Περί Εθνικής Αγγλίας ο λόγος

Το σκάνδαλο των τελευταίων ημερών με τον Τζον Τέρι έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων στην Αγγλία. Πολλοί είναι αυτοί που ζητούν από τον Φάμπιο Καπέλο να του αφαιρέσει το περιβραχιόνιο στην εθνική Αγγλίας, με τον Γουέν Ρούνεϊ να αποτελεί την πρώτη επιλογή των οπαδών για διάδοχο του αμυντικού της Τσέλσι.
Το ανδρικό περιοδικό lifestyle “APOL” ζήτησε από τους αναγνώστες του να ψηφήσουν για το αν πρέπει ο Τέρι να κρατήσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού των «λιονταριών» ή αυτό θα πρέπει να περάσει σε άλλα χέρια. Το 33% των αναγνωστών θεωρεί πως αυτό πρέπει να περάσει στον Γουέιν Ρούνεϊ, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί (σ.σ 32%) που θεωρούν πως ο αρχηγός της Τσέλσι πρέπει να στηριχθεί σ’ αυτή τη στιγμή. Υπάρχει και ένα 24% που υποστηρίζει πως το αρχηγικό χρίσμα πρέπει να πάει στον Στίβεν Τζέραρντ της Λίβερπουλ.
Όπως και έχει ο Τέρι περνά δύσκολες ώρες και στο στρατόπεδο της εθνικής Αγγλίας αναζητούν τρόπο για να τον στηρίξουν. Στις 03/03 τα «λιοντάρια» υποδέχονται την Αίγυπτο στο Γουέμπλεϊ και άπαντες περιμένουν τη στάση του κόσμου απέναντι στον παίκτη της Τσέλσι.

Πηγή: contra.gr


Toν Νοέμβριο του 2007, είχα στείλει μια επιστολή στον Αντώνη Καρπετόπουλο με θέμα την Εθνική Αγγλίας. Προσέξτε το κομμάτι που είναι υπογραμμισμένο...

«Κατά τη γνώμη μου, άλλο ο καθρέφτης της ποδοσφαιρικής κουλτούρας ενός λαού κι άλλο ο καθρέφτης του ποδοσφαίρου της χώρας (in terms of progress, quality etc, που θα λέγανε και οι Αγγλοι). Ο καθρέφτης της ποδοσφαιρικής κουλτούρας είναι η εθνική ομάδα, ενώ ο καθρέφτης του "ποδοσφαίρου" μιας χώρας είναι το εγχώριό της πρωτάθλημα. Στην Αγγλία ισχύει ο ίδιος "καθρέφτης" και για τις δύο περιπτώσεις κι αυτός είναι η Πρέμιερ Λιγκ. Η εθνική ομάδα είναι απλώς άλλος ένας "θεσμός", που υπάρχει επειδή "αποφασίσαμε κι εμείς πριν από πολλές δεκαετίες να μπούμε στο διεθνές ποδοσφαιρικό σύστημα κατά κάποιον τρόπο".
Και όπως όλοι οι θεσμοί στο νησί, τα "πατροπαράδοτα" τηρούνται μέχρι αηδίας. Ακόμα και πριν από λίγα χρόνια ο τερματοφύλακας της εθνικής Αγγλίας όφειλε να είναι κοντόχοντρος, με μουστάκι και να δέχεται εύκολα γκολ. Τα σέντερ μπακ έπρεπε στάνταρ να 'χουν εξέχουσα θέση στους Ανώνυμους Αλκοολικούς και τα σέντερ φορ να είναι πανύψηλα παλικάρια με μούσι, σθένος, και "παράσημο" τα κατάγματα στη μύτη τους. Φυσικά και -εν πολλοίς- αστειεύομαι, αλλά καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Τον μέσο Αγγλο ίσως τον ενδιαφέρει περισσότερο το ποιος θα 'ναι αρχηγός στην εθνική (με όσο το δυνατόν περισσότερη ίντριγκα!), παρά το αν η εθνική θα αγωνιστεί καλά. Βασικά νομίζω ότι κατά βάθος οι Αγγλοι είναι ενάντια (ή τουλάχιστον περιφρονούν) στην έννοια "εθνική ομάδα". Δεν μπορούν να το κατανοήσουν. Δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη απόδειξης μιας "εθνικής ποδοσφαιρικής ταυτότητας": κανένας δεν την αμφισβητεί. Και είναι πραγματικά παράδοξο το ότι η εθνική τους αγωνίζεται με "στυλ ρομαντικό", την ίδια ώρα που το διεθνές ποδόσφαιρο έχει εμπορευματοποιηθεί ΤΟΣΟ, επηρεασμένο κατά πολύ από τις κινήσεις εξυγίανσης και μετατροπής του σε "θέαμα", ΚΥΡΙΩΣ από την Αγγλία. Πώς μπορούν να θεωρούνται "ρομαντικοί" αυτοί που συνέβαλαν τα μέγιστα και πρωτοπόρησαν ώστε να εδραιωθούν στο ποδόσφαιρο έννοιες όπως "Τηλεοπτικά Δικαιώματα", "Κλειστό Κύκλωμα Τηλεόρασης", Ε-Tickets και δεν ξέρω γω τι άλλο... Κάπου όλα αυτά συγκρούονται...»

http://www.sport-fm.gr/article/110474


Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να δείτε και την ταινία Mike Bassett, England Manager
Πληροφορίες ΕΔΩ.

Για να δούμε αν ο Καπέλο θα καταφέρει να κάνει τους Άγγλους να απαγκιστρωθούν από τις εμμονές τους και να καταφέρουν κάτι καλό στο προσεχές Παγκόσμιο Κύπελλο...