώρα ήταν όλοι μια... οικογένεια. Μετά μπήκε και μια δεύτερη στο μπάσκετ! Εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται πως στόχος ήταν να «μείνουν ζεστοί» οι Αγγελόπουλοι και όταν αποφασίσουν κάποιοι άλλοι να φύγουν, τότε ο δρόμος θα ήταν ανοιχτός και τα «σκυλιά δεμένα».

Ο Βασιλακόπουλος ήταν και είναι ο μεγαλύτερος θιασώτης αυτής της τακτικής και αποδείχτηκε περίτρανα και με τις δηλώσεις που έκανε την ημέρα της ανακοίνωσης. Δεν υπολόγισαν καλά, όμως... Τώρα που έρχεται η ώρα του αποχαιρετισμού για κάποιους άλλους θα έλεγαν με τον τρόπο τους: Περάστε καλοί μας Αγγελόπουλοι. Μόνο που αυτοί τελικά έφυγαν πρώτοι! Και το «σύστημα» αντί να αφαιμάξει, έχει λουφάξει και τώρα κατανοεί ότι θα καταρρεύσει! Είναι θέμα χρόνου χωρίς κανένα «ισχυρό πόλο» να γίνει το μπάσκετ ημιεπαγγελματικό σε πρώτη φάση και μετά να «πεθάνει». Σας αρέσει αυτό κύριοι της ΕΟΚ και της ΚΕΔ; Τώρα, τι θα κάνετε;

Για να τελειώνουμε με αυτή την ερώτηση. Οι Αγγελόπουλοι δεν ήθελαν, ποτέ δεν διανοήθηκαν ότι στον αθλητισμό και στον Ολυμπιακό θα χρειαστεί να παρακαλέσουν ή να «φτιάξουν» λαμόγια, «αιματορουφήχτρες», ανθρωπάκια που έχουν μάθει να λειτουργούν και  να ζούνε με τον «ελληνικό τρόπο». Αυτόν που μας έφτασε ως εδώ... Όχι ως μπάσκετ. Ως κοινωνία!

Ζήτησαν από τον χώρο να «ξεβράσει» την αρρώστια και να κινηθεί στα δικά τους πλαίσια. Των επενδύσεων, των οραμάτων, του «καθαρού» αθλητισμού. Ο χώρος πως αντέδρασε; Τους «ξέβρασε»! Δεν θα αλλάξουν αυτοί. Θα αλλάξουν όλοι οι άλλοι και θα το δείτε!

Ποτέ!

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την εμπειρία των ΗΠΑ και του ΝΒΑ μαζί με τους αδελφούς Αγγελόπουλους. Την σεζόν 2008-9, ο Ολυμπιακός είχε το μεγαλύτερο μπάτζετ στην ιστορία του, ίσως το πιο γιγάντιο που έχουμε δει ποτέ στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Αποτέλεσμα; Τρεις τίτλοι ο Παναθηναϊκός. Το χειρότερο σενάριο. Το πως φτάσαμε εκεί σε κύπελλο και πρωτάθλημα (με εξαίρεση τον ημιτελικό του Βερολίνου που ανέκυψαν μεγάλα αγωνιστικά προβλήματα) όποιος θέλει το θυμάται, όποιος όχι πέφτει και κοιμάται.

Έβαλαν απίστευτα λεφτά, συνέχισαν να έχουν 0 τίτλους, η οικονομική «ζημιά» ήταν πολύ μεγάλη για τα δεδομένα του μπάσκετ και υπό κανονικές συνθήκες έπρεπε να είναι μουδιασμένοι, ξενερωμένοι, σκεπτικοί...

Ξέρετε τι είδα στην Αμερική; Δύο ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΥΣ ανθρώπους! Γιατί; Μα, ήταν στον ΦΥΣΙΚΟ τους χώρο! Έδωσαν έξτρα χρήματα για να πάει η ομάδα εκεί και να παίξει με τους Σπερς και τους Καβαλίερς. Καμάρωναν μια ομάδα γεμάτη σταρ που περίμεναν να την συναντήσουν και να κάνουν ρεπορτάζ για αυτή αμερικανοί δημοσιογράφοι! Ο Ολυμπιακός ήταν θέμα όχι στις ελληνικές εφημερίδες, οπαδικές και μη, αλλά σε αυτές των ΗΠΑ.

Πλήρωσαν για να γίνουν αυτά τα παιχνίδια, πήραν μαζί τους και δημοσιογράφους! Ούτε που μπορώ να φανταστώ πόσα ξόδεψαν για να κάνουμε εμείς αυτό το «ταξίδι ζωής», να είμαστε στις καλύτερες θέσεις στο αεροπλάνο, να μείνουμε σε πανάκριβα ξενοδοχεία, να τα έχουμε όλα έτοιμα. Μεγάλη ζωή! Μας το χρωστούσαν; Σε καμία περίπτωση.

Περίμεναν κάτι από εμάς; Το παραμικρό! Εμείς περνούσαμε τέλεια στα καλύτερα γήπεδα, στα καλύτερα ξενοδοχεία, στα καλύτερα εστιατόρια και το ταξίδι του Ολυμπιακού στις ΗΠΑ ουσιαστικά δεν έγινε ποτέ θέμα και πρωτοσέλιδο στις ελληνικές εφημερίδες, ακόμα και αυτές που είχαν απεσταλμένο στην Αμερική!

Γούσταραν να το ζήσουν και πλήρωσαν! Αυτό δεν κάνουν τόσα χρόνια; Δεν θα ξεχάσω τον Παναγιώτη Αγγελόπουλο με μάτια που λάμπουν να περιμένει να ξεκουμπιστούμε από το προπονητικό του Κλίβελαντ για να κάνει σουτ! Ούτε τον Γιώργο που όταν τελείωσε ο δεύτερος αγώνας με τους Καβς πάνω σε μια κουβέντα γεμάτος χαρά και περηφάνια μου είπε: «Του χρόνου σκέφτομαι να πάμε στο Λος Άντζελες και στην Νέα Υόρκη! Καλά ταξίδια! Τι λέτε»;

Να σου δίνουν την ευκαιρία να κάνεις ένα όνειρο πραγματικότητα, να σου πληρώνουν άνευ λόγου και αιτίας το ταξίδι και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά να σου μιλάνε στον πληθυντικό!!! Που δείχνει ότι δεν σε  θεωρούν υποχείριό τους, αλλά σε ΣΕΒΟΝΤΑΙ! Αυτούς πόσοι τους σεβάστηκαν πραγματικά; Πόσοι τους είπαν την αλήθεια; Πόσοι μάτωσαν για αυτούς;

Ακόμα και ο Λεμπρόν στα αποδυτήρια είπε: Μου αρέσει πολύ ο Ολυμπιακός. Είναι απίστευτο για μια ευρωπαϊκή ομάδα να έχει τέτοιους παίκτες! Σε ευχαριστούμε, αλλά κάτσε εκεί που είσαι... Πιο πολλές πιθανότητες έχεις να πάρεις πρωτάθλημα στο ΝΒΑ, παρά στην Ελλάδα!

Μην το ψάχνετε. Οι Αγγελόπουλοι είναι οι μοναδικοί παράγοντες που έχω δει ποτέ στη ζωή μου στο ελληνικό μπάσκετ, που υποστηρίζουν και τους εκπροσωπεί απόλυτα το: FOR THE LOVE OF THE GAME. Το παιχνίδι που γίνεται μέσα στο παρκέ, όχι το άλλο.

Για αυτό βγήκε η ανακοίνωση! Γιατί, με αυτά που έζησαν, εισέπραξαν, έμαθαν τον τελευταίο καιρό, αηδίασαν! Δηλητηριάστηκε στο μυαλό τους η μαγεία του παιχνιδιού, όπως έχουν μάθει αυτοί να την πρεσβεύουν και να την υπηρετούν από μικρά παιδιά.

Μπήκαν για να ζήσουν το όνειρό τους (και εμείς κωλόφαρδα να επωφεληθούμε από αυτό) και απομυθοποίησαν όλα τα παιδικά τους πρότυπα! Τον «ξανθό», παίκτες που θαύμαζαν και τους συνάντησαν μετά σε άλλα πόστα, δεν αποκλείω ακόμα και τον «Δράκο» ή τον Ντούντα!

Άρχισαν να ξενερώνουν και να απογοητεύονται σταδιακά. «Πονούσαν» που το γήπεδο είχε 3 χιλιάδες κόσμο τις σεζόν με τα μεγαλύτερα μπάτζετ, αλλά το κράτησαν μέσα τους. Δεν πίεσαν επικοινωνιακά, δεν προσπάθησαν να εμπλακούν στα δρώμενα των Μ.Μ.Ε, δεν παρέκλιναν ούτε εκατοστό από τις ηθικές τους αξίες.

Μέχρι που απηύδησαν και μας χαιρέτησαν....

Να, γιατί!

Ό,τι ισχύει στις ανθρώπινες σχέσεις νιώθω ότι βρίσκει αυτές τις μέρες εφαρμογή στην σχέση του κόσμου με τους Αγγελόπουλους. Όταν έχεις κάτι δεδομένο δεν το εκτιμάς. Τότε, ελλοχεύει ο κίνδυνος να το χάσεις. Μια του κλέφτη, δύο του κλέφτη, τρίτη και φαρμακερή!

Όταν το χάσεις, συνειδητοποιείς ότι το απώλεσες γιατί ποτέ δεν το εκτίμησες όσο έπρεπε. Αυτό το πράγμα συμβαίνει τώρα και εξαπλώνεται με τον πιο αυθόρμητο και πανέμορφο τρόπο! Ο κόσμος του Ολυμπιακού σοκαρίστηκε! Μπαίνεις στα φόρουμ και διαβάζεις όχι Ολυμπιακούς, αλλά οπαδούς της ΆΕΚ, ΤΟΥ ΠΑΟΚ, ΤΟΥ ΆΡΗ, ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ(!) να γράφουν και να λένε το ίδιο πράγμα.

«Οι Αγγελόπουλοι είναι ό,τι πιο υγιές έχει αναδείξει ο ελληνικός αθλητισμός τα τελευταία χρόνια». Μιλάμε για άνευ προηγουμένου παραδοχή. Δημιουργήθηκε αυτό το γκρουπ στο facebook και τα μέλη αυξάνονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς! Τόσα προβλήματα έχουμε, ζούμε «μαύρες μέρες» και όμως η αποχώρηση των Αγγελόπουλων είναι «μαχαιριά στην καρδιά» για τον απλό κόσμο.

Διάβασα ένα μήνυμα κάπου στο διαδίκτυο. «Είστε τρελοί; Εδώ ο κόσμος καίγεται και εσείς ασχολείστε με το μπάσκετ; Όποιος κάνει συλλαλητήριο για αθλητικό θέμα αυτή την εποχή είναι εκτός τόπου και χρόνου». Πόσο λάθος κάνεις φίλε...

Αυτή είναι η «ρηχή ανάγνωση»! Από πίσω κρύβεται κάτι άλλο. Ο κόσμος έχει περισσότερη ανάγκη ΑΠΟ ΠΟΤΕ να δημιουργήσει στο μυαλό του πρότυπα ηγετών που είναι «καθαροί», τίμιοι, αγνοί και ενδιαφέρονται για τους συνανθρώπους τους και την κοινωνία. Γιατί έχει ένστικτο. Βλέπει τι γίνεται στην κοινωνία, στην Ελλάδα.

Οι ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΙ εκφράζουν ακριβώς αυτό! Την καθαρότητα μέσα στην βρωμιά! Την ανιδιοτελή προσφορά μέσα σε ένα κόσμο ανταλλαγμάτων χωρίς καμία ηθική αξία. Την αγωνία και την ελπίδα ότι δεν γίνεται να είναι όλοι οι ΙΔΙΟΙ σε αυτό το ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ που λέγεται Ελλάδα και αθλητισμός!

Για αυτό «ξύπνησε» ο κόσμος. Γιατί, σε μια εποχή που δεν έχει από που να πιαστεί και όλα καταρρέουν στην ζωή του και τα μάτια του, προσπέρασε και δεν εκτίμησε δύο ανθρώπους που αν και έχουν τεράστια δύναμη, δεν κορόιδεψαν κανέναν.

Δεν έκλεψαν, δεν μαχαίρωσαν πισώπλατα, δεν ζήτησαν, δεν ρούφηξαν, δεν αφαίμαξαν κανέναν. ΜΟΝΟ ΕΔΩΣΑΝ! Η αυθόρμητη αντίδραση του κόσμου και η αντιστροφή του κλίματος στη συνείδησή του ως προς τους Αγγελόπουλους έχει γίνει με τον πιο εκκωφαντικό  τρόπο για αυτό τον λόγο.

Δεν πηγάζει τόσο από την αγάπη για τον μπασκετικό Ολυμπιακό, όσο από την ΑΝΑΓΚΗ να πιστέψει σε κάτι αγνό, ηθικό, ΑΛΗΘΙΝΟ! Είναι κοινωνική και ανθρώπινη αντίδραση, όχι οπαδικός εγωισμός!

Για πάντα...

Ένα πράγμα ξέρω. Οι Αγγελόπουλοι ΔΕΝ έφυγαν για τα λεφτά. Στα... αρχ τους τα λεφτά όταν μιλάμε για Ολυμπιακό και μπάσκετ! Το έχουν αποδείξει. Έφυγαν γιατί δεν άντεξαν την έλλειψη παραδοχής και αναγνώρισης από τον κόσμο τον οποίο ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ να κάνουν χαρούμενο χωρίς καμία υστεροβουλία και απαίτηση. Όλα τα άλλα τα άντεχαν. Ξέρουν πως όταν πάρουν ένα πρωτάθλημα (σύντομα ελλείψει αντιπάλου), μετά δεν θα σταματάνε.

Τους έδιωξε η αντιμετώπιση μερίδας του κόσμου που τους διαπόμπευσε γιατί δεν ήρθε το άμεσο αποτέλεσμα με αντίπαλο «Θεούς και δαίμονες» και επειδή κατόρθωσαν παρά τις... προκλήσεις, να μην διαβρωθούν με καμία έκπτωση στις ηθικές τους αξίες. Να κάνουν υπομονή για να έρθει η δική τους εποχή σε Ελλάδα και Ευρώπη μπορούσαν. Να κλείσουν τα αυτιά τους, τα μάτια τους και τα PC τους δεν μπορούσαν....

Ο Ολυμπιακός βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού αυτή την στιγμή. Θα γυρίσουν; Δεν μπορώ να απαντήσω, γιατί ποτέ δεν ένιωσα ότι έφυγαν. Μπορώ, όμως, να κλείσω με αυτό που νιώθω μετά από 7 χρόνια τριβής μαζί τους και 14 που πονάω για το μπάσκετ της ομάδας.

Καλά έκαναν και αντέδρασαν αμείλικτα στην αχαριστία. Αυτό που τους «σκότωσε» ψυχικά έχει... αναστηθεί και γιγαντώνεται! Αυτή η στενοχώρια που έχει ο κόσμος, η καθολική παραδοχή είναι ο μεγαλύτερος τίτλος, το πιο σημαντικό «λάφυρο» για ηγέτη ομάδας.

Αν φύγουν, το μόνο που ζητάμε είναι να αφήσουν τον Ολυμπιακό όπως τον έφτιαξαν. Δεν είναι από αυτούς που θα γκρεμίσουν ό,τι έχτισαν με τόσο κόπο. Η επόμενη μέρα; Αντίστοιχη με αυτή της Ελλάδας. Αν μείνουν; Να το κάνουν τώρα!

Που όλοι έχουν συνειδητοποιήσει πέντε πράγματα, που με μπάτζετ στα 15 εκατομμύρια και πιο κάτω ο κόσμος θα είναι ευτυχισμένος και θα στηρίξει. Μια επιστροφή... ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΗ δεν θα είναι γιατρειά. Θα έχουν «εξατμιστεί» πολλά αγωνιστικά ατού. Θα πάμε στο φτου και από την αρχή.

Περιμένουμε όλοι. Από τον τελευταίο οπαδό του Ολυμπιακού, μέχρι τον υγιή Έλληνα φίλαθλο, ακόμα και τον Βασίλη Σπανούλη. Που έχει χάσει την γη κάτω από τα πόδια του. Ήρθε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για το όραμά τους.

Αυτό της κατάκτησης της κορυφής με τρόπο ΑΓΓΕ(ΛΟΠΟΥ)ΛΙΚΟ. Μην τον αφήσετε να... μεταναστεύσει. Μην κάνετε έξωση στα όνειρά μας. Μην απεμπολήσετε τα δικά σας.

Έχετε κάνει τόσα λάθη, τα οποία είναι απαραίτητα, μέχρι να βρείτε το μονοπάτι της κορυφής. Την οποία έχετε πλησιάσει και όταν την πατήσετε, η «σημαία σας» θα μείνει εκεί για χρόνια... Ο συνειδητοποιημένος κόσμος που αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο λόγω των τεκταινόμενων στην Ελλάδα, ΠΡΟΤΙΜΑΕΙ εσάς με τα λάθη σας, από αυτούς που έχουν ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΟ και δεν κάνουν ποτέ λάθος...

ΤΩΡΑ ΞΕΡΕΤΕ ότι δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτα απολύτως και με τους «άρχοντες» του ελληνικού μπάσκετ. Νιώθουν στο πετσί τους την αντίδραση του κόσμου και δεν έχουν πλέον επιλογή...

Μείνετε. Αν φύγετε; Για πάντα στις καρδιές μας Αγγελόπουλοι."

Νίκος Βαρλάς, thrylos.gr,  29/06/2011 15:55